نا امیدی از طریق القای حس های منفی، مانع از حرکت من می شود.

جلسه سیزدهم از دوره چهل و سوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی ستارخان با استادی مسافر نیما، نگهبانی مسافر مسعود و دبیری مسافر پرهام با دستور جلسه «وادی دوم و تاثیر آن روی من» چهارشنبه 5 اردیبهشت ۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به‌کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان نیما هستم یک مسافر. در ابتدا از راهنمای عزیزم تشکر می‌کنم که فرصت را به من داد تا این جایگاه را تجربه کنم. پیشاپیش هفتهٔ راهنما را به تمام راهنماهای شعبهٔ ستارخان تبریک می‌گویم. جناب مهندس در صحبت‌های امروزشان فرمودند، این هفته آن‌قدر اهمیت دارد که یک رهجو از ده روز قبل باید دل‌نوشته‌ای را با تمام احساس خود برای راهنمایش بنویسد. در ادامهٔ صحبت‌هایم می‌خواهم به وادی‌ها بپردازم و بگویم به نظر من این چهارده وادی برای شناخت خود انسان است تا بتوانیم درست زندگی کنیم و به حال خوش برسیم.

امروزه با بالارفتن دانایی‌ام متوجه شده‌ام همان‌طور که در وادی اول می‌گوید با تفکر ساختارها آغاز می‌شود، فکرهای مثبت مسیر من را به سمت خیر هدایت می‌کند و برخلاف آن فکرهای منفی می‌تواند حال من را بد کند. بعداً از آن می‌رسیم به وادی دوم که از امید می‌گوید. من خودم قبل از ورود به کنگره بسیار انسان ناامیدی بودم. حتی مدام به خود می‌گفتم که چرا باید اعتیادم را درمان کنم. تا اینکه به وادی دوم رسیدم و متوجه شدم که ناامیدی از طریق حس‌های منفی، مانع از حرکت من می‌شود. این وادی در آخر به ما این امید را می‌دهد که اگر در صراط مستقیم باشیم خداوند حتماً به ما کمک خواهد کرد. در آخر باید بگویم که ایمان به کنگره و راهنما بسیار مهم، و کلید موفقیت است. از اینکه به صحبت‌های من توجه کردید از همهٔ شما تشکر می‌کنم.

تایپ: مسافر شهاب
عکس: مسافر حمیدرضا
تنظیم: مسافر میلاد

مرزبان کشیک: مسافر پیمان