سومین جلسه از دوره دوم سری کارگاههای آموزشی عمومی کنگره ۶۰؛ نمایندگی مسعود کرج؛ با استادی مسافر حسین، نگهبانی مسافر قاسم و دبیری مسافر مسعود با دستور جلسه "وادی چهارم و تأثیر آن روی من" پنجشنبه 30 خردادماه 1400 ساعت 17 برگزار شد.
خلاصه سخنان استاد
سلام دوستان حسین هستم یک مسافر.
خداوند بزرگ را شاکرم که فرصت خدمتگزاری داد تا خدمت کنم. دستور جلسه این هفته وادی چهارم و تأثیر آن روی من است. در کنگره 60 برای درمان اعتیاد 3 مؤلفه داریم: 1-جسم 2-روان 3-جهانبینی. جسم و روان آن چنان بار درمانی خاصی به عهدهاش نیست. راهنما همین که برنامه را میدهد، آن وسط جسم و روان به آرامی به تعادل میرسد؛ اما بیشترین بار به عهده جهانبینی است. جهانبینی را اگر یک سرزمین در نظر بگیریم یا یک خانهای در نظر بگیریم 14 عدد ستون و پایه محکم دارد برای اینکه این بنا استوار بشود. یعنی کسی نمیتواند بگویید: که من 14 وادی را بلد نیستم ولی از جهانبینی کامل و خوبی برخوردارم.
یعنی اول باید این 14 وادی را یاد بگیریم. وادی چهارم به ما میگوید: در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن یعنی سلب مسئولیت از خویشتن. برای اینکه این وادی را یاد بگیریم بایستی 3 وادی قبل را یاد گرفته باشیم. شخصی که با مصرف مواد مخدر وارد کنگره میشود در وادی اول تفکر کردن را یاد میگیرد وقتی تفکر کردن را یاد گرفت نگاه میکند به دنیای پیرامون خودش که چه تخریبی به وجود آورده و چه مسائلی را از دست داده است. این باعث ایجاد نامیدی در فرد میشود. همین که نامیدی بر فرد چیره میشود وادی دوم به کمکش میآید که هیچکدام از ما به هیچ نیستم و الکی در این جهان نیستم و بهر یک نظام و سیستم به وجود آمدهایم. این وادی یک امید در نامیدی به انسان میدهد. در این وادی طرف میتواند یک حالت طلب کارانه نسبت به محیط میتواند پیدا کند که من آمدهام حتماً یک وظیفهای به دوشم هست و علتی دارد.
اینجا است که وادی سوم یک نهیب میزند که: اگر آمدهای به اینجا باید بار مسئولیت را به عهده بگیری. هیچکس نمیتواند کمکی بکند و باید آستین همت را بالا بزنی. فرد مصرفکننده میگوید که تمام مسئولیت را به خدا میسپارم و میگوید که اگر من مصرفکننده شدهام خدا خواسته و همهچیز را به گردن خدا میاندازد و فکر میکند که خداوند غول چراغ جادو است و هر وقت که میخواهد او را از اعتیاد بیرون بکشد. من چک بکشم و برگشت بخورد و از خدا بخواهم که چک را پاس بکند. کمک خداوند اصلاً اینگونه نیست. کمک خداوند زمانی که من در مسیر درست قدم بردارم، در قالب القاء و الهام صورت میگیرد. اگر من بخواهم که خوب شوم و در مسیر ارزشها و صراط مستقیم باشم و نیتم خوب باشد در آنجا خداوند به من کمک میکند.
پس وادی ها به من کمک میکند تا در مسیر باشم و راههای گریز را میبندد و به من نیرو و قوت و دانش میدهد که بقیه کار را انجام دهیم. حالا مقوله اعتیاد جزئی از این وادی است و میتواند کاری را انجام دهد. ورشکست شدهاید یا به هر دلیلی میگویید که من ناامیدم؛ اما من به شما میگویم که بیدلیل در اینجا نیستید و درست میشود. خودت باید مشکلت را حل کنی و این وادی میآید تعیین تکلیف میکند که من چه وظایفی دارم و خداوند چه وظایفی دارد. خداوند وظایفش را به خوبی انجام میدهد مثل این همه نعمت ملموس و جلوههای قابلرؤیت که از آن استفاده میکنیم. خداوند به ما اختیار داده است و دو نیرو کمکی به نام جن و روح در اختیار ما قرار داد و خیلی بهای سنگینی بایت این اختیار انسان متحمل شده است. یعنی خودمان انتخاب میکنیم و گرنه خداوند هیچوقت دوست ندارد که انسان در تاریکیها باشد و عاشق این است که بندگانش در راه درست باشند.
من که راهنما هستم دوست دارم تمام رهجوهایم به رهایی برسند و در اطلاعات دادن به رهجوها فرقی نمیگذارم. این خود شخص است که انتخاب میکند که در مسیر درست باشد یا غلط. انتخاب با خودش است.
از اینکه به صحبتهای من توجه کردید سپاسگزارم.
خدمتگزاران
مشارکت ها
لژیون ها
عکس: مسافر علی
تایپ: مسافر مهدی
تنظیم و ارائه: مسافر پوریا
- تعداد بازدید از این مطلب :
1607