دلنوشته

خدای خود را شاکر هستم که من را لایق و شایسته دانست و در رحمتش را به روی من باز کرد و من را با کنگره آشنا کرد تا گره‌های وجودی خود را یکی پس از دیگری باز کنم و در مسیر نور و روشنایی قرار بگیرم، روز اول که وارد کنگره شدم نمی‌دانستم چه در انتظارم است فقط دنبال راهی بودم که از تاریکی‌های درونم رها شوم، راه‌های زیادی را رفتم؛ ولی هیچ‌کدام من را به مقصد که آرامش و حال خوب بود نرساند، در مسیر سفر به پستی‌وبلندی‌های زیادی برخورد کردم مثل همه انسان‌ها من هم به خدا شکایت می‌کردم و همیشه روی نقاط منفی زندگی تمرکز داشتم؛ ولی بعد از مدتی که گذشت تغییرات را در خود احساس کردم، من تغییر کرده بودم و این تغییرات را مدیون کنگره هستم. در هر وادی مطلبی را در زندگی‌ام از قوه به فعل در آوردم و از هر سی دی چیزی را به ارمغان برداشت کردم و پس از گذشت ۱۴ ماه، زندگی برای من بسیار زیبا و دلنشین است، انسان‌ها پر از عشق و محبت هستند، مشکلات برای من سازنده هستند تا من را قوی‌تر کنند، من امیدوار و هدفمند شده‌ام و این معجزه‌ای بود که کنگره نصیبم کرد، تفکری که به همه چیز با دید دیگری نگاه کنم و بدانم که خداوند و کائنات اگر در صراط مستقیم باشم من را یاری می‌کنند، امیدوارم من هم بتوانم در این راه خدمتگزاری لایق و شایسته باشم.

نویسنده: همسفر فاطمه، راهنما همسفر ستاره (لژیون چهارم)
ویرایش و ارسال: همسفر پریسا، راهنما همسفر سحر (لژیون دهم)
همسفران نمایندگی البرز (کرج)