جلسه ششم از دوره بیستم از سری کارگاههای آموزش خصوصی کنگره ۶۰ قیدار با استادی مسافر نجمالدین با نگهبانی مسافر رضا و با دبیری مسافر امین با دستور جلسه وادی ششم و تاثیر آن روی من، روز یکشنبه ۲۶ مرداد ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد
سلام دوستان نجمالدین هستم یک مسافر، خدای خود را شاکر و سپاسگزارم که یکبار دیگر در کنگره هستم و همراه دوستان از آموزشهای کنگره شصت بهرهمند میشوم. هر بار که در کنگره حضور پیدا میکنم، میدانم که این اتفاقی نیست و فرصتی است که خدا به من داده است که باید قدر این آموزشها و کنگره را بدانم. رهاییهای این هفته را تبریک عرض میکنم و امیدوارم که بیش از پیش شاهد این رهاییها باشیم.
اما دستور جلسه این هفته، وادی ششم و تاثیر آن بر روی من، است، سرفصل وادی ششم میگوید حکم عقل را در قالب فرمانده کاملاً اجرا نماییم. عقل چیزی است که قابل مشاهده نیست. عقل چیزی است که به راستی و درستی و عدالت حکم میکند. عقل زمانی ممکن است که اشتباه کند و به بیعدالتی حکم کند که اطلاعات نادرست و غلط به او بدهند، مانند یک قاضی که یک وقت تمام زیردستان او مدارک اشتباه و نادرست به او میدهند او نیز اشتباه حکم صادر میکند و ممکن است که یک بیگناهی، سالها به حبس برود و یا اعدام شود. زمانی که ما مصرفکننده مواد بودیم عقل بر سرزمین وجودی ما حاکم نبود. ما در اثر حکمرانی نفس اماره قرار داشتیم و این حاکم هر چه دستور میداد غلط و ضدارزشی بود. وجود ما در اثر تاخت و تاز این حاکم داشت به نابودی میرفت. یأس و ناامیدی و خشم و کینه و حسادت و تمام حسهای ضد ارزشی سراسر وجود ما را فرا گرفته بود. عدهای از افراد مصرفکننده نتوانستند از دست این حاکم نجات پیدا کنند. دوستان خودتان شاهد بودید که چقدر از افراد معتاد خودکشی کردند یا فوت نمودند. ولی خدا را شکر که نفس لوامه ما بیدار شد و کمکم فرمانروایی را از دست نفس اماره خارج کرد و ما توانستیم از دست این حاکم و مواد رهایی پیدا کنیم.
نفس لوامه یا همان نفس سرزنش کننده اولین گام برای فرمانروایی عقل است. زمانی که ما از مصرف مواد، عذاب وجدان میکشیدیم، یعنی خداوند نفس لوامه ما را بیدار کرد. کمکم این نفس باعث شد که به کنگره بیاییم و مواد خود را کنار بگذاریم. هر انسانی در انجام همه کارهای زندگی تحت تأثیر سه نفس قرار دارد. بالاترین نفس در حیوانات و پایینترین نفس در انسانها که نفس اماره یا نفس امر کننده است. یعنی فقط به خودش فکر میکند. حیوانات با دیدن غذا فوری به طرف آن میروند و شروع به خوردن آن میکنند، بدون آنکه فکر کنند مال خودشان است یا نه؟ اگر انسانی غذایی را بخورد و بعد از آن احساس پشیمانی کند که این غذا مال من نبود و مال کسی دیگر بود و مثلاً بگوید من حق کس دیگر را خوردم و از این قضیه ناراحت شود در مرحله نفس لوامه یا سرزنش کننده است.
انسانی که اصلاً، حتی فکر هم به خوردن غذای دیگران نمیکند و گرسنه میماند ولی به حقوق دیگران تجاوز نمیکند این انسان در مرحله نفس مطمئنه است. نفس مطمئنه، مرحله فرمانروایی عقل در انسان است. ما در مصرف مواد به مرحله فرمانروایی عقل رسیدهایم. یعنی حتی به مصرف مواد فکر هم نمیکنیم. فرمانروایی عقل نیاز به آموزش و دانایی دارد. چرا ما در مصرف مواد به فرمانروایی عقل یا نفس مطمئنه رسیدیم؟ چون در کنگره آموزش دیدهایم و به دانایی رسیدهایم. تعریف دانایی را استاد امین در جزوه جهانبینی اینطور بیان میکنند: دانایی یعنی قدرت تشخیص ماهیت هر خواسته در هر لباس و هر شکلی. انسانی که اشتباه میکند ناشی از نادانی و جهل اوست. انسان دانای واقعی یا کسی که به دانایی موثر رسیده است، هیچگاه اشتباه و گناه نمیکند یا به حقوق دیگران تجاوز و ظلم نمیکند. از اینکه به حرفهای من گوش دادید از همه شما دوستان عزیز تشکر میکنم.
تنظیم و ارسال: مرزبان خبری
- تعداد بازدید از این مطلب :
31