آموختن صبر در وادی پنجم

جلسه پنجم از دوره سی و هشتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی رودکی با دستور جلسه« وادی پنجم و تاثیر آن روی من » به استادی مسافر حسین، نگهبانی مسافر بیژن و دبیری مسافر علی‌اکبر روز چهارشنبه مورخ ۱۴۰۴/۰۵/۰۱  ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

چکیده سخنان استاد:

سلام دوستان حسین هستم یک مسافر از راهنمای خودم آقا محسن و نگهبان و دبیر جلسه سپاسگزارم که به من این فرصت را دادند تا در خدمت شما عزیزان باشم.
با دستور جلسه وادی پنجم در خدمت شما هستم «در جهان ما تفکر قدرت مطلق حل نیست بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌کند».
چهار وادی که مربوط به تفکر بود را پشت سر گذاشته‌ایم و در چهار وادی نخست ما آموختیم که چگونه بیندیشیم! به چه چیزهایی فکرنکنیم! یا چه زمانی فکر کنیم! و یا چه زمانی فکر نکنیم!
همه ما به کنگره آمده‌ایم تا بتوانیم از اعتیاد نجات پیدا کنیم و بتوانیم جسم خرابمان را آباد کنیم.
اعتیاد دنیای جسم مرا خراب کرده است و زیر این خرابی‌ها پر است از مار مور و جانوران موذی است که من ابتدا باید این حیوانات و حشرات خطرناک را از شهر وجودی جسمم خارج نمایم سپس اقدام به بازسازی آن کنم.
از آنجایی که ذهن یکی از پارامترهای بسیار مهم در زندگی ما است با استفاده از وادی پنجم باید ساختارهای ذهنی را به منصه ظهور بگذاریم.

در وادی پنجم تمام اندیشه و ایده‌ها را اجرایی می‌نماییم. یعنی اینکه بتوانیم اندیشه‌های ذهنی و یا چیزهایی را که در تصورمان خلق کرده‌ایم را اجرایی نماییم. پیش نیاز اجرایی کردن تفکرات ذهنی این است که بایستی هفت پارامتر را که در وادی پنجم می‌خوانیم، اجرا کنیم.
همه ما می‌توانیم با بهره‌گیری از این هفت ابزار دنیای درونمان را آباد کنیم که نخستین آنها دوری از ضد ارزش‌ها است.
دوری از ضد ارزش‌ها؛ ضد ارزش بدان معناست که ارزش‌های واقعی انسان‌ها را پایین می‌آورد. مانند دروغ گفتن، تهمت زدن، تجسس کردن، دزدی کردن...
با دوری از ضد ارزش‌ها می‌توانیم دنیای ذهنی آرامی داشته باشیم و بتوانیم خاسته‌های خود را که در ذهنمان پرداخته‌ایم، اجرا نماییم.
خودداری؛ خودداری یعنی زمانی که من خوب اندیشیده‌ام و تمام زوایای امری را خوب سنجیده‌ام،  باز هم نتوانستم به درستی یا نادرستی آن عمل پی ببرم از این رو از انجام آن کار خودداری می‌نمایم.
قناعت؛ قناعت یعنی استفاده بهینه از امکانات. به صورتی که ما بتوانیم بهترین استفاده و بهره‌وری را از کمترین امکاناتی که در اختیارمان قرار دارد را ببریم.
صبر؛ صبر نیز یکی از مهم‌ترین قسمت‌هایی است که ما در درمان باید آن را در دستور کار خود قرار دهیم.  هیچ تفاوتی ندارد که من چند سال مصرف کننده بوده‌ام اما باید ۱۱ یا ۱۲ ماه پروسه درمان را صبر کنم. به خاطر دارم روزی که راهنمای تازه واردین در حال مشاوره و راهنمایی با من بود من از او خواستم تا پرونده اعتیاد من در عرض سه ماه بسته شود که این امکان نبود.
غیبت، قضاوت، تجسس؛  یعنی کارهایی که دیگران انجام می‌دهند هیچ ارتباطی به من ندارد از این رو من نباید به زندگی دیگران سرک بکشم و یا آنها را مورد قضاوت قرار دهم.
پس انداز؛ یعنی من از هر میزان پول یا درآمدی که بهره‌مندم حتماً می‌بایست درصدی از آن را به صورت مستمر و همواره پس‌انداز کنم تا بتوانم در روز گرفتاری از آن استفاده کنم.
رضا، توکل، تسلیم؛ یعنی اینکه ما در این هستی تنها نیستیم و آفریدگار همواره حواسش به ما است. زمانی که در کارهایمان تلاش لازمه را انجام دادیم همه کارها را به خداوند می‌سپاریم و او را وکیل خود قرار می‌دهیم تا به آرامش برسیم.
من ۲۶ سال مصرف کننده بودم و حالا در کنگره به درمان رسیدم و یکی از موضوعاتی که در این مسیر کمک فراوانی به من نمود همین وادی پنجم بود.

نگارش، ویرایش و بارگذاری؛ مسافر حسن
عکس؛  مسافر بابک
تهیه؛ مرزبان خبری، مسافر امید