راهنما؛ وادی عشق و محبت

دومین جلسه از دوره سی و چهارم کارگاه‌های آموزشی کنگره۶۰ ویژه همسفران دانیال اهواز، با دستور جلسه «هفته راهنما» به استادی کمک راهنما همسفر مریم، نگهبانی همسفر سمانه و دبیری همسفر الهام، ساعت ۱۶:۳۰ روز دوشنبه نوزدهم اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۱ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد

از خانم فریبا ایجنت محترم شعبه تشکر می‌کنم که این فرصت را به من دادند تا امروز که جشن راهنما هست، بتوانم خدمت کنم. خدا را شکر می‌کنم. هفته راهنما را به همه راهنمایان در رأس به آقای مهندس دژاکام اولین راهنما و خانواده محترمشان تبریک عرض می‌کنم، به همه راهنمایان شال نارنجی و کمک راهنمایان عزیز تازه واردین تبریک می‌گویم، قطعاً برکات خدماتی که انجام می‌دهند در زندگیشان جاری و ساری هست.
اگر بخواهم در مورد جایگاه راهنمایی صحبت کنم، خیلی کار سختی هست، بنابراین اجازه می‌خواهم در جایگاه یک شاگرد نسبت به راهنمای خود صحبت کنم. حدوداً بیست سال و ‌اندی پیش آقای مهندس دژاکام با مصرف تریاک و شیره ترک‌های خیلی بدی را تجربه کردند، ولی با پشتکاری که داشتند و با لطف و عنایت پروردگار توانستند روشی را به اسم روش DST ابداع نموده و با این روش خودشان را درمان برسانند، پس از درمان خود پای کار ماندند و تعدادی از افراد را آموزش دادند که از کنار این آموزش شعبات گوناگونی در سراسر کشور ایجاد شدند که در حوزه درمان اعتیاد در حال فعالیت هستند.
دو گروه در کل جهان در حیطه درمان اعتیاد فعالیت می‌کنند یک گروه پزشکان و متخصصان و روانپزشکان هستند و گروه دیگر هم افرادی می‌باشند که با گوشت و پوست خودشان اعتیاد را تجربه کرده‌اند، یعنی مصرف مواد داشتند و الآن به افرادی که مثل خودشان هستند در حال کمک می‌باشند. سازمان‌های مردم نهاد زیادی وجود دارند که در حوزه درمان اعتیاد فعالیت می‌کنند، کنگره ۶۰ هم یکی از همان سازمان‌های مردم نهاد است اما با یک تفاوت بارز، این تفاوت هم این است که وقتی کسی به عنوان راهنما انتخاب می‌شود، علاوه بر مصرف موادی که داشته باید به درمان واقعی رسیده و وارد سفر دوم شده باشد. در سازمان‌های مردم نهاد دیگر، فرد مصرف‌کننده بوده، ولی فقط مصرف مواد را کنار گذاشته و درمان واقعی صورت نگرفته است. آقای مهندس فرموده‌اند که درمان واقعی زمانی صورت می‌گیرد که اگر به فردی که مصرف تریاک یا هروئین داشته بگویند؛ در انبار تریاک و یا هروئین بخواب، بدون اینکه دغدغه‌ای داشته باشد، بخوابد و صبح با خیال راحت آنجا را ترک کند. پس در ابتدا باید درمان واقعی صورت گرفته باشد و بعد از آن نیز آزمون‌های سختی(امتحان کتبی و مصاحبه) از شخص گرفته می‌شود، در آخر نیز شخص با بستن پیمان و گرفتن شال خوش رنگ مغز پسته‌ای و یا نارنجی از دستان پر مهر آقای مهندس کمک راهنما می‌شود. این مراحل در بخش مسافران و یا همسفران درجه یک مسافران که با پوست و گوشت و استخوان خود درد اعتیاد را چشیده‌اند، انجام می‌شود.
سلاح راهنما‌ها در کنگره ۶۰، محبت، عشق، عقل و ‌ایمان هست و چیز دیگری نمی‌تواند باشد (همان وادی چهاردهم وادی عشق و محبت). وقتی یک راهنما از همه چیز خودش می‌گذرد (زمان، تفریحات و... ) و در کنگره حضور پیدا می‌کند تا مرهم دل شکسته یک نفر باشد، رای من رهجو بی‌انصافی است که بخواهم به راحتی از این همه عشق و محبت راهنما بگذارم و مراتب تشکر و قدردانی از‌ ایشان را نداشته باشم. آقای مهندس فرموده‌اند که چگونه باید در قالب یک پاکت از راهنمای خودم تقدیر کنم و اینکه همیشه یادم باشد که راهنما به تشکر و قدردانی من هیچ نیازی ندارد، این من هستم که اگر یاد بگیرم از کسی که به من خدمتی کرده، تشکر کنم، طبیعتاً از خالق هستی بهتر می‌توانم سپاسگزاری کنم. در آخر یک بار دیگر این هفته را به همه راهنمایان، رهجویان و همه کسانی که باعث می‌شوند دل شکسته‌ای مرهم پیدا کند، تبریک می‌گویم و به احترام‌ ایشان بلند می‌شوم و سر تعظیم فرود می‌آورم. 

در ادامه جلسه، نگهبان و دبیر دوره جدید از نگهبان و دبیر دوره قبل به رسم کنگره تقدیر نمودند.

 ورود همسفر ندا رهجوی کمک راهنما همسفر سمیه (که بواسطه نوشتن 40 سی دی رسماً وارد سفر دوم شدند)، توسط ایجنت گروه خانواده همسفر فریبا به همسفران اعلام شد، ضمن عرض تبریک به ایشان و راهنمای گرانقدرشان خانم سمیه، توفیق روزافزون این عزیزان را از درگاه خداوند متعال خواستاریم.

در ادامه جلسه مراسم تقدیر از راهنمایان گرانقدر بخش همسفران شعبه دانیال اهواز با شور فراوان برگزار شد.

مرزبان کشیک: همسفر زینب

ویراستاری و ارسال: همسفر معصومه رهجوی کمک راهنما همسفر زهرا(لژیون دوم)

همسفران نمایندگی دانیال اهواز