جلسه سیزدهم از سری کارگاههای آموزشی خصوصی همسفران نمایندگی قیدار با دستور جلسه «ظرفیت، مسئولیت ( قبله گم کردن، نق زدن و حاشیه)» با استادی راهنما همسفر عاطفه و با نگهبانی همسفر مریم و با دبیری همسفر فاطمه در ۲۷ فروردین ماه ۱۴۰۳ راس ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
در ابتدا خداوند را شاکر و سپاسگزارم که عضو کوچکی از کنگره هستم، در کنار شما عزیزان آموزش میبینم و خدمت میکنم. از راهنمای بزرگوارم خانم شیوا بسیار ممنونم و همه آرامش زندگی خود را مدیون آموزشهای ایشان هستم، از ایجنت محترم شعبه و گروه مرزبانی کمال تشکر را دارم که اجازه دادند در این جایگاه قرار بگیرم خدمت کنم و آموزش بگیرم.
اما در مورد دستور جلسه که ظرفیت مسئولیت قبله گم کردن است. اگر معانی تکتک این کلمات را برای بهتر متوجه شدن این موضوع بگوییم، ظرفیت به معنای گنجایش است و هر چیزی گنجایش مخصوص خود را دارد گنجایش یک پارچ با یک لیوان یکی نیست و هر کدام گنجایش متفاوتی دارند. و ظرفیت در انسان میتواند اکتسابی باشد با گرفتن آموزش و بالا بردن دانایی ظرف وجودی را بالا ببریم و با پذیرفتن مسئولیت بتوانیم به نحو احسن مسئولیت را انجام بدهیم. همه آموزشهای کنگره ۶۰ به روش dst است و من یک شبه نمیتوانم ظرفیت وجودی خود را بالا ببرم این کار با آموزش، تفکر، تجربه بدست میآید. میتوانم پله به پله با اموزشهای کنگره ۶۰ و با کمک راهنمای عزیز ظرفیت خود را بالا ببرم. اما در مورد مسئولیت، مسئولیت از سوال کردن میآید و به هر شخصی که مسئولیتی داده میشود در مورد آن مسئولیت از او سوال میشود. با پذیرش مسئولیت توسط شخص، اگر ظرف وجودی زیاد باشد هم در وجود خودش فساد ایجاد میشود و هم در سیستم فساد ایجاد میکند به خاطر همین آقای مهندس در صحبتهای چهارشنبه هفته گذشته فرمودند: اگر من راهنما، امروز به عنوان راهنما اینجا هستم، قبلا از ایجنت شعبه آقای مهندس سوال کردند که آيا ظرف وجودی دارد که به او شال راهنمایی بدهیم؟ البته هر جايگاهی در کنگره ۶۰ به همین منوال است. ظرفیت و مسئولیت مانند دو کفه ترازو هستند و هر دو باید با هم برابر باشند در غیر این صورت موجب تخریب میشود. اگر فردی با آموزشهای های کنگره ۶۰، نتواند ظرفیت خود را بالا ببرد وقتی خدمتی به او داده میشود، با کوچکترین خدمت اخلاق او عوض میشود. آقای مهندس همیشه میفرمايند: ما در مقابل این افراد میگوییم که به شما خدمت دادهایم شما را رئیس آن قسمت که نکردهایم. کنگره همیشه از طبیعت الگو برداری میکند و به ما آموزش میدهد که مانند درخت باشیم هر چه بار درخت بیشتر باشد سرش پایینتر میشود و به ما هر مقامی، داده میشود باید مثل درخت باشیم تا به آن موفقیت و به مراحل ارتقا برسیم. آقای مهندس میفرمایند: کسی که وارد یک جايگاهی میشود باید متواضع باشد، مغرور و خود خواه نباشد تا بتواند در آن جایگاه آموزش بگیرد و به دیگران آموزش بدهد.
امیدوارم از اموزشهای ناب کنگره، در زندگیهای خود استفاده کنیم و دوربین را همیشه به طرف خود برگردانیم.
نوشتهای آماده کردم برای شما میخوانم،
کفش کودکی را دریا برد، کودک روی ساحل نوشت دریای دزد، آن طرفتر مردی که صید خوبی داشت روی ماسهها نوشت دریای سخاوتمند، جوانی غرق شد مادرش نوشت دریای قاتل، پیرمردی مرواریدی پیدا کرد و نوشت دریای بخشنده، موجی آمد و نوشتهها را شست و به دریا آرام گفت: به قضاوت دیگران اعتنا نکن، اگر میخواهی دریا باشی، بر آنچه گذشت، هر آنچه نشد یا شکست، حسرت نخور زندگی اگر آسان بود با گریه آغاز نمیشد.
از اینکه به صحبتهای من گوش دادید از شما مچکرم.
برگزاری آزمون فروردین ماه در شعبه:
برگزاری جلسه هماهنگی راهنمایان با حضور ایجنت محترم شعبه
جلسه با دعای کنگره ۶۰، به پایان رسید.
عکس: همسفر مریم مرزبان خبری
تایپ و درج: همسفر سکینه رهجو راهنما همسفر عاطفه (لژیون چهارم)
همسفران نمایندگی قیدار
- تعداد بازدید از این مطلب :
1015