این روزها چنان گرفتار دنیای ماشینی شده‌ایم که فراموش کرده‌ایم موجودات زنده دیگری هم در این کره خاکی زندگی می‌کنند. دیگر طبیعت به معنای قدیم، جایی در ذهن ما ندارد؛ دیگر جایی برای عبادت و یاد خدا نیست. امروز طبیعت دیگر چیزی بیش از برآورده کردن خواسته‌های مادی و دنیوی ما نیست.
همه این‌ها تعاریف و افکاری شناخته شده حاکم بر برخی جوامع امروز هستند که گویا جامعه ما هم کم‌وبیش با آن‌ها عجین شده است. آیا ما نیز به‌نوبه خود قدمی برای رهایی از این‌همه ثمره تسلط و چیرگی بشر بر طبیعت برمی‌داریم و برای ساعاتی هم که شده خود را به دست آن می‌سپاریم؟
کاری مشکل جهت یافتن پاسخ این سؤال برای افرادی که سالیان سال خود و خانواده خود را به عمق تاریک‌ترین سیاه‌چاله هستی برده‌اند درراه است. کاری بسی سخت و در عین ناباوری؛ حال سهل!
باورش کار هر کس نیست، مردمانی که روزی بی‌هیچ توجهی به طبیعت، آسیب‌رسان آن بودند حال با پای دل و اشتیاق فراوان در انتظار سپردن خود به آن و در پی جبران خسارت واردشده هستند. در دهه گذشته همه‌ساله اردوی تابستانی کنگره 60 میزبان این عاشقان طبیعت شده است که خود را برای شرکت در آن از ماه‌ها قبل آماده کرده اند.
اردوی سالیانه کنگره 60 هرساله در اواسط تابستان در شهرستان بلده مازندران برگزار می‌گردد. اردویی کم‌نظیر از حیث تعداد حضور افراد و برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته. ازاین‌رو بر آن شدیم با توجه به سررسید این رویداد زیبا، مجموعه گفتگوها و گزارش‌هایی پیرامون اردوی بلده تهیه و به آگاهی و نظر شما از طریق سایت کنگره 60 برسانیم.
در ادامه می‌توانید گفتگو با آقای احمد حکیمی دیده‌بان کنگره 60 و از اعضای فعال اردوی سالیانه کنگره 60 را مطالعه نمایید.
وب سایت کنگره 60
با سلام و عرض ادب خدمت شما
سلام خدمت شما خسته نباشید
آقای حکیمی از چه سالی در اردوی سراسری کنگره ۶۰ حضور دارید؟
بنده از اولین سالی که اردو برقرار شد، در اردوها بودم و البته دراین‌بین کمی غیبت داشتم اما در این سال‌های آخر به‌صورت مداوم در جمع پرشور و نشاط بچه‌های کنگره ۶۰ حضور داشتم که همیشه هم فوق‌العاده بوده است.
آیا روز اول فکر می‌کردید که اردو به این شکل دربیاید؟
خب روزهای اول اردوهای سراسری کنگره به شکلی که امروز می‌بینیم نبود و تعداد بسیار کمی از دوستان در آن اردوها حضور داشتند که اگر اشتباه نکنم در سال‌های ۸۱ یا ۸۲ بود که در آن سال‌ها در اردوها شرکت کردیم، درواقع ما حرکتی را شروع کردیم و با حرکت راه نمایان شد اما اینکه بخواهیم از روز اول چنین چشم‌اندازی یا چنین استقبالی را شاهد باشیم اصلاً تصورش را هم نمی‌کردیم، اما به لطف خداوند و حرکت در صراط مستقیم امروز به این نقطه رسیدیم که تمامی دوستان کنگره‌ای باذوق و شوق وصف‌نشدنی خواهان شرکت در این اردوی سالیانه بلده هستند.
با توجه به سخت بودن شرایط اردو چه توجیهی برای استقبالی این‌چنینی وجود دارد؟
اطلاعات و شرایط حضور در اردو توسط دوستان مسئول به افراد انتقال پیدا می‌کند که در اردو شرایط چگونه هست و همان‌طوری که شما گفتید شرایط سخت یا نسبتاً سخت می‌باشد، اما یکی از نکته‌های حائز اهمیتی که اردو در کنگره ۶۰ برگزار می‌شود این است که محکی باشد برای ما که در مقابل برآورده نشدن برخی از خواسته‌ها در شرایطی غیر از شرایط نرمال یا عادی چه واکنشی از خود نشان خواهیم داد؟! اساساً تعریف شرایط سخت یعنی شرایطی که در آن‌همه امکانات برای رسیدن به خواسته‌ها وجود نداشته باشد و همین شرایط به شناخت و آگاهی اشخاص در این امر منجر می‌شود.
به نظر شما حضور در این اردو تأثیری در تزکیه و پالایش اشخاص دارد؟
یقیناً نقش مؤثری دارد که منجر به شناخت خود می‌شود اگر بخواهیم مثالی در این رابطه بزنیم این است که اگر شخصی گرسنه باشد می‌تواند در شرایط عادی سریعاً با رفتن به رستوران یا هرجایی غذا تهیه کند و غذای موردعلاقه خود را بخورد اما در اردو این‌گونه نیست یعنی اینکه اگر شخصی گرسنه باشد ولی وعده غذایی آن ساعت را دوست نداشته باشد به‌غیراز صبر کردن تا رسیدن به وعده غذایی بعدی گزینه دیگری ندارد و همین مثال را می‌توانیم در موارد دیگر هم بسط دهیم و متوجه بشویم که چقدر می‌توانیم با شرایطی که با آن‌ها سازگار نیستیم سازگاری پیدا کنیم.
به نظر شما بر روی کدام بخش‌های اردو باید بیشتر کار بشود؟
همه قسمت‌ها در یک وضعیت قابل‌قبول و موازی باهم در حال حرکت هستند و اگر هم بخشی دارای ضعف هست بخش‌های دیگر آن قسمت را پوشش می‌دهند تا دست در دست یکدیگر شرایط خوبی را برقرار کنند.
آیا شما علاوه بر مسئولیت نظارتی خود بر نحوه عملکرد اردو مسئولیت دیگری هم دارید؟
در حالت کلی می‌توان گفت که همه بچه‌های کنگره ۶۰ خدمت و خدمت‌گزار بودن را دوست دارند و همین امر باعث به وجود آمدن شرایطی عالی در کنگره ۶۰ شده اما به‌گونه‌ای که خدمت‌ها و مسئولیت‌ها هرکدام تعریف‌شده‌اند و دیگران حق دخالت ندارند بنده هم از این قاعده مستثنا نیستم اما جواب شما بله هست یعنی بنده علاوه بر مسئولیت نظارتی، در بخش آشپزخانه و لژیون هم خدمت می‌کنم.
حس و حالتان در قبل و بعد از هر اردو چگونه است؟
حقیقتش این است که من پس از پایان هر اردو تا اردوی بعدی لحظه‌شماری می‌کنم و امروز هم به دلیل نزدیک شدن به اردوی امسال بسیار خوشحال هستم و مطمئن هستم که ساعت‌های خیلی خوشی را در کنار هم در اردو خواهیم گذراند.
و در آخر
افرادی ارتقا پیدا می‌کنند که مورد آزمایش‌های سختی قرار بگیرند منظورم این است که دوستان باید حرکت کنند و به جلو بیایند خصوصاً سفر دومی‌های عزیزی که در طول گذراندن اولین سال رهایی خودشان هستند که بدون شک کمک شایانی با آمدن به اردو به خود خواهند کرد زیرا با واکنش‌هایی از خود طرف می‌شوند که شاید درجاهای دیگر نبینند و همین روبرو شدن با این مسائل موجب شناخت و تصحیح و آموزش می‌شود.
با تشکر از آقای حکیمی دیده بان محترم که وقت خودشان را در اختیار ما گذاشتند.
تهیه گزارش:
همسفر حامد خزائی‌پور
- تعداد بازدید از این مطلب :
7104