مسئولیت در برابر خود

جلسه دهم از دور بیست و دوم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره 60 ویژه همسفران نمایندگی امین قم با استادی کمک‌راهنما همسفر عطیه، نگهبانی همسفر زهرا و دبیری همسفر آمنه با دستور جلسه هفتگی ‌«وادی چهارم و تأثیر آن روی من» دوشنبه مورخ 31 خرداد 1400 رأس ساعت 16 آغاز به کار کرد.

 سخنان استاد:

در ابتدا خداوند را شکر می‌کنم که امروز هم در جمع شما دوستان عزیز هستم، از نگهبان جلسه تشکر می‌کنم که استادی این جلسه را به من واگذار کردند تا ابتدا آموزش بگیرم و بعد خدمت کنم. دستور جلسه‌ی امروز «وادی چهارم و تأثیر آن روی من است» تیتر وادی به ما می‌گوید: "در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن، یعنی سلب مسئولیت از خویشتن" ما اگر بخواهیم این وادی را بهتر درک کنیم و بتوانیم آن را کاربردی کنیم، باید نگاهی به وادی‌های قبل داشته‌باشیم. وادی اول در مورد تفکر کردن بود این‌که ما قبل از انجام هر کاری ابتدا باید تفکر کنیم و سعی کنیم تفکرات‌ مثبت داشته‌باشیم، وادی دوم به ما آموخت امیدوار باشیم و بیهوده خلق نشده‌ایم، وادی سوم اعتمادبه‌نفس ما را بالا برد و در وادی چهارم با مسئولیت‌پذیری آشنا می‌شویم. در این وادی حد و مرز مسئولیت بین خداوند و انسان مشخص می‌شود و این‌که انسان‌ها در قبال هم مسئول هستند. اگر به مسئولیت‌هایی که در کنگره است دقت کنیم، متوجه می‌شویم همان‌طور که راهنما در قبال رهجو مسئول است، رهجو هم در قبال راهنما مسئول است، راهنما از وقت خود می‌گذرد و با عشق و محبت به رهجو آموزش می‌دهد، رهجو هم باید فرمانبردار خوبی باشد و کارهایش را به درستی انجام دهد. بعضی از افراد هستند که این حد و مرزها برایشان مشخص نشده‌است، وظایف خود را نمی‌دانند و به دنبال راه فراروگریز هستند. این افراد مسئولیت کارهای خود را به دیگران واگذار می‌کنند و از زیر بار مسئولیت شانه خالی می‌کنند، این افراد گاهی هم قیافه‌ حق به جانب می‌گیرند و از خداوند توقع دارند که مشکل آن‌ها را حل کند و می‌گویند: خداوند قدرت بزرگی هست، بخشنده است و می‌تواند به ما کمک کند. در صورتی که خدواند وقتی انسان را خلق کرد به او قدرت اختیار داد تا خودش راه درست را تشخیص دهد، مشکلاتش را حل کند و به مرحله‌ پختگی و تکامل برسد. دست‌های‌آسمانی القای‌ افکار را انجام می‌دهند، نیروهای‌الهی فقط زمانی به انسان کمک می‌کنند که شخص در مسیر صراط‌ مستقیم باشد، کارهایش را درست انجام دهد و مسئولیت‌پذیر باشد، در این زمان رازونیاز انسان مورد پذیرش خداوند قرار می‌گیرد و خداوند انسان را یاری می‌کند.

بعضی از افراد هستند که به نیروهای‌ الهی هم  اعتقادی ندارند و به شانس معتقد هستند، در صورتی که در وادی چهارم گفته شده‌ است ما فقط باید روی توانایی‌، آموزش و تلاش خود حساب کنیم. ما می‌توانیم در حل مشکلات از دیگران کمک بگیریم ولی تصمیم نهایی بر عهده‌ خودمان است و راه را باید خودمان پیدا کنیم. یک مسئله‌ای که ما از خداوند خواسته‌های نامعقول داریم، این است که خداوند و نیروهای‌ الهی را خوب نمی‌شناسیم به همین دلیل دچار مشکلات و پریشانی می‌شویم. برای این‌که خداوند را بهتر بشناسیم ابتدا باید به مرحله‌ی خودشناسی برسیم و خود را بهتر بشناسیم. برای شناخت خود در کتاب چهارده‌ وادی به هسته‌ی جسم، نفس و مراحل نفس اشاره شده‌است. بنابراین نتیجه می‌گیریم اگر ما در زندگی خود خواسته یا ناخواسته دچار مشکل شده‌ایم وظیفه‌ی خودمان است که مشکلات را برطرف کنیم، ما نمی‌توانیم دیگران را مقصر بدانیم، سعی کنیم در زندگی مسئولیت‌پذیر باشیم نه مسئولیت‌گریز؛ افرادی که مسئولیت‌پذیز هستند اعتمادبه‌نفس بالایی دارند و موفق‌تر هستند، ولی افرادی که مسئولیت‌گریز هستند ترس و ناامیدی زیادی درونشان است و رشد چندانی ندارند. سعی کنیم در کنگره خودمان به سمت مسئولیت‌ها برویم، مسئولیت‌پذیر باشیم، منتظر نباشیم به ما کاری را واگذار کنند و همیشه تشنه‌ی خدمت و مسئولیت باشیم. امیدوارم در جایگاه‌های مختلفی مانند مادر، همسر، راهنما، رهجو، مرزبان و... که هستیم بتوانیم مسئولیت خود را به بهترین شکل انجام دهیم.

در ادامه گل رهایی داشتیم از لژیون یکم به خانم اعظم و زهرا، همچنین از لژیون پنجم به خانم الهام و هانیه تبریک می‌گوییم.