هر جا که درخت هست نماد آبادانی است

در حاشیه برگزاری اردوی درختکاری همسفران نمایندگی‌های مختلف تهران افتخار این را داشتیم که در خدمت دیده‌بان مسافر علی باشیم و گفتگوی کوتاهی با ایشان داشته باشیم و از صحبت‌ها و آموزش‌های ایشان استفاده کنیم که در ادامه توجه شما را به آن جلب می‌کنیم.

مسافر علی با آنتی ایکس مصرفی تریاک وارد کنگره شدند. به مدت ۱۱ ماه با روش DST و داروی اپیوم به راهنمایی آقای مهندس سفر کردند. هم‌اکنون به مدت ۲۳ سال و 7 ماه و چند روز است که از دام اعتیاد آزاد و رها هستند. در ادامه سفر سیگار به راهنمایی آقای مهندس داشتند که به مدت 11 سال و ۸ ماه است که از بند نیکوتین آزاد و رها هستند. رشته ورزشی ایشان در کنگره شنا و دوومیدانی است.

«قدرت شما با جوانه‌ها آغاز می‌گردد و به آن درختان بلند تبدیل می‌گردد.» این جمله را چگونه می‌توانیم با روش DST مرتبط دهیم؟

خب این‌یکی از مثال‌هایی است که در کتاب عبور از منطقه ۶۰ درجه زیر صفر استفاده‌شده است. این کتاب، کتابی است که خودآموز درمان اعتیاد به زبان ساده است؛ درواقع در این کتاب برای توضیح درمان اعتیاد از مثال و تمثیل زیاد استفاده‌شده است و یکی از همین مثال‌ها هم درخت پوسیده است. درخت پوسیده‌ای که تمثیل مصرف‌کننده مواد مخدر هست و با شروع درمان با متد DST این درخت پوسیده مجدداً جوانه می‌زند و شخص درواقع نماد احیاء دوباره فرد است که دوباره احیاء می‌شود و به‌سلامتی و به درمان می‌رسد و درنهایت می‌تواند شخص بسیار سالم و مفیدی برای خودش، جامعه و خانواده باشد. به نظر من این نماد جوانه و درختان بلند می‌تواند همین باشد.

حس خودتان در مورداجرای پیمان دوباره با حضور در طبیعت به شکل گروهی بیان کنید؟

در این مورد باید بگویم درخت خیلی دوست‌داشتنی است. من که این‌جوری هستم و این حس را دارم. فکر می‌کنم خیلی از اعضاء کنگره هم همین‌طور باشند و این حس را داشته باشند. واقعاً احساس می‌کنیم که درخت موجود زنده است، یک موجود دوست‌داشتنی، یک موجودی که هر جا هست نماد زندگی است، هر جا که درخت هست نماد آبادانی است، هر جا که درخت هست سرزندگی هم هست و هر جا که درخت نیست اصلاً انگار حیات نیست. ما به کجا برهوت می‌گوییم، واقعاً به کجا برهوت می‌گوییم؟ به‌جایی می‌گوییم که درخت نباشد؛ یعنی جایی که زندگی نیست، آنجا چه جور جایی هست؟ آنجایی که درختی نیست. شما در مسیر که به مسافرت می‌روید حتماً برای استراحت یک جایی توقف می‌کنید؛ قطعاً یک جایی می‌ایستید که درخت باشد؛ یعنی اصلاً در فرهنگ ما ایرانیان درخت نماد زندگی است، نماد عشق، نماد سرزندگی و حیات است؛ به همین خاطر درخت خیلی حس خوبی دارد و الآن که در کنگره۶۰ خوشبختانه درختکاری به این شکل انجام می‌شود؛ مخصوصاً امسال که خیلی خوب شد و همسفران با این تعداد آمدند. واقعاً تابه‌حال در کشور و در کنگره سابقه نداشته است. اولین باری است که همسفران با این تعداد برای درختکاری می‌آیند. به نظر من اتفاق خیلی مبارکی است ان‌شاءالله که در سال‌های آینده گسترش پیدا کند و درختکاری گسترش پیدا کند.

طی سال‌هایی که در کنگره بودید مهم‌ترین آموزش یا جمله‌ای که در تمام امور شمارا یاری می‌کند چیست؟

خب نمی‌توانم این سؤال را جواب بدهم؛ چون واقعاً سؤال سختی است. ببینید تمام آموزش‌های کنگره۶۰ مهم است. کتاب عبور از منطقه 60 زیر صفر مهم است، کتاب عشق، چهارده وادی برای رسیدن به خود مهم است، کتاب حال شما چطور است؟ مهم است. فایل‌های صوتی آقای مهندس، کارگاه‌های آموزشی همه مهم هستند. کنگره۶۰ همه‌چیزش مهم است. ما نمی‌توانیم بگوییم این مهم‌تر است یا آن مهم‌تر است. مثال خیلی ساده این است که می‌توانید بگویید در اتومبیل موتور مهم‌تر است یا گیربکس، شاسی مهم‌تر است یا چرخ، هرکدام نباشد کارکرد ماشین به‌درستی عمل نمی‌کند. همه قطعات حتی قطعات خیلی ریز هم مهم هستند؛ بنابراین در کنگره۶۰ هم همین‌جوری است. تمام متون کنگره۶۰ اهمیت دارند؛ به نظر من هرکدام در جای خودشان مهم هستند و واقعاً نمی‌توانم این سؤال را جواب بدهم و بگویم چه جمله‌ای مهم است. این‌قدر از این جملات مهم هست و این‌قدر از این آموزش‌های کاربردی هست که همه آن‌ها در جای خودشان بسیار مهم هستند.

چگونه می‌توان حال درون را سبز با طراوت و وجودی پر از ثمر و انرژی مانند طبیعت در خود خلق کرد؟

به نظر من مهم‌ترین شاه‌کلید، مهم‌ترین عنصر، مهم‌ترین چیزی که می‌تواند حال ما را خوب کند شکرگزاری و قدرشناسی است. نمی‌دانم این صحنه را دیده‌اید یا نه؟ بعضی وقت‌ها کسانی که برای رهایی پیش آقای مهندس می‌آیند می‌گویند اگر می‌شود جمله‌ای به ما بگویید. خب آقای مهندس می‌گویند قدر چیزهایی که دارید را بدانید و این یعنی شکرگزاری؛ سپاسگزار بودن حال آدم را خوب می‌کند و ناسپاسی و ناشکری مثل یک سم مهلک است که شمارا از بهشت در یک آن وسط جهنم می‌گذارد و بالعکس. شکرگزاری از خداوند، شکرگزاری بابت نعمت‌ها، خوشحال بودن به خاطر داشته‌ها، واقعاً به نظر باعث می‌شود شما در هر حالتی که هستید سرزنده و شاداب باشید و سطح انرژی‌تان بالا برود. به نظر من مهم‌ترین مسئله سپاسگزاری و قدرشناس بودن است.

عشقی که دارای عقل و ایمان است چه ویژگی‌های فردی و اجتماعی را می‌تواند در ارتباط با طبیعت در خود داشته باشد؟

مثلث عشق، عقل و ایمان یکی از آن مثلث‌های خیلی مهم، بنیادی و کاربردی در کنگره است که درواقع به‌نوعی جهان‌بینی ما، رویکرد ما در زندگی، مسیر ما و آن پایه و فونداسیون خیلی از تفکرات ما را تشکیل می‌دهد و باعث می‌شود که ما یک فرد متعادلی باشیم. به نظر من کسی که هم عشق، هم ایمان و هم عقل دارد بالاترین راندمان و بهترین عملکرد را دارد؛ همین‌طور که آقای مهندس در سی‌دی‌ها توضیح داده‌اند عشق به‌تنهایی خود شیدایی مستان می‌شود، عقل به‌تنهایی زندگی حسابگرانه و بازاری می‌شود و ایمان به‌تنهایی هم یک ایمان متعصبانه و از نوع جاهلیت و کورکورانه می‌شود؛ ولی وقتی هر سه باهم ترکیب می‌شوند یک ترکیب متعادلی می‌شوند که باعث می‌شوند ما رفتار و منش متعادلی در زندگی‌مان داشته باشیم و این باعث می‌شود که به طبع راندمان بالاتری داشته باشیم. راجع به طبیعت هم همین‌طور است، باعث می‌شود که ما نگاهمان به طبیعت یک نگاه توأم بامحبت و احترام باشد. طبیعت را دوست داشته باشیم، درخت‌ها را دوست داشته باشیم، حیوانات را دوست داشته باشیم و به طبیعت احترام بگذاریم و این واقعاً هم در خودمان، هم در خانواده‌مان، هم در فرزندانمان فرهنگ می‌شود و در جامعه گسترش پیدا می‌کند که همه یاد بگیرند به طبیعت احترام بگذارند. به این موضوع خیلی اهمیت داده‌شده و آقای مهندس در وادی دوازدهم به آن اشاره‌کرده‌اند؛ یعنی درواقع اجرایی و کاربردی کردن وادی دوازدهم را منوط به این کرده‌اند که شخص وادی دوازدهم را به‌صورت کاربردی اجرایی کند و آن‌هم این است که هرسال یک درخت بکارد، درختی که از آن مراقبت و نگهداری کند. به نظر من این‌یکی از بهترین نگاه‌هایی هست که می‌توانیم نسبت به طبیعت داشته باشیم.

چگونه بایستی از آموخته‌ها و توانایی در جهت احترام به خود، جامعه و طبیعت بهره بگیریم؟

خب نتیجه آموزش‌های کنگره است. آموزش‌های کنگره خودبه‌خود ما را به اینجا می‌رساند؛ یعنی ما نمی‌توانیم آموزش‌های کنگره۶۰ را ببینیم و به خودمان احترام نگذاریم، ما نمی‌توانیم آموزش‌های کنگره۶۰ را ببینیم و در جامعه به دیگران احترام نگذاریم. اصلاً ناخودآگاه این اتفاق می‌افتد؛ یعنی نتیجه آموزش‌های کنگره۶۰ این است. کسی که بیاید و آموزش‌ها را ببیند و کاربردی کند چه بخواهد و چه نخواهد تبدیل به آدمی می‌شود که خودش را دوست دارد، به خودش احترام می‌گذارد، به خانواده‌اش احترام می‌گذارد، به جامعه احترام می‌گذارد و تبدیل به یک شخصی می‌شود که واقعاً می‌تواند یک زندگی سالم و مفیدی هم برای خودش و هم برای دیگران داشته باشد. این‌ها را نمی‌توانیم از هم جدا کنیم؛ قطعاً این‌ها در دل هم و نتیجه آموزش‌های کنگره است.

طراحان سؤالات: راهنما همسفر پریسا (لژیون بیست‌ و‌ ششم) از نمایندگی شیخ بهایی با رشته ورزشی والیبال، راهنمای لژیون تغذیه سالم همسفر اعظم از نمایندگی شفا مشهد، راهنمای تازه‌واردین همسفر ریحانه دبیر سایت ورزش از نمایندگی دنا شهرضا با رشته ورزشی والیبال، همسفر هانیه مرزبان خبری از نمایندگی غزالی
مسئول مصاحبه: راهنمای تازه‌واردین همسفر طیبه از نمایندگی کمال‌الملک تهران
عکاس: همسفر اعظم از نمایندگی صالحی تهران دبیر سایت ورزش
ویرایش و ارسال: همسفر فاطمه نگهبان سایت
گروه ورزش همسفران کنگره۶۰