دیده‌بانان‌ ستون‌های‌ کنگره۶۰‌ هستند.

چهارمین جلسه از دوره‌ی‌دوم سری کارگاه های خصوصی کنگره ۶۰ ویژه همسفران آقا نمایندگی شهرری به استادی راهنمای محترم مسافر ذبیح اله و نگهبانی همسفر علی و با دبیری همسفر نیما با دستور‌جلسه‌ی ‌<<هفته‌دیده‌‌بان>> روز پنجشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۴ آغاز به کار کرد‌.

خلاصه سخنان استاد: 

سلام دوستان ذبیح اله هستم یک مسافر خدا را شکر می‌کنم که این فرصت را یافته‌ام تا در حضور همسفران عزیز سخن بگویم. پیش از هر سخن،صمیمانه از شما سپاسگزارم که این فرصت را به من دادید تا در حضور گرامیتان صحبت کنم.
دستور جلسات به گونه‌ای طراحی شده که با ترجمه به زبان‌های مختلف، پیوندی میان ما ایجاد می‌کند و بهانه‌ای است تا راه و رسم زندگی را بیاموزیم. پیش از این، در سایت، سخنان دیده‌بان‌ها را مطالعه می‌کردم تا مطلبی مناسب برای ارائه آماده کنم. آن‌ها همواره شاکر بودند که در جایگاه استادی قرار گرفته‌اند تا هم خدمت کنند و هم بیاموزند.
شاید این پرسش پیش آید که «یک دیده‌بان چه نیازی به آموزش دارد؟» به نظر من، حتی یک دیده بان نیز وقتی با عشق و محبت بازمی‌گردد، می‌گوید: «من هم در این جایگاه نیاز به یادگیری دارم.» بنابراین، جایگاه من به عنوان رهجو یا تازه‌کار مشخص است.
نخستین تصویری که از دیده‌بانان در ذهنم نقش می‌بند، نیروهای نظامی هستند که از جامعه محافظت می‌کنند، اما تنها در صورتی که تهدیدات بیرونی به آن آسیب نرسانند. در حالی که در کنگره، این موضوع ۱۸۰ درجه متفاوت است. هر فرد، دیده‌بان خودش است، به جز دیده‌بان‌هایی که توسط آقای مهندس انتخاب شده‌اند و صور باطن انسان‌ها را رصد می‌کنند.
در دوران مصرف، دوستان به من می‌گفتند: «تا زمانی که از درون به خود آسیب نزنیم، هیچ مصرف‌کننده‌ای از بین نمی‌رود.» درخت نیز تا زمانی که از درون پوسیده نشود، تبر بیرون به‌سختی می‌تواند آن را بیندازد. دیده‌بان‌های کنگره نیز با عشق و خلوص نیت خدمت می‌کنند.
هفته دیده‌بان را به آقای مهندس و تمام دیده‌بانان کنگره تبریک می‌گویم. هنگامی که نگهبان عزیز به من گفتند که برای هفته دیده‌بان سخنرانی کنم، حتی خودش هم شک داشت که چه می‌خواهم بگویم. اما هیچ رویدادی در این جهان بی‌حکمت نیست. از راهنمای خودم آموختم. که وقتی برای جایگاه استادی انتخاب می‌شوم، قطعاً رسالتی در کار بوده و بی‌تردید آموزشی در آن نهفته است.

تایپ و بارگذاری:همسفران آقا،نمایندگی شهرری