همانگونه که همه میدانید اسفند ماه، ماه درختکاری است. در کنگره 60 دستور جلسه درختکاری هم یکی از دستور جلسات کنگره 60 است. این دستور جلسه برای هر مسافر کنگره 60 لازم و ضروری بوده و در کشور ما هم پانزدهم اسفند ماه را بهعنوان روز درختکاری نامگذاری کردهاند. این دستور جلسه یکی از دستور جلساتی است که بحث آن مربوط به حوزه اعتیاد نبوده و عملاً وارد زندگی واقعی و زندگی اجتماعی افراد میگردد.
من بهعنوان یک مسافر همیشه باید با دستور جلسات کنگره 60 همراه باشم و از این دستور جلسات آموزش بگیرم. باید نسبت به آموزشهای کنگره بهروز باشم. آموزشهای کنگره از این جهت مهم هستند که من مسافر را برای ورود به اجتماع و محیط بیرون آشنا میکند. سالها مصرفکننده مواد مخدر بودهام و نهتنها در جسم خود تخریب به وجود آوردهام، بلکه در افکار و اندیشه خودم نیز تخریب ایجاد کردهام و همین تخریبها برای من کافی است تا به یک هنجارشکن اجتماعی تبدیل شوم.
جامعه، محیطزیست و خانواده برای من مهم نبود؛ اما با آموزشهای کنگره این توانایی را پیدا کردم که راهحل مسائل و مشکلات زندگی خودم را پیدا کنم. همین آموزشها باعث میشود نهتنها منِ مصرفکننده دیگر دنبال مواد مخدر نروم؛ بلکه سعی میکنم که فرد مفیدی برای خود و خانواده و اجتماع باشم. یکی از آموزشهای کنگره این است که من یاد گرفتم باید بدهی خود را پرداخت کنم. یعنی اینکه باید خسارتهایی که قبلاً به طبیعت وارد کردهام را بهنوعی جبران کنم و درختکاری یکی از جبران خسارتهای من به طبیعت است. حالا اگر در فضاهای باز اجازه درختکاری را به من ندهند، حداقل میتوانم در گوشهای از حیاط خانهام درختی بکارم تا جبران خسارت کنم یا اینکه گلها را در بالکن خانه خودم پرورش دهم.
با عمل به این دستورجلسه دیگر هیچوقت به فکر تخریب جنگل یا طبیعت نمیافتم.بارها اتفاق افتاده که بعضی از انسانها به دلیل ناآگاهی، در جنگل یا پارکها خسارتهای زیادی وارد کردهاند. اینگونه افراد که به طبیعت خسارت وارد کردهاند باید اقدام به کاشتن درخت کنند و تا زمان طولانی از این درخت مواظبت کنند تا پیوندشان با طبیعت برقرار شود. باید بدانیم که طبیعت در حال خدمت کردن به ما انسانها است و اگر انسانی طبیعت را تخریب نماید مثل این میماند که یک مهمان به خانه شما بیاید، شما بهترین پذیرایی را از این مهمان داشته باشید و موقع رفتن این مهمان هرگونه زباله و هر چیزی که شما تصور میکنید در خانه شما بریزد و برود. در این صورت چه حالی پیدا میکنید؟
اگر چنین برخوردی را با خودمان دوست نداریم، پس باید با طبیعت هم اینگونه رفتار نکنیم. یک برگ درخت و یا سبزه زنده است و جان دارد و نفس میکشد؛ همانگونه که ما جان داریم و زندهایم. آقای مهندس دژاکام در وادی دوازدهم به کاشتن درخت تأکید کردند و هدف ایشان هم سو شدن ما با طبیعت است. مهم نیست که چه درختی میکاریم؛ مهم این است که درختی که میکاریم در دسترس باشد تا از آن نگهداری کنیم.
نویسنده : مسافر محمد شفیع لژیون آقای فرشید زارع ( لژیون ششم)
ویرایش و ارسال : مسافر علی میرزایی
- تعداد بازدید از این مطلب :
725