گر مرد رهی میان خون باید رفت

راهنما همسفر توران از نمایندگی رودکی پیرامون دستور جلسه «وادی هشتم و تاثیر آن روی من» چنین نوشت:

جمله‌ی با حرکت راه نمایان می‌شود، یک قانون است، مثل قانون صراط مستقیم که ثابت است.
عطار شاعر بزرگ زیبا گفته است:
گر مرد رهی میان خون باید رفت
از پای فتاده سرنگون باید رفت
تو پای به راه در نه و هیچ مپرس
خود راه بگویدت که چون باید رفت
زمانی که این شعر زیبا را می‌خوانم، با تمام وجودم احساسش می‌کنم. بعضی از راه‌ ها خیلی بالا و پایینی دارند، هر زمانی در مسیر سفر اولم کمی ناامید می‌شدم، این دو بیت شعر به من قوت قلب باور نکردنی می‌‌دادند، اگر بخواهیم موفق شویم باید همه مشکلات را هموار کنیم. این‌گونه نیست که مسیر سراسر گلستان باشد، هر چند مسیر کنگره برای یک همسفر و یک مسافر خیلی هموار شده است؛ اما باید بگویم که فراز و نشیب‌های خودش را هم دارد، من به عنوان همسفر، باید بتوانم از پس آنها بر بیایم؛ اما خوبی راه ما این است که قدم به قدم، راهنما در کنار مسافر و همسفر یاری و راه را نشان می‌دهد و نیاز نیست من از اول سفرم دائم به چالش‌‌های سفرم فکر کنم‌، کافی است فرمانبردار باشم تا بتوانم به سلامت به مسیر خود ادامه بدهم.
قبل از وادی هشتم، ما هفت وادی بسیار مهم و کاربردی را پشت سر گذاشته‌ایم. وادی تفکر، یکی از مهم‌ترین وادی‌ها است. به نظر من اگر بتوانیم تفکر درست را در خود به وجود بیاوریم، بخش زیادی از مشکلاتمان در ادامه مسیر حل می‌شود. ناامیدی از ما دور شده و مسئولیت اعمال خود را پذیرفته‌ایم و با تمام توان سعی در حل مشکلات خود داریم، آن هم به صورت تدریجی، نه ناگهانی.
ما در کنگره دریافتیم که نمی‌توانیم از زیر بار مسئولیت خود در برویم و به گردن خداوند و یا دیگران بیندازیم تا آنها مشکلات ما را حل کنند.
عقل سلیم حکم می‌کند، مشکلاتی که با دستان و تفکر غلط خود به وجود آورده‌ایم، آرام آرام حل کنیم.
رابطه‌ی خود را با مسافرمان که دچار مشکل شده است را ترمیم کنیم.
در وادی هفتم متوجه می‌شویم که راه را درست پیدا کرده‌ایم؛ اما باز هم این برداشت من از راه است که می‌تواند کمک شایانی به من بکند و این که من حقیقت را بپذیرم، در مسیر درست قرار بگیرم، کمک دیگران را قبول کنم و خودم در مسیر درست حرکت کنم. برای یک مسافر و همسفر در ابتدای راه خیلی مطالب مبهم است، گاهی متوجه نمی‌شویم که کدام مسیر را برویم؛ اما آموزش‌های ناب کنگره قفل‌های ذهنی من را باز می‌کند و در ادامه با تفکر درست و ذهنی بازتر ادامه مسیر را طی می‌کنم.
در حال سفر نباید پروا کنیم یا بترسیم، فقط حرکت درست و ادامه دادن در مسیر درست ما را به حل مسئله می‌رساند؛ اگر برای ما مشکلی پیش بیاید، ما در خانه بنشینیم و فکر کنیم که می‌توانیم آن را حل کنیم یا نه؟ سخت در اشتباه هستیم و باید دنبال راه حل بگردیم‌ و حرکت کنیم؛ اما در هنگام حرکت و ادامه در مسیر درست، باید خواسته و هدف ما کاملاً مشخص باشد. در ادامه با تمام وجود بخواهیم که خواسته‌ی ما برآورده شود و مثل انسان تشنه‌ای که به دنبال آب می‌گردد تلاش کنیم. دائما روی خواسته‌ی خود متمرکز شویم، مثلا برای رهایی از دام مواد مخدر رهجوی سفر اول باید کاملا فرمانبردار باشد و تمام گفته‌های راهنمای خود را اجرایی کند. در حین حرکت در مسیر، گاهی با چندین راه مواجه می‌شویم که به بخش‌های ارزشی و ضد ارزشی یا الهی و شیطانی تقسیم می‌شوند. هر کدام از ما که بر اساس خرد و اندیشه خود مسیر را انتخاب می‌کنیم، باید بدانیم که خواسته‌ی ما رسیدن به سلامتی، صلح، آرامش، آسایش، عشق و محبت است.
نویسنده: راهنما همسفر توران (لژیون هفتم)
ویرایش: همسفر غزل هجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون چهاردهم)
تنظیم مطلب: همسفر نگین رهجوی راهنما همسفر نجمه (لژیون نهم)
ارسال: مرزبان خبری همسفر سمیه