ارتباط بین انسان و طبیعت

پیرو دستور جلسه هفتگی (درختکاری) مصاحبه‌ای تدارک دیده‌ایم از راهنمایان محترم آقای حسین نامداری لژیون یکم و آقای ابراهیم رضایی لژیون هشتم، توجه شما را به این مصاحبه جلب می‌نماییم.
لطفاً به رسم کنگره خودتان را معرفی بفرمایید.
سلام دوستان حسین هستم یک مسافر. آنتی‌ایکس مصرفی شیشه حشیش مدت تخریب بیش از ۵ سال، روش DST، با داروی اوتی، ۱۲ ماه سفر کردم به راهنمایی آقا مجید، رهایی ۱۰ سال و چند روز، رهایی از بند سیگار هم ۹ سال و ۹ ماه و چند روز.
 

 آیا به نظر شما روز درختکاری در «کنگره۶۰» می‌تواند در تحول و رشد اعضاء سفر اول و سفر دوم تاثیر مثبت داشته باشد؟ به چه شکلی؟
درختکاری یکی از پیمان‌ها و یا رسم‌هایی است که در کنگره وجود دارد و هر ساله هر شخصی که وارد کنگره می‌شود بعد از رهایی باید سالیانه درخت یا نهالی را بکارد و این یکی از قوانین افراد «کنگره ۶۰» شده، و به واسطه این حرکت که انجام می‌گیرد سفر اولی‌ها وقتی در این موضوع شرکت می‌کنند به نوعی قسمتی از جبران خسارت خود نسبت به طبیعت را پرداخت کرده، هنگامی که این جبران خسارت صورت می‌گیرد خودشان متعهد می‌گردند و سعی می‌کنند در مسیر سفر نیز به درستی عمل کنند.کاری که «کنگره ۶۰» انجام می‌دهد: «احیای انسان به موازای احیای طبیعت» می‌باشد. الان چندین سال است من در این مراسم درختکاری شرکت می‌کنم و سعی دارم هر ساله یک یا دو نهال بکارم و خوشبختانه دو سال می‌باشد که به بیابان زدایی و کاشت بذر پرداخته‌ایم.

 آیا تاکنون از درختکاری به عنوان یک ابزار برای آموزش و رشد معنوی اعضا در جهت تعالی آنها استفاده کرده‌اید! چگونه؟
ما به عنوان یک ابزار از آن استفاده نکرده‌ایم، بلکه به عنوان یک آموزش استفاده شده، جهت این‌که افراد به این طرز فکر که در این آموزش به طبیعت احترام بگذارند،قدم نهند. زیرا هنگامی که یک سفر اولی آموزش می‌گیرد که به طبیعت احترام بگذارد ناخودآگاه آموزش می‌گیرد که به خود نیز احترام بگذارد، زمانی که به خود احترام گذاشته، درمان خود را جدی گرفت و به درستی انجام داد در مرحله دوم به طبیعت احترام می‌گذارد و سپس به خانواده خود و در این مسیر نیز یعنی همان مسیر درمانی «کنگره ۶۰» که یک پکیج کامل و بسیار جامع بوده و صحبت از احیای انسان می‌باشد یکی از صحبت‌هایی که در مورد احیای انسان از آن یاد می‌شود احترام به طبیعت می‌باشد و کاشت سالانه یک نهال درخت. وقتی در موضوع درختکاریِ بچه‌های سفر اول توجه می‌کنیم اکثر افرادی که در این مراسم شرکت می‌کنند نزدیک به ۹۰ درصد به رهایی مطلوب می‌رسند. یعنی هنگامی که انسان به طبیعت احترام می‌گذارد در مقابل طبیعت به انسان احترام می‌گذارد و مسیر سفر برای آن رهجوی سفر اولی هموار گردیده و باعث می‌شود فرد در ادامه، سفر خود را به خوبی به پایان برساند.
 

در آخر نسبت به حس و حال و دیدگاه خود نسبت به امر مهم درختکاری در «کنگره ۶۰» برای ما لطفاً توضیحاتی بیان کنید. 
اکنون به عنوان کلام آخَر دیدگاه من در این چند سال که شاهد اجرای مراسم درختکاری بوده‌ام حس و حال بسیار خوبی از درختکاری شامل حالم می‌شد چرا که وقتی انسان در زندگی شهری به سر می‌برد وقتی به طبیعت آمده، درختکاری می‌کند یک حس خوب و زیبا دریافت می‌کند و ناخواسته در طول سال هم به آن روزی که به مراسم درختکاری به همراه اعضای کنگره آمده فکر می‌کند و هنگامی که انسان به این کار مبادرت می‌کند از لحاظ درونی نیز در خود قانونی وضع می‌کند که من موظف هستم به عنوان وظیفه هر سال یک درخت بکارم این حس و حال را من چند سالیست که در حال تجربه کردن هستم اما امسال مقداری برای من متفاوت بود! زیرا به علت این‌که بحث بیابان زدایی در وسعت بسیار بسیار زیاد در کنگره مطرح گردید، سابق بر این شاید بچه‌ها از صبح تا ظهر حدود ۳۰۰ نهال می‌کاشتند در وسعتی شاید هزار یا ۲۰۰۰ متر. ولی اکنون در این یکی دو سال اخیر کنگره معطوف به مسئله بیابان زدایی گردیده است بیابان زدایی وسعت بسیار زیادی دارد و وقتی نگاه می‌کنیم کمترین وسعتی که بچه‌های کنگره مبادرت به انجام عمل بیابان زدایی می‌کنند حداقل شامل ۱۰ هکتار می‌باشد که بذر در آن کاشته می‌شود و هنگامی که سه چهار سال آینده نتیجه این عمل آشکار شد، که اثر بسیار مهم از طرف بچه‌های کنگره به جای گذاشته خواهد شد. حال آن درختی که ما می‌کاریم، به صورت انفرادی این عمل انجام می‌گردد در حالی که در مسئله بیابان زدایی کاری به صورت دسته جمعی و گروهی انجام می‌پذیرد و هنگامی که بحث بیابان زدایی در کل کشور توسط اعضای کنگره صورت می‌گیرد یک همبستگی و کار گروهی به خوبی شکل می‌گیرد و حس می‌شود. از طرفی دیگر کاری که کنگره ۶۰ به عنوان بیابان زدایی انجام می‌دهد شامل کارهایی می‌گردد که در قسمت منابع طبیعی، زمین مانده و کنگره اقدام به انجام کارهایی می‌کند که دیگران از انجام آن عاجز می‌باشند یعنی کارهایی که سایر ارگان‌ها و سایر افراد از انجام آن عاجز مانده‌اند را به دست گرفته و به شکل بسیار صحیحی به انجام می‌رساند. یکی از مسائلی که کنگره ۶۰ به عنوان احیا در آن شرکت می‌کند در مقیاس زیاد به عنوان بیابان زدایی این است که در مناطقی که شعبه‌ وجود دارد اقدام به بیابان زدایی نماید و من خدا را شکر به مدت دو ماه در مراسم بیابان زدایی در منطقه میمه ۱۷۰۰ هکتار و در شهرستان شهرضا نیز امروز به عنوان درختکاری ۲ الی ۳ هکتار بیابان زدایی را انجام دادیم با تشکر.

 لطفاً به رسم کنگره خودتان را معرفی کنید.
سلام دوستان ابراهیم هستم یک مسافر آخرین آنتی ایکس مصرف تریاک و شیره مدت تخریب بیش از ۲۵ سال مدت ۱۱ ماه و ۱۱ روز سفر کردم با کمک استاد عزیزم آقا سعید چنگانیان رهایی حدود ۶ سال و چند ماه در ادامه سفر سیگار داشتم رهایی از سیگار حدود ۵ سال و چند ماه ورزش در کنگره دارت 

چگونه درختکاری را از مفاهیم درمان و بهبودی پیوند می‌دهید؟
اول تشکر می‌کنم از دوستان زحمتکش سایت که مثل سربازان گمنام خدمت می‌کنند و نام آن‌ها جایی نیست. ما در سیستم کنگره یک معلم، یک پروفسور، یک استاد داریم که همه مفاهیم درمان و شرایط بعد از درمان را برای ما باز کرده‌اند زمانی که آقای مهندس درمان شدند، گفتند هر شخصی که درمان شد بعد از رهایی هر سال یک درخت به عنوان جبران خسارت از طبیعت بکارد چون به مرور زمان در زمان تخریب زغال‌هایی که استفاده شده و درختانی که قطع شده است اکنون باید ما آنها را جایگزین کنیم و برای ما جدا از مسئله جبران خسارت، یک فرایند کردند. اگر هر شخصی در سال یک درخت بکارد کمک به حفظ منابع طبیعی می‌کند، ۸ میلیارد نفر انسان در کره زمین زندگی می‌کنند اگر همه این ساختار را به وجود بیاورند که در سال یک درخت بکارند هیچ کدام از این مشکلات و مسائل پیش نمی‌آید الان تقریباً سه سال است که ‌دوستان پای خود را فراتر گذاشته‌اند و به منابع طبیعی در بحث بیابان زدایی کمک می‌کنند و این مسئله‌ای که در شهرهای مرزی داریم و ریزگردها اینقدر زیاد است،به دلیل این است که پوشش گیاهی وجود ندارد و این آسیب به شهرهای مرزی ما هم وارد می‌شود. به این دلیل حدود سه سال است که این بوته‌ها در بیابان‌ها کاشته می‌شود تا جلوگیری از ضررهای ریزگردها بشود انشاالله که ما هم بتوانیم در این مسئله کمک کنیم و حضور داشته باشیم تا آموزش بگیریم.

 از دیدگاه شما فعالیت‌هایی مثل درختکاری چگونه می‌تواند در ایجاد همبستگی و روحیه کار گروهی و مسئولیت پذیری در میان اعضا کمک کند؟
زمانی که اصفهان بودیم از منابع طبیعی می‌آمدند و همه تعجب می‌کردند از اینکه بچه‌های کنگره۶۰ این ساختار را به وجود آورده‌اند و اینقدر همبستگی دارند و دور هم جمع می‌شوند، این اتحاد و همان جهان بینی را می‌رساند که آقای مهندس می‌فرمایند: انسان تا زمانی که زنده است نیاز به رب و مربی دارد و اگر انسان در هر جایگاهی رب و مربی داشته باشد می‌تواند تعامل برقرار کند، همبستگی، تعامل و کنار هم بودن با این راه ایجاد می‌شود.

در کلام آخر حس و حال خودتان و دیدگاهتان را نسبت به درختکاری و مخصوصاً کاری که امسال شروع شده است یعنی بیابان زدایی برای ما بیان بفرمایید.
همانطور که اوایل صحبت‌هایم گفتم آقای مهندس حدود سه سال است که روی برنامه بیابان زدایی تمرکز دارند، چرا که در سال‌های آینده ما نمی‌دانیم چه اتفاقاتی می‌افتد و چه طوفان‌هایی ممکن است منطقه را در بر بگیرد و زمانی متوجه اهمیت این موضوع می‌شویم که مشکل طوفان در پیش داشته باشیم، گیاهانی که امروز کاشته شد تا سال آینده سبز خواهند شد چرا که به گونه‌ای هستند که دو نوبت که بارندگی بشود و آب بخورند سبز می‌شوند و بیش از اندازه نیاز به آبیاری ندارند همین دو نوبت آبیاری بوته‌های سبز و رنگ زیبایی می‌دهند. در سال‌های گذشته در اصفهان این کار انجام شده است و من دیده‌ام حس و حالی که امروز من تجربه کردم این بود که تقریباً ۴۰ درصد از افرادی که امروز در اینجا حاضر هستند سفر دومی هستند و یا اینکه چند سال است در کنگره هستند. نزدیک ۵۰ یا ۶۰ درصد از بچه‌ها سال اولی است که در این کار شرکت می‌کنند و با این که اول صبح هوا سرد بود اکثر بچه‌ها حال خوشی داشتند و لذت می‌بردند چون کنار هم بودند و با همبستگی کاری را انجام دادند که لذت خاصی دارد و بدون هیچگونه حاشیه‌ای و هیچگونه درگیری و مسئله‌ای که باعث برهم خوردن نظم بشود بچه‌ها آمدند و کار خود را انجام دادند و همه این‌ها باعث می‌شود که یک پرشی برای خدمت‌های بعدی باشد.
سپاسگزاری می‌کنیم از راهنمایان ارجمند آقا حسین و آقا ابراهیم که وقتشان را در اختیار ما گذاشتند و ما در خدمتشان بودیم برای مصاحبه روز درختکاری.
تهیه کنندگان: گروه خدمتگزاران سایت شعبه دنا با همکاری گروه خدمتگزاران سایت پارک ملت شهرضا