بخشیدن به مال نیست به اندازه وسعت نگاه ماست

نهمین جلسه از دور هفدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره 60 ویژه همسفران نمایندگی نیما یوشیج بهشهر با استادی همسفر هاجر و نگهبانی همسفر سکینه و دبیری همسفر  سمیرا با دستور جلسه «در استحکام پایه های مالی و علمی کنگره من چه کرده ام؟ » روز دوشنبه 13 اردیبهشت ماه 1400 ساعت 16 آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

از استاد عزیزم خانم منصوره ممنونم که این اجازه و این فرصت را به من دادند که در این جایگاه خدمت کنم. به نگهبان و دبیر جلسه هم خدا قوت عرض می‌کنم.
قبل از اینکه وارد مبحث دستور جلسه بشوم، دوست دارم از این فرصت و از این تریبون استفاده کنم، هفته‌ای که پیش رو داریم هفته بزرگداشت مقام معلم و به رسم کنگره هفته گرامیداشت مقام راهنما هست. تبریک می‌گویم به راهنمای عزیزم خانم منصوره و تک تک کمک راهنمایان محترم، واقعاً هیج فرقی ندارد همه‌شان نشانه‌هایی از نور و روشنایی هستند که سرچشمه آن آقای مهندس و خانواده محترمشان هستند. از راهنمای بزرگوار مسافرم آقای خورشا تشکر می‌کنم، قطعاً راهنمایی‌های ایشان چراغ راه ما بوده است. من پارسال هم که روی این صندلی نشستم گفتم، باز هم تکرار می‌کنم هر وقت روی این صندلی می‌نشینم از ایجا ورودی کنگره مشخص است و هرگز فراموش نمی‌کنم با چه ترس و مباداهایی وارد کنگره شدم و تنها کسی که در این مسیر بدون هیچ سرنشی کمکم کردند و کاملاً درک کردند خانم منصوره بودند. سرم همیشه پیش ایشان پایین است و برای من ایشان مصداق این شعر هستند که؛
عارفان علم عاشق می‌شوند...بهترین مردم معلم می‌شوند.
عزیزان در آزمون کمک راهنمایی قبول شدند، آقای مهندس فرمودند: خداوند اجازه و فرصت خدمت را به همه بندگانش نمی‌دهد. حالا که این اجازه صادر شده امیدوارم در این مسیر موفق و پایدار باشند.
در مورد استحکام پایه‌های مالی، اولایل که وارد کنگره شدم آقای الله قلی جمله ماندگاری گفتند که هر کس کارت عضویت در کنگره دریافت می‌کند به منزله صاحب خانه بودن است. اگر ما برای منزل خودمان اسباب راحتی مثل کولر یا پنجره تهیه می‌کنیم آیا منتی برای کسی است؟ نه، چون خودمان از آن استفاده می‌کنیم. کنگره هم منزل ماست، من حتی نمی‌گویم خانه دوم، خانه ماست چون درمان و راه خود را در آنجا پیدا کردیم.
فراموش نکنیم همسفرها و کمک راهنمای محترم قبل از ما آن سمت در چادر می‌نشستند. اگر من امروز مبلغی به کنگره کمک می‌کنم قرار است همسفری مثل من، فرزندی مثل فرزند من، در اینجا درمان شود.