جمعیت احیای انسانی کنگره 60 یک سازمان مردم‌نهاد است که در زمینه درمان اعتیاد فعالیت می‌کند، به افرادی که در کنگره به درمان می‌رسند مسافر گفته می‌شود. مبنای فعالیت این سازمان مردم‌نهاد بر اساس کمک فرد درمان شده به فرد مصرف‌کننده می‌باشد.
هر مصرف‌کننده از ابتدای ورود خود به کنگره 60 می‌تواند با یکی از اعضای خانواده و آشنایان خود مسیر درمان را آغاز کند. در کنگره 60 به این افراد که بیمار را در طی این مدت همراهی می‌کنند همسفر گفته می‌شود.
به همین سبب مقاله‌ای در مورد رابطه یادگیری و معرکه‌گیری به قلم همسفر خانم شهین از نمایندگی پرستار تهیه‌شده است که شما را به مطالعه‌ی دعوت می‌کنیم.
دستور جلسه هفتگی رابطه یادگیری با معرکه‌گیری...
آنچه باور است محبت است و آنچه نیست ظروف تهی ست.
سلام دوستان شهین هستم همسفر
خداوند را شاکر و سپاسگزارم که یک‌بار دیگر به من فرصت خدمتگزاری داد تا در کنار شما عزیزان باشم و آموزش بگیرم.
در مورد دستور جلسه این هفته رابطه یادگیری و معرکه‌گیری، با توجه به آموزش‌هایی که در کنگره ۶۰ طی این چند سال دیده‌ام می‌دانم که رابطه یادگیری با معرکه‌گیری کاملاً معکوس است یعنی جایی که آموزش باشد و من در مسیر آموزش‌ها حرکت کنم، قطعاً معرکه‌گیری یا همان نق زدن یا در حاشیه بودن وجود ندارد؛ چرا که من افسار نفسم را در دست گرفته‌ام و آموزش‌های درستی که در مسیر دانایی می‌گیرم و برای کاربردی کردن آن تلاش می‌کنم دیگر خواسته‌های نامعقول نفس نمی‌توانند من را به سمت و سویی که از مسیر خارج است هدایت کنند و در غیر این صورت، نفس افسار من را در دست خواهد گرفت.
همه ما برای خدمت و آموزش پا به هستی گذاشتیم، اگر آموزش نبینیم نمی‌توانیم خدمت کنیم، چون زمانی می‌توانیم آموزش بگیریم که به مسائل حاشیه‌ای نپردازیم و شروع به ایراد گرفتن از دیگران، استاد، کمک راهنما، مرزبان و یا کسانی که خدمت می‌کنند نکنیم؛ همه این معرکه‌گیری‌ها در ذهن و تفکر ما اتفاق می‌افتد چون در کنگره آموختیم برای رسیدن به دانایی بایستی سه ضلع تفکر، تجربه و آموزش به‌موازات هم رشد کنند؛ وقتی ذهن و فکر را درگیر مسائل حاشیه‌ای می‌کنیم از تجربه کردن و آموزش دیدن عقب می‌مانیم و به‌یک‌باره بدون اینکه کاری انجام داده باشیم می‌بینیم از گردباد کنگره به بیرون پرتاب شده‌ایم درحالی‌که اصل موضوع را فراموش می‌کنیم که اصلاً برای چه به این مکان مقدس قدم گذاشته‌ام و به دنبال چه هستم؟
و یا بوده‌ام؟
می‌بینیم کسانی در کنگره ماندگارند که در مسیر، بازیگری می‌کنند؛ یعنی آموزش می‌گیرند و خدمت می‌کنند، کنگره ۶۰ دروازه ورود من در بهشتی است که باید در آن یاد بگیرم و تمرین کنم و در بیرون و در گذرگاه های سخت زندگی کاربردی کنم و گر نه انسان همیشه دنبال بهانه‌ای است که کوتاه‌ترین مسیر را برای رسیدن به اهدافش انتخاب کند.
امیدوارم بتوانم از معرکه‌گیری‌ها و نق زدن و در حاشیه بودن دور بمانم و قدم‌هایم را در مسیر خدمت و آموزش آن‌گونه که فرمان است بردارم، پس آن کنیم که فرمان است.
متشکرم از همه شما عزیزان ...
تنظیم: همسفر حمیده
- تعداد بازدید از این مطلب :
955