ظرفیت هر انسانی به میزان دانایی‌اش بستگی دارد

تعدادی از رهجویان لژیون ششم پیرامون دستور جلسه هفته «ظرفیت، مسئولیت(نق‌زدن- قبله گم‌کردن- حاشیه)» مشارکت کرده‌اند که در ادامه می‌خوانیم.

سلام دوستان مریم هستم یک همسفر.
طبق فرمایش‌های جناب مهندس: ظرفیت یعنی ظرف، یعنی گنجایش و مسئولیت، یعنی کسی که مورد سؤال قرار می‌گیرد و بایستی در قبال مسئولیت خود پاسخ‌گو باشد. هر چیزی که در هستی وجود دارد دارای یک نقطه تحملی است، مانند سرریز شدن آب. ما انسان‌ها در مورد مسائل و عوامل مختلف ظرفیت یا گنجایش مشخصی داریم اگر در من ظرفیت لازم به وجود نیامده باشد و به من مسئولیت بدهند من از تعادل خارج می‌شوم و قبله خودم را گم می‌کنم؛ یعنی نمی‌دانم که چکار باید انجام دهم؟ نمی‌دانم چه برخوردی درست است و چه عملکردی نادرست؟ برخوردم با دیگران تغییر می‌کند، رفتارهای غیر متعادل انجام می‌دهم، دچار سرگردانی می‌شوم، شروع به نق‌زدن می‌کنم و به دنبال حاشیه می‌روم، مسائلی که من را از زندگی دور می‌کند و باعث می‌شود که من درست آموزش نبینم.

اما کنگره مکانی است که همه این‌ها را به من آموزش می‌دهد و من در اینجا می‌آموزم که برای رسیدن به جایگاه اول باید ظرفیت آن را پیدا کنم؛ یعنی آموزش ببینم و هر چه آموزش بیشتری ببینم ظرفیت در من به وجود می‌آید و جایگاه‌های بالاتری را کسب می‌کنم. درخت هر چه پربارتر سربه‌زیرتر. طبق فرمایشات جناب مهندس: تمام سیستم‌ها، حتی در کائنات به دنبال انسان‌هایی هستند که ظرفیتشان به‌سوی افزایش است تا به آن‌ها مسئولیت داده شود. پس تا ظرفیت و دانایی مؤثر ما افزایش پیدا نکند مسئولیت‌پذیری ما رشد نمی‌کند.

سلام دوستان سودابه هستم همسفر.
گاهی اوقات انسان ظرفیت بعضی مسئولیت‌ها و جایگاه‌ها را پیدا نکرده است و به اشتباه و تشخیص غلط این مسئولیت و جایگاه به او داده می‌شود. تحت این شرایط که قرار می‌گیرد، دچار سر در گمی می‌شود؛ چون این جایگاه بیشتر و بزرگ‌تر از ظرف وجودی‌اش بوده است. مثلاً شخصی خیلی خوش‌اخلاق و مهربان بوده است و روابط اجتماعی بالایی داشته ولی بعدازاین که جایگاهی به او داده‌شده است کلاً تغییر کرده و روابطش با دوستان و آشنایان کم شده است؛ حتی به خانواده خودش هم بی‌اعتنا شده است.

این افراد به‌اصطلاح قبله خود را گم می‌کنند؛ یعنی از مسیر درست و از هدفی که داشته‌اند دور می‌شوند که البته هر چیزی که انسان را از هدفش دور کند مسئله ضدارزشی هست و نباید انجام شود. همه این‌ها زنجیروار به هم وصل هستند. وقتی شخصی قبله‌اش را گم می‌کند و از هدف خود دور می‌گردد دچار سرخوردگی می‌شود و وارد حاشیه می‌شود، شروع می‌کند به بهانه‌گیری و نق زدن که این شعبه خوب نیست فلان شعبه بهتر هست، این راهنما خوب آموزش نمی‌دهد، فلان مرزبان به من گیر می‌دهد و...
آن‌قدر بهانه‌گیری می‌کند تا خودش را توجیه کند و بارش را به دوش دیگران بگذارد. شخصی که دچار این مشکل می‌شود حتماً نباید جایگاه خیلی بالایی را به دست آورده باشد، گاهی با به دست آوردن یک جایگاه کوچک دچار این معضلات می‌گردد. این بستگی به ظرف وجودی‌اش دارد که چقدر است؛ البته ظرفیت‌ها قابل‌تغییر هم هستند. گاهی اوقات من چیزی از خدا می‌خواهم و خدا آن را به من نمی‌دهد. نباید ناراحت شوم شاید به خاطر این هست که ظرفیت آن را ندارم. باید سعی کنم ظرف وجودی‌ام را بزرگ کنم تا شایستگی داشتن آن را پیدا کنم.

سلام دوستان لیلا هستم یک همسفر.
تمام خلقت و هستی دارای ظرفیت خاصی است از گیاهان و حیوانات گرفته تا انسان. نفس هر موجودی بر اساس اطلاعات و آگاهی و ظرفیتی که دارد برای آن موجود، تعیین موجودیت می‌کند، به‌عنوان‌مثال: نفس یک درخت خرما با نفس یک بوته خار فرق می‌کند، ظرفیت انسان‌ها باهم متفاوت است و انسان با کسب تجربه تفکر و آموزش و هم‌چنین بالا بردن نقطهٔ تحمل می‌تواند   ذره‌ذره ظرفیت خود را بالا ببرد.

بعد از به وجود آمدن ظرفیت نوبت به مسئولیت می‌رسد، همه انسان‌ها در زندگی خود دارای مسئولیت‌هایی می‌باشند یکی مسئولیت اداره یک خانواده را بر عهده دارد، دیگری مسئولیت اداره یک کارخانه یا مدرسه و یا یک شهر را بر عهده دارد، حداقل مسئولیتی که یک فرد دارد این است که مسئول خود و شهر وجودی‌اش باشد.؛ اگر انسان ظرفیت آن مسئولیتی که به او واگذارشده است را نداشته باشد نمی‌تواند مسئولیتش را به نحو احسنت انجام بدهد و اگر انرژی لازم را که باید از انجام آن مسئولیت دریافت کند را دریافت نکند دچار تخریب برای خود و دیگران می‌شود.

زمانی که وارد کنگره می‌شویم برای این‌که آموزش بگیریم اول باید این را بدانیم که هیچ‌چیز نمی‌دانیم حالا که نمی‌دانیم باید ظرف وجودی‌مان را خالی کنیم، گنجایش و ظرفیت برای دریافت اطلاعات جدید بازکنیم و آموزش بگیریم. ظرف هر انسان بستگی به میزان دانایی‌اش دارد و با دانایی است که ظرفیت و نقطه‌تحملش افزایش می‌یابد. دانایی هم با آموزش، تفکر و تجربه امکان‌پذیر است. وقتی مسئولیتی بر عهده ما گذاشته می‌شود اگر ظرفیت پذیرش آن مسئولیت را نداشته باشیم دچار تخریب می‌شویم و به‌اصطلاح قبله خود را گم می‌کنیم، از مسیر و هدف خود دور می‌شویم پس باید ظرفیت خود را با افزایش دانایی بالا ببریم.

ویرایش: همسفر میترا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون ششم)
تنظیم مطلب: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر افسانه (لژیون دهم)
ارسال مطلب: مرزبان خبری همسفر سمیه
همسفران نمایندگی رودکی