ال اس دي LSD

ال. اس. دي (d-lysergic acid diethylamide) با نام هاي اسيد، حبه قرص، سفر، نقطه هاي ريز، شيشه پنجره، آسمان آبي، كاغذ خشك كن .
كه در سال 1943 توسط آلبرت هوفمن كشف شد، قوي ترين ماده توهم زايي است كه تاكنون شناخته شده است. تأثيرات رفتاري آن حتي با دوز 20 ميكروگرم هم ديده شده است. LSD دارويي است كه احساس شخص را نسبت به جايي كه در آن است مختل مي‌كند و اگر زياد مصرف شود باعث ايجاد توهم مي‌شود. ال. اس. دي از قارچي كه بر روي چاودار يا ساير غلات رشد مي‌كند؛ به دست مي‌آيد. ولي به طور مصنوعي هم ساخته مي‌شود. مقدار كم ال. اس. دي براي مصارف پژوهشي به طور قانوني تهيه مي‌شود و بيشتر به صورت قرص، كپسول و مايع در آزمايشگاههاي غير قانوني براي پخش در خيابان ها توليد مي‌شود (گاهي به صورت يك ورقه ژلاتين يا يك قطعه كاغذ خشك كن كه هر مربع آن يك دوز است). دوره حداكثر مصرف آن در اواخر دهه 60 و اوايل دهه 1970 در اوج هيپي گري بوده است. LSD در كبد متابوليزه مي‌شود و نيمه عمر آن در بدن تقريباً 2 ساعت است. متابوليت هاي آن اثرات روانگردان ندارند.

اثرات مصرف (LSD)

اثرات مصرف LSD مي‌تواند غير قابل پيش بيني باشد. اين اثرات به ميزان مصرف، شخصيت مصرف كننده و در موارد اندكي به محيط و محل مصرف LSD بستگي دارد. معمولاً تأثيرات آن 30 تا 60 دقيقه پس از مصرف ظاهر مي‌شود و 6 تا 12 ساعت به طول مي‌انجامد. 4 ساعت اول كه بيشترين تأثير LSD وجود دارد؛ يك Trip ناميده مي‌شود. مقدار معمول خياباني LSD از 50 تا 300 ميكروگرم است كه به همين علت مي‌توان LSD را بر روي كاغذ خشك كن يا پشت تمبرهاي پستي نيز قرار داد.
يكي از اثرات LSD ايجاد تغييرات هيجاني و حسي در مصرف كننده است. اين تغييرات بيشتر از علايم فيزيكي مصرف است. معمولاً شخص مصرف كننده ابتدا دچار هيجان ها و احساسات شديد و متفاوتي مي‌شود و يا احساسات و هيجانات او به سرعت تغيير مي‌كند. اگر مصرف LSD بيشتر شود؛ مصرف كننده دچار توهمات بصري لذت بخشي مي‌شود. درك مصرف كننده از زمان و از خودش تغيير مي‌كند. گاه ممكن است به نظر برسد حواس پنج گانه با هم مخلوط شده اند. حس لامسه بيشتر مي‌شود. مصرف كننده ممكن است حس كند رنگ ها را مي‌شنود و يا صداها را مي‌بيند. به اين حالت حس آميزي (Synesthesia) مي‌گويند. در بسياري افراد، اين تغييرات حواس باعث ايجاد ترس و وحشت مي‌شوند.
اگر مصرف LSD يك "سفر خوب" باشد مصرف كننده احساس سرخوشي و پرواز مي‌كند و اگر يك "سفر بد" باشد، مصرف كننده دچار حس بدي مي‌شود. معمولاً اثرات مصرف LSD پس از 12 ساعت رو به تحليل مي‌رود. تأثيرات فيزيكي اوليه انگشت شمارند و شامل سرگيجه، بي حسي، خستگي، ضعف عضلات و لرزش، رفلكس هاي سريع، افزايش فشار خون، ضربان قلب و دماي بدن، آسيب ديدن مهارت هاي حركتي (اختلال تعادل)، تهوع و تشنج مي‌شوند. مهم ترين علايم فيزيكي آن قهقهه هاي ناگهاني است. اين قهقهه ها ممكن است در برابر اتفاقاتي كه معمولاً خنده دار نيستند؛ پيش بيايد و اغلب هم قابل كنترل نيستند. تغييرات مهم در قوه درك، فكر و خلق با فاصله زماني اندكي پس از اثرات فيزيكي ظاهر مي‌شوند:


- توهمات ديداري و شنيداري واضح كه مصرف كننده از غير واقعي بودن آن آگاه است.
- دچار نقصان شدن درك زمان، فواصل و وزن (احساس معلق بودن با تحت فشار بودن) و فاصله بين اشياي محيط. اين مسئله به برخي از افراد نوعي احساس يگانگي با محيط (uniqamystica) مي‌بخشد؛ در حالي كه برخي ديگر را دچار وحشت مي‌كند.
- درآميختگي احساسات كه اغلب به صورت شنيدن رنگ ها و ديدن صداها توصيف مي‌شود.
- كاهش كنترل بر روي روند افكار كه باعث تركيب خاطرات با واقعيت مي‌شود يا به چيزهاي كم اهميت معناهاي بزرگي مي‌بخشد.
- احساس پيشرفت و موفقيت در موضوع هاي واقعي شايع است. جدا كردن يك موضوع از ديگري و خود از ديگران مشكل مي‌شود و زوال شخصيت پيشرفت مي‌كند.
- LSD به سرعت از طريق دستگاه گوارش جذب مي‌شود و به همه بافت ها از جمله مغز مي‌رسد.
پس به طور كلي تأثيرات ادراكي آن، تغييرات حواس به خصوص بينايي و شنوايي بوده و تأثيرات رواني هم شامل تغيير خلق، احساسات خيال گونه، تغيير در تشخيص زمان و زوال شخصيت مي‌شود.
با مصرف LSD ابتدا تأثيرات جسمي‌و سپس تغييرات بينايي و تقويت صداها ايجاد شده و اجسام به شكل ديگري ديده مي‌شوند. در ميان اين تأثيرات توهم ها نادر بوده ولي تصورات خيال گونه وقتي كه چشم ها بسته هستند تقويت مي‌شوند.


اثرات جانبي مصرف LSD
اثرات جانبي مصرف LSD عبارتند از : گشادي مردمك چشم ها، بالا رفتن دماي بدن، افزايش فشار خون و ضربان قلب، عرق كردن، كم اشتهايي، بي خوابي، خشكي دهان و لرزش.
تجربه هاي نا خوشايندي كه اغلب مصرف كنندگان LSD آنها را تجربه مي‌كنند جدي بوده و عبارت اند از : احساسات و افكار وحشت انگيز، ترس از دست دادن كنترل خود، ترس از ديوانگي و مرگ، نااميدي.
بازگشت ها يك ناهنجاري عادي مصرف LSD است كه هنگام عدم مصرف شخص مصرف كننده پديد مي‌آيند. بازگشت ها ممكن است ناگهاني و اغلب بدون هيچ پيش درآمدي باشند و ممكن است چند روز يا حتي چند سال پس از مصرف به وجود بيايد. بازگشت ها تصاويري خيالي هستند كه از رنگ هاي بي شكل تا توهمات وحشت انگيز را در بر مي‌گيرند. اگر در مصرف LSD زياده روي شود، باعث بروز سايكوز درازمدت مانند اسكيزوفرني شده و گاهي توليد افسردگي شديد هم مي‌كند.

نكاتي ديگر درباره LSD
برخي گمان مي‌كنند LSD به ان دليل كه مانند ديگر مواد (مثل كوكايين، آمفتامين، هرويين، الكل و نيكوتين) در ابتدا ايجاد وسوسه مصرف خيلي زيادي نمي‌كند، يك ماده اعتياد آور نيست و مصرف كننده ها بيشتر اوقات مي‌توانند هر موقع كه بخواهند مصرف خود را كم يا قطع كنند؛ در حاليكه LSD نيز مانند ديگر مواد اعتياد آور به مرور ايجاد تحمل كرده و وسوسه مصرف نيز ايجاد مي‌كند و در نتيجه مصرف كننده ها مجبورند ميزان مصرف خود را افزايش دهند تا به حالت خلسه اي كه قبلاً تجربه كرده اند، دست يابند. براي بعضي مصرف كننده ها، LSD عواقب خطرناك‌تري نيز مي‌تواند در پي داشته باشد.
افزايش تحمل در مصرف LSD، و اثرات جانبي حاصل از مصرف آن، دلايل خوبي هستند كه بايد از آنها پرهيز نمود.
سميت مرگ آور LSD خيلي كم است؛ به طوري كه مقدار مرگ آور آن براي انسان احتمالاً 200 تا 300 برابر دوز موثر 30 تا 100 mcg (1993 Goble). گزارش هاي مرگ در اثر مصرف بيش از حد بسيار نادر است. تعدادي گزارش از افرادي وجود دارد كه مقدار بسيار زيادي LSD (مثلاً mg 40.000) مصرف كرده اند و زنده مانده‌اند.

ممكن است از 12 تا 24 ساعت بعد از Trip، كمي‌دمغي و خستگي احساس شود و تا از بين رفتن اين بي حوصلگي، هوس فوري ايجاد نمي‌شود. معمولاً يك Trip فرد را تا مدتي سير و اشباع مي‌كند. عملكرد شغلي و اجتماعي فرد نيز با مصرف LSD افت پيدا خواهد كرد. خاطرات وقايع افتاده در طول مدت Trip كاملاً روشن است.