هرچه کنی به خود کنی گر همه نیک و بد کنی

علاوه بر جهان فیزیکی که در حال حاضر در آن زندگی می‌کنیم، جهان‌های دیگری نیز وجود دارند که همان سبع سماوات است و ما آن‌ها را نمی‌بینیم ولی اطلاعات و انرژی‌هایی را از جهان‌های دیگر می‌گیریم. ما انسان‌ها فقط توانسته‌ایم شش درصد از جهانی که در آن زندگی می‌کنیم را بشناسیم، بیست‌وچهار درصد آن را هم سیاه چاله‌هایی تشکیل داده‌اند که قدرت جذب فوق‌العاده‌ای دارند و ما نمی‌توانیم به آن‌ها نزدیک شویم و هفتاد درصد را اصلاً نمی‌دانیم که چه هستند.

تاریکی‌هایی که خیلی از ما انسان‌ها در آن فرو رفته‌ایم مانند سیاه‌چاله‌ها هستند که ما را به‌طرف خود جذب می‌کنند ولی قابل‌رؤیت نیستند. ارتباط بین جهان فیزیکی و جهان‌های دیگر حس، صوت و نور است که یک مثلث را تشکیل می‌دهند. جایگاه حس در قلب و سینه، جایگاه نور در چشم و جایگاه صوت در گوش است. حس، صوت و نور هم در صور آشکار و هم در صور پنهان وجود دارند. بعضی از صوت و نور برای ما قابل‌رؤیت و بعضی قابل‌دیدن نیستند.

دو نوع حس، حس خوب و حس بد وجود دارد؛ وقتی‌که ما با تفکر غلط به سمت ضد ارزش‌ها می‌رویم  برای خود قلبی پر از کینه و نفرت می‌سازیم و در آن حس‌های بد و مخرب خواهیم داشت. اگر می‌خواهیم حس خوبی داشته باشیم باید تفکر ما سالم باشد و قلب خود را تزکیه کنیم و برای این کار باید از ضدارزش‌ها دوری کنیم و جایگاه حس را با ارزش‌ها تقویت کنیم.

شخصی که حس خوب داشته باشد همیشه شاد و سرحال است و هیچ نوع بیماری ندارد ولی انسانی که حس بد دارد مدام بیمار می‌شود. انعکاس حس ما در آخر به خود ما بر خواهد گشت. حس خوب باعث می‌شود مواد مخدر طبیعی درون بدن به‌خوبی تأمین شود به همین دلیل انسان‌هایی که حس خوب دارند کمتر بیمار می‌شوند.

ولی حس بد باعث می‌شود مواد مخدر طبیعی درون بدن به‌اندازه کافی تأمین نشود و فرد برای اینکه خود را به تعادل برساند این مواد را به‌طور مصنوعی از بیرون می‌گیرد و بدن به مواد مخدر بیرون عادت می‌کند و دچار بیماری اعتیاد می‌شود.

ما می‌توانیم بدون اینکه با کسی صحبت کنیم حس خوب یا بد خود را به آن‌ها منتقل کنیم. نباید منتظر گرفتن انرژی از دیگران باشیم، باید انرژی را خودمان در درونمان ایجاد کنیم و این انرژی را با حس، صوت و نور و تصاویر خوب ایجاد کنیم.

نویسنده: همسفر سمیه لژیون پنجم

تایپ: همسفر رقیه

ارسال: همسفر سمیرا

همسفران نمایندگی رودهن