عمل کردن به دانسته‌ها

نهمین جلسه از دوره پنجاه ‌و دوم کارگاه‌های صبحگاهی عمومی کنگره ۶۰، نمایندگی پارک لاله، با استادی راهنمای محترم مسافر حسن، نگهبانی مسافر مصطفی و دبیری مسافر جواد، با دستور جلسه «وادی پنجم و تاثیر آن بر روی من» روز یکشنبه ۲۹ تیر ۱۴۰۴ ساعت ۶ صبح آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان حسن هستم یک مسافر ، از نگهبان و مرزبانان محترم سپاسگزارم که این جایگاه خدمتی را برای آموزش گرفتن در اختیار بنده قرار دادند. جلسات کنگره ۶۰ بیشترین آموزش را برای استاد جلسه دارد . پیام اینکه بنده در دستور جلسه وادی پنجم در جایگاه استاد جلسه هستم شاید برای من این باشد که چرا به حرفی که می زنی عمل نمی کنی؟

البته باید تلاش کنیم که به حرف ها عمل شود و اگر به وضعیت مطلوب نرسیدیم در وضعیت موجود تلاش خود را انجام دهیم. اگر به بعضی موارد عمل نکردیم بایستی با تلاش در آینده به آن عمل کنیم تا به ساختار عملیاتی تبدیل شود.

این وادی می گوید که وقت عمل کردن به دانسته ها فرا رسیده است. تیتر وادی را ملاحظه بفرمایید؛ در جهان ما تفکر قدرت مطلق حل نیست ، بلکه توام با رفتن و رسیدن آن را کامل می نماید، وادی ها و پیام های اساتید همه دارای مهندسی کلمات می باشد

یعنی یک کلمه جابجا کردن آن ایراد دارد. ما در حال تجربه کردن ۳ جهان هستیم، جهان خواب، جهان ذهنی و جهان فیزیکی. در جهان ذهنی همه ما خالق هستیم و به هر چیزی فکر کنید در همان لحظه کن فیکون اتفاق می افتد

ولی آن چیزی که در ذهن شکل می گیرد تا عملیاتی شود بسیار تفاوت دارد و زمان می برد . وقتی یک ساختار ذهنی را عملی می کنیم در آخر بسیار لذت بخش است. استاد در پیامی می فرماید شکوه انجام ، عظمت را در انسان بیدار می کند.

کسانی که در کنگره ۶۰ مواد مخدر خود را درمان می‌کنند کار عظیمی کردند گرچه به سهولت انجام شد و تا سال ها از انجام این کار خوشحال خواهید بود. استاد می فرمایند علم فقط دانستن نیست به علم عمل کردن علم است.باید آموخت و عمل کرد و در ادامه آموزش داد .

در تیتر وادی اشاره دارد که رسیدن شرط است پس باید حتما هدف داشت. هرگاه که روان آدمی به ضد ارزش ها آلوده گردد بی قرار می گردد. شاید برای درمان این بی قراری به مواد مخدر روی آورده بودم و شاید صورت مساله در ضد ارزشی بوده است که من را به دنیای اعتیاد وارد کرده بوده است.

برای اینکه از این چاله خارج شویم وادی پنجم ۷ پله را قرار داده است که با انجام دادن آنها از گرفتاری ها خارج شویم. ۱- برگشت از ضد ارزش ها. ۲_خودداری، یعنی وقتی نمیدانم راه درست است یا غلط انجام ندادن آن بهتر است.

۳_صبر کردن و تحمل و طی زمان همراه با تلاش ۴_ پس انداز کردن که هم مادی است هم معنوی ۵_قناعت کردن به معنی اینکه از کمترین امکانات بیشترین بهره را ببریم ۶_ قضاوت و غیبت و تجسس کردن که انرژی مسافر را به شدت تخلیه می کند. ۷_ توکل،رضا و تسلیم که در این مورد بهتر است به راهنما توکل کنم و ذهنیت زمان مصرف کنندگی خود را ادامه ندهم .

تایپ/تنظیم/انتشار: مسافر علیرضا - لژیون یکم - نمایندگی امیر کبیر 

مرزبان کشیک: مسافر محمد