دومین جلسه از دوره بیست و ششم کارگاه آموزشی ویژه مسافران و همسفران کنگره 60؛ نمایندگی ایمان با استادی مسافر حسن، نگهبانی مسافر حمید و دبیری مسافر مجتبی با دستور جلسه "در استحکام پایه‌های مالی و علمی کنگره چه کرده‌ام" روز شنبه 11 اردیبهشت ماه 1400 ساعت 16 آغاز به کار کرد.
سخنان استاد:
خداوند بزرگ را شاکرم که یک بار دیگر در این جایگاه قرار گرفتم. امیدوارم همه طاعات و عبادات دوستان مفید واقع شده باشد و به دوستان سفر اولی هم که به نظر من همیشه در مورد خوردن دارو روزه هستند خدا قوت میگویم. در مورد دستور جلسه باید بگویم که طبق آموزش‌های جناب مهندس یک NGO برای رشد و پیشرفت لازم است 3 فاکتور را داشته باشد. یکی نیروی انسانی ماهر است. دوم علم و آگاهی آن مجموعه است و سوم این که آن مجموعه باید از نظر مالی به یک شکوفایی برسد. اگر بخواهیم آن سیستم به خوبی پیشرفت کند باید حتماً پشتوانه مالی برایش فراهم شود. به طور مثال اگر بخواهیم علم را فرا بگیریم باید یک هزینه‌ای بابت آن انجام بدهیم.
در کنگره 60 هم همین‌گونه است. آقای مهندس از روز اول که این سیستم را راه‌اندازی کردند، پایه‌های مالی را خیلی مهم دانستند و از همان اول این مدیریت را به درستی انجام دادند که حالا و پس از بیست سال کنگره 60 نزدیک به 80 تا شعبه در سراسر کشور دارد. بیش از صد هزار نفر عضو دارد، که همه در کنگره درمان می‌شوند بدون هیچ‌گونه هزینه‌ای. اما اگر بیرون از کنگره کسی بخواهد به همین شکل درمان بشود باید بالای سی میلیون تومان هزینه بدهد. وقتی درمان می‌شوند و این عشق و محبت بی‌قید شرط را می‌بینند خودشان مشتاق این هستند که بدون قید و شرط به انسان‌ها کمک کنند.
وقتی مسافر بعد از مدتی به مقدس بودن این مکان ایمان پیدا می‌کند، صددرصد به فکر فرو می‌رود که سیستم کنگره بدون هیچ کمکی چگونه به کار خود ادامه می‌دهد. تمامی دوستان چه از نظر مالی و چه از نظر جانی خدمت خودشان را انجام می‌دهند. درحالی که اگر این خدمت را بیرون انجام دهند درآمد خوبی برای آن‌ها دارد. من بعد از مدتی ایمان پیدا کردم و فهمیدم که تمامی کسانی که اینجا خدمت می‌کنند اعم از دیده‌بان، راهنما، مرزبان و تمامی خدمتگزاران بدون قید و شرط و فقط به خاطر من مسافر و رهایی یک نفر از دام اعتیاد تلاش می‌کنند. دقیقاً مثال این همان جمله هر عملی عکس‌العملی دارد است. من که در کنگره بعد از مدتی حالم خوب شد و یک عده به من کمک کردند من هم باید بعد از رهایی‌ام زکات این خدمت را پرداخت کنم و خودم نیز خدمتگزار بشوم.
بزرگترین کار یک سفر اولی این است که سفرش را به خوبی پشت سر بگذارد و در طول سفر نیز خدمتگزار باشد تا طعم شیرین خدمت را کم کم حس کند. بعد به مرور زمان بعد از سفر می‌تواند در جایگاه‌های دیگر نیز خدمت کند.
دریافت نشان شش ماه رهایی مسافر مجتبی رهجوی راهنمای محترم محمد صداقت
عکس: مسافر محمد لژیون 8
تهیه و ارسال: مسافر میلاد لژیون 8
- تعداد بازدید از این مطلب :
640