چهارمین جلسه از دوره اول کارگاههای آموزش خصوصی کنگره ۶۰ ویژه همسفران نمایندگی صفادشت با استادی همسفر شایسته رهجوی راهنما همسفر ژیلا، نگهبانی همسفر زهره و دبیری همسفر زهرا با دستور جلسه «وادی اول (با تفکر ساختارها آغاز میشود، بدون تفکر آنچه هست رو به زوال میرود) و تأثیر آن روی من» در روز سهشنبه ۱۴ فروردینماه ۱۴۰۳ ساعت 14:00 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
این دستور جلسه با فصل بهار که فصل زایش طبیعت است و آغاز ساختهشدن است شروع میشود. این وادی مرا به یک تفکر عمیقی فروبرد که ما باید برای ساختهشدن و به تکامل رسیدن تفکر سالمی داشته باشیم و با یک برنامهریزی دقیق حرکت خود را در جهت اهدافمان پیش ببریم. خداوند این جهان هستی را بر پایه یک نظم آفریده است. من نوعی هم اگر بخواهم ساخته شوم و به تکامل برسم، باید در زندگی خودم برنامه و هدفی مشخص داشته باشم. من قبل از کنگره خیلی فکر میکردم؛ ولی هیچوقت به نتیجه درست نمیرسیدم.
زمانی که در مسیر آموزشهای کنگره قرار گرفتم، متوجه شدم که این افکار غلط من بوده که مدام ذهن مرا درگیر کرده بود؛ زیرا هیچ هدفی پشت این افکار پوسیده نبود و همه بر پایه یک احساس بود که باعث اینهمه تخریب در درون من شده بود.
تفکر بافکر کردن کاملاً متفاوت است، با تفکر ما یک هدفی را دنبال میکنیم ولی فکر کردن پراکنده است و در مورد همهچیز است. تمامکارهای ما باید بر پایه تفکر باشد خواه این تفکر مثبت باشد و خواه منفی. اگر تفکرات ما مثبت باشد، ساختاری هم که از آن استخراج میشود مثبت است. ساختار منفی و افکار منفی، بار منفی را به دنبال دارد و نتیجه آن جز خرابی و ویرانی چیزی نیست. افکار مثبت یک ذهن سازنده و خلاق میخواهد تا به نتیجه دلخواه برسیم. کسانی که افکار منفی دارند ازلحاظ روحی و جسمی در آسایش و آرامش نیستند، چونکه ذهن درگیری دارند و نهتنها مسائل و مشکلات خود را نمیتوانند حل کنند، بلکه از چاله به چاه میافتند.
وادی اول شاهکلید تمام وادیها است و ما در تمام دستور جلسات آثار تفکر را میبینیم. تمام دستور جلساتی که طی یک سال در کنگره اجرا میشود با تفکری صحیح همراه است. در تمام موجوداتی که روی زمین هستند این تفکر وجود دارد. وادی اول به ما میگوید که ما اصلاً چرا میخواهیم فکر کنیم؟ کنگره این روش درست اندیشیدن را به ما آموزش میدهد که باید برای هر کاری ابتدا تفکر کنیم و برای آن تفکر هم یک هدفی را قرار بدهیم. درواقع ما باید ابتدا فکر کنیم و بعد در جهت آن هدف حرکت کنیم. انسانهایی که بدون تفکر پیش میروند به فرموده آقای مهندس: «جزء کمخردان میباشند».
این وادی دو راه یا دو امید را به ما نشان میدهد؛ اول اینکه ما اگر در اثر تفکر غلط کاری انجام داده باشیم و برای نتیجه آن هیچ تفکری نکرده باشیم به ما میگوید که میتوانی جبران کنی و با تفکر درست این دفعه به نتیجه دلخواه برسی. برای این کار ما نیاز به یک نقشه حسابشده و برنامهریزی صحیح داریم، برنامهای که هیچ راهی به سمت عقب نداشته باشد و روزبهروز برای رسیدن به هدف خودمان روبهجلو حرکت کنیم و تمام اشتباهاتی که بهواسطه افکار غلط گذشته مرتکب شده بودیم را جبران کنیم.
دومین امید هم این است که ما در این راه تنها نیستیم و یک قدرت مطلق و یا نیروهای مافوق و یا هرکسی با هراسمی در این راه به ما کمک میکنند و با آموزشهایی که کنگره در اختیار ما قرار داده است میتوانیم مسیر زندگی خود را روبهجلو پیش ببریم.
مراسم افطاری در اولين جلسه سال ١۴٠٣
(1).JPG)






مرزبانان کشیک: همسفر پروین و مسافر علیرضا
عکاس خبری: همسفر پروین مرزبان گروه خانواده
ویراستاری و ارسال: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر شهناز (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی صفادشت
- تعداد بازدید از این مطلب :
1021