سیزدهمین کنگره بین المللی دانش اعتیاد، توسط مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی دانشگاه علوم پزشکی ایران و مرکز ملی مطالعات اعتیاد دانشگاه علوم پزشکی تهران و با حمایت ستاد توسعه علوم و فن آوری های شناختی و نیز شماری از مراکز علمی و تحقیقاتی به مدت سه روز از سی ام مرداد ماه امسال در مرکز همایش های بین المللی رازی تهران برگزار می شود.
مسعود حاج رسولی دکترای فیزیولوژی ورزش و دانشیار دانشگاه به عنوان یکی از سخنرانان جمعیت احیای انسانی کنگره 60 در این دوره گفت:
این کنگره بسیار علمی است و از ایران و سایر کشورها مقالاتی ارائه می شود. خوشبختانه مقالات من و سایر اعضای کنگره به عنوان سخنرانی و پوستر پذیرش شده است . نقش پر رنگ کنگره از سال قبل در این همایش شروع شد. سال قبل مهندس دژاکام تصمیم گرفتند از جهت مالی و معنوی، این همایش را حمایت کنند تا کنگره 60 نیز به مسائل علمی نزدیک تر شود. ما برای اینکه جهانی شویم، نمی توانیم به ضرب پول، خودمان را معرفی کنیم؛ نمی توانیم در کشورهای دیگر با هر بدبختی شعبه ای را تاسیس کنیم و بعد با مشکلات عدیده آن مواجه شویم.
در ادامه تاکید کرد:
ما باید کاری کنیم که جهان جذب روش DST و روش ابداعی آقای مهندس دژاکام شود؛ این امر میسر نمی شود، مگر از طریق یک نتایج تحقیقات علمی. به همین دلیل آقای مهندس به من فرمودند که مقاله را بیشتر روی روش DST متمرکز کن.
ایشان در مورد موضوع مقاله خود این گونه توضیح داد:
خوشبختان در سال گذشته ستاد مبارزه با مواد مخدر کشور در پی بررسی و تحقیق در مورد چگونگی درمان اعتیاد به روش DST بود؛ به طوری که به من ماموریت داده شد که در مورد پانصد نفر از کسانی که در کنگره 60 بیش از یکسال از رهایی شان گذشته است، تحقیقات مستحکمی انجام دهم. و چرا یکسال؟ چون همه جای دنیا، آخرین حدی که برای بررسی میزان ماندگاری در ترک معتادین در نظر گرفته می شود سه ماه، شش ماه و یکسال است. جالب است که نتایج تحقیقات دنیا نشان می دهد که ظرف سه ماه اول به روش های دیگر 30 تا 35% عود می کنند. به شش ماه که می رسد این عدد به 62% و در یک سال این رقم به 93 تا 97% می رسد.به عبارتی در بهترین مکان های دنیا که امکانات نیز مهیاست، حداکثر 93 تا 97% برگشت دارند. در ایران این عدد به 98% می رسد! یعنی در طول یکسال از 100 نفر بیمار اعتیاد، 98 نفر به اعتیاد باز میگردند. چرا؟ چون آنها «ترک» می کنند. این در حالی است که در کنگره 60 افراد به درمان می رسند.
در سال 85 یک کار تحقیقاتی با بودجه ستاد مبارزه با مواد مخدر ایران انجام دادم. این تحقیق روی سیصد نفر معتاد که از کنگره 60، کمپ ها، NA و مصرف کنندگان متادون بود آغاز شد. نتایج خیلی عجیب بود؛ یازده درصد NA ؛ مصرف کنندگان متادون هفت، کمپ ها پانزده و در کنگره 60 هفتاد و نه درصد نتایج آزمایش اعتیاد منفی بود و این یک تلنگری باور نکردنی برای آن ها بود.
وقتی موفقیت های پی در پی کنگره 60 را دیدند، طرح تحقیقاتی من پذیرفته شد؛ روی 3015 نفر که از ابتدای سال 1393 تا انتهای آن درمان شده بودند روش های آماری مختلفی بررسی شد و سرانجام 500 نفر از این تعداد را انتخاب کردیم که به نسبت، در آنها مواد مخدر، محرک و الکل وجود داشت. ما به طور سرزده در شعب تهران و شهرستان ها این ها را در گروه های سی نفره و طبق لیستی که داشتیم و خودشان هم نمی دانستند، به بهانه کلاس آموزش فراخوان دادیم و پرسشنامه های کیفیت زندگی و سلامت روان و ولع مصرف را به آنها ارائه دادیم و برخلاف انتظارشان از آن ها نمونه ادرار گرفتیم که البته 19 نفر آطمایش ندادند.
ما این تعداد را با آقای مهندس هماهنگ کردیم و 19 نفر را مثبت لحاظ کردیم؛ چون گفتیم اگر ریگی به کفششان نبود، دو ساعت صبر می کردند و آزمایش می دادند! آزمایش ها را به سرعت به آزمایشگاه مرکز علمی مطالعات اعتیاد ایران در اینکاس رساندیم. با کمال خوشحالی و با احتساب آن 19 نفر، 88.4% از این تعداد کاملا منفی بودند و این یک رکود جهانی است و 11.6% مثبت شدند. این نتیجه باور کردنی نست. من این نتایج جالب را به ستاد گزارش دادم و به عنوان یک سند در ستاد موجود است. در همین زمینه مقاله ای در کنگره دانش اعتیاد در قالب سخنرانی ارائه خواهم کرد.
گزارش: مسافر احسان
نگارنده: همسفر اکرم
- تعداد بازدید از این مطلب :
2693