خداوند به همه ما عقل داده است

یازدهمین جلسه از دوره بیست و نهم، سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، ویژه مسافران، در روزهای سه‌شنبه به استادی: مسافر محمد و نگهبانی: مسافر محمد و دبیری: مسافر مجید با دستور جلسه «وادی ششم و تأثیر آن روی من» در تاریخ ۲۹ مردادماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان محمد هستم یک مسافر، خداوند را شاکر و سپاسگزارم که این جایگاه را امروز تجربه می‌کنم تا آموزش بگیرم و از راهنمای خودم حسین آقا تشکر ویژه می‌کنم که اجازه دادند این جایگاه را تجربه کنم. از تجربه خودم در سفر اول بگویم، وارد کنگره ۶۰ که شدم کنگره برایم خوب جا نیفتاده بود تو جلسه عمومی کامل نمی‌نشستم؛ و مطالب برام قابل‌درک نبود؛ و بعد از مدتی به این تفکر رسیدم که باید جلسات عمومی رو منظم بنشینم آموزش‌ها را تک‌به‌تک انجام بدم و مسیر درست را انتخاب کنم، به خودم سروسامان بدهم، چون برای درمان اعتیاد راه‌های زیادی تجربه کرده بودم اما نتیجه‌ای نگرفته بودم. در مورد دستور جلسه، حکم عقل را در قالب فرمانده، کاملاً اجرا نماییم. خداوند به همه ما عقل داده است، عقل تابع خود است با توجه به تجربیات آگاهی‌هایی که کسب می‌کند ذره‌ذره رشد می‌کند، در وجود همه ما هم یک‌نفس (نفس اماره) است که باید نفس اماره خودمان را کنترل کنیم کارهای ضد ارزشی که می‌خواهیم انجام بدهیم عقل حکم می‌کند این کار درست نیست، ولی نفس اماره حکم می‌کند که انجام بده،

عقل یکی از مهم‌ترین مسائلی است که آغاز و پایان مشخصی ندارد و باید در تمام‌مسیر تکاملی خود به‌فرمان آن، یعنی همان فرمان عقل نزدیک شویم، فرمان عقل کار خیلی سختی نیست، وقتی ما بتوانیم کارهای روزمره زندگی را به‌موقع و درست انجام بدهیم، کارهایی که باعقل ما جور درمی‌آیند به‌منزله این است که ما به‌فرمان عقل نزدیک شده‌ایم. فرمان عقل بستگی دارد که ما قبلاً چه اطلاعاتی درست یا غلط به آن داده‌ایم. عقل اگر درست فرمان بدهد انسان در آسایش و آرامش است ولی اگر درست فرمان ندهد در بدبختی و بیچارگی به سر می‌برد. یک سیستم نظارتی در وجود ما ناظر است که به ما بگوید این تفکر درست است یا غلط، نام آن سیستم و مرجع بالاتر، عقل هست. هر آنچه از کنگره ۶۰، یاد گرفته‌ایم باید در زندگی خودمان هم عملی شود و محدود به حرف نباشد و درنهایت با حرکت در این مسیر به‌جایی خواهیم رسید که هر فرمانی از سوی عقل صادر شود در تمام جنبه‌های زندگی اجرا کنیم.
به‌طور مثال، بخشش و ارزش‌ها در کنگره ۶۰، در شعب تازه تأسیس به‌نوبه خودمان سهیم باشیم یا رساندن پیام نوعی بخشش است یا بخشش مالی (عضو لژیون سردار شدن) ولی اگر این بخشش‌های مالی نبود، شاید هم کنگره ۶۰، هم نبود برخی یا افرادی کاشتند و ما خوردیم اکنون نوبت ما است که بکاریم تا دیگران بهره‌مند شوند، ارزش‌ها شامل بخشیدن و هدیه دادن ما است، ضد ارزش‌ها شامل حریص بودن و بخیل بودن است. با افزایش دانایی و آگاهی به‌فرمان عقل نزدیک شویم و جنس مشکلات را بشناسیم و بر نیروهای منفی و نفس اماره که مانع شنیدن صدای عقل است، پیروز شویم درنهایت عقل راهنمای درونی و فناناپذیر است. کلام آخر: آن صدایی که به ما می‌گوید، ناامید نباش صدای عقل است این صدا فر ایزدی دارد و همیشه ما را به خوبی‌ها دعوت می‌کند.

تایپ و نگارش: مسافر عباس لژیون دوازدهم
عکاس: مسافر مجتبی لژیون دوازدهم