جلسه چهاردهم از دوره پنجاه و ششم کارگاه‌های آموزشی نمایندگی خانم‌های مسافر، با استادی مسافر خاطره، نگهبانی مسافر هورا و دبیری مسافر مژگان، با دستور جلسه "هفته دیده‌بان" روز یکشنبه 14 دی‌ماه 1399، رأس ساعت 14:00 آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان خاطره هستم یک مسافر. امروز، جشن باشکوه هفته دیده‌بان را برگزار می‌کنیم، این هفته بسیار ارزشمند را خدمت بنیان کنگره جناب آقای مهندس، دیده‌بان عزیزمان سرکار خانم راد، ایجنت محترم خانم‌های مسافر سرکار خانم مونا و تمامی اعضاء تبریک عرض می‌کنم.
اگر کنگره را مانند یک درخت در نظر بگیریم، ریشه‌ی آن، بنیان کنگره آقای مهندس هستند، و تنه این درخت دیده‌بان‌ها می‌باشند، که تمام امور کنگره؛ از وضع قوانین، هماهنگی‌ها و برنامه‌ریزی‌های تمام شعب بر دوش این عزیزان است.
کنگره ساختار بسیار قدرتمندی است و مدیریت بحران را به بهترین شکل انجام می‌دهد. انسان‌های زیادی بافرهنگ‌ها و خصوصیات مختلف به کنگره می‌آیند که اکثراً مصرف‌کننده هستند. البته همسفران عزیز هم در کنار ما حضور دارند، اما آن‌ها نیز به خاطر ترکش‌های اعتیاد مسافرشان دچار به‌هم‌ریختگی‌ها و مشکلاتی هستند. و چقدر این ساختار منظم، دقیق و قانونمند عمل می‌کند، که می‌تواند تمام این افراد را در بهترین شرایط در صلح و آرامش در کنار هم نگاه دارد و به تعادل، درمان و رهایی برساند.
بسیاری از ما گاهی از پس اداره یک خانواده چهارنفره برنمی‌آییم، هرکسی سازی میزند و نمی‌توانیم خانواده را به‌صورت منسجم در کنار هم نگاه‌داریم. ولی دیده‌بانان عزیز کنگره، باقدرت، درایت، تفکر و تدبیر، و با نیروی عقل و عشق و ایمان، که در وجودشان به کمال رسیده، این کارها را به بهترین شکل ممکن انجام می‌دهند. درواقع دیده‌بان‌ها، ستون‌ها و پایه‌های نگهدارنده و مغز متفکر کنگره هستند و برنامه‌ریزی‌ها و تصمیم‌گیری‌های مهم بر دوش این عزیزان است.
اولین دیده‌بان، خود آقای مهندس بودند. سپس ایشان از بین اعضا، شخصی را که مورد اعتمادشان بودند به‌عنوان دومین دیده‌بان انتخاب کردند، و بعد با مشورت همدیگر، نفر سوم انتخاب شد، و به‌این‌ترتیب شورای چهارده‌نفره دیده‌بانان شکل گرفت، که هرکدام مسئولیت نظارت بر یکی از امور کنگره را بر عهده‌دارند.
همان‌طور که آقای مهندس می‌فرمایند؛ کنگره یک سیستم شورایی است و توسط یک فرد اداره نمی‌شود. ایشان می‌گویند؛ تا زمانی که خودم هستم، می‌توانم همه‌چیز را به بهترین شکل ممکن مدیریت کنم، ولی می‌خواهم سیستم به‌گونه‌ای باشد که هرگاه ما نبودیم، کنگره پابرجا بماند و به‌راحتی به مسیر خودش ادامه بدهد.
به تمام دیده‌بان‌های محترم در تمام شعب تبریک عرض می‌کنم، خصوصاً خدمت خانم راد عزیز که سال‌ها تنها دیده‌بان خانم‌های مسافر بودند. اوایل تأسیس کنگره، گروه خانم‌های مسافر به این شکل نبود که مجزا باشد، آقایان و خانم‌ها در جلسات باید در کنار هم می‌نشستند، به همین دلیل تعداد معدودی از خانم‌ها ماندگار می‌شدند. زیرا اکثر خانواده‌ها اجازه نمی‌دادند که عزیزانشان نزدیک یک سال به چنین مکانی رفت‌وآمد داشته باشند. بسیاری از خانم‌ها حس خوبی نداشتند از اینکه در جمعی بنشینند که آقایان مسافر هم حضور دارند و بخواهند اعلام سفر کنند!
و تنها خانم راد بودند که با شجاعت و تهور، در آن شرایط ایستادگی کردند، ماندند و بعد اصرار کردند که شعبه‌ای برای خانم‌های مسافر احداث شود، تا بتوانند در آرامش و امنیت سفر کنند. با پافشاری و تلاش ایشان، بالاخره این اتفاق افتاد و کنگره خانم‌های مسافر تفکیک شد. ایشان چندین سال تنها دیده‌بان خانم‌های مسافر بودند. آن زمان هنوز گروه خانم‌های مسافر این‌قدر گسترش پیدا نکرده بود و قدرتمند نشده بود، و بار تمام‌کارها و مسئولیت‌ها بر دوش خانم راد بود. حتی فالوآپ ها را هم خودشان در همین‌جا انجام می‌دادند.
از ایشان تشکر می‌کنیم به خاطر عشق والا و تمام زحماتشان، و مجدداً این هفته را خدمتشان تبریک میگوییم. مسلماً ما هیچ‌گاه نمی‌توانیم ذره‌ای از محبت‌ها و زحمات این بزرگواران را جبران کنیم. ولی در طول سال، یک‌بار به ما این فرصت داده می‌شود که تا به این عزیزان بگوییم قدردان زحماتتان هستیم و دوستتان داریم. از کنگره و آقای مهندس ممنونم که به ما این اجازه و فرصت را دادند تا بتوانیم با اهدای پاکت از این عزیزان سپاسگزاری کنیم. امیدوارم در این هفته به بهترین شکل ممکن، این کار را انجام دهیم.
گردآوری و تایپ: مسافر بیتا از لژیون دوازدهم
ویرایش: مسافر خاطره
عکس: مسافر فائزه کمک راهنما و همسفر محدثه
ارسال: مسافر مهرانا
- تعداد بازدید از این مطلب :
804