سلام دوستان رقیه هستم یک همسفر
از ابتدای خلقت، هر انسان در حال یادگیری و آموزش‌دیدن است و همچنان معلوماتِ انسان در حال افزوده‌شدن است و به جهتِ همین یادگیری است که انسان دائماً به معلم نیاز دارد. در ابتدا، معلمِ انسان‌ها، خانواده است و بعد مدرسه و دانشگاه.
یادگیری ممکن است جنبه‌های گوناگونی داشته باشد. در زمینهٔ علم و دانش، فنون ورزشی یا حرکات رزمی و غیره باشد.
مسئله دیگری هم به اسم معرکه‌گیری داریم که به مفهوم پهن کردن بساط برای سرگرم کردنِ عده‌ای می‌باشد؛ پس با معنیِ یادگیری و معرکه‌گیری آشنا شدیم.
معرکه‌گیری اکنون تعریف دیگری دارد و انسان با انجام آن می‌خواهد از انجام‌دادن کارهایش شانه خالی کند و یا گردن دیگران بیاندازد؛ به همین دلیل شروع به معرکه‌گیری می‌کند و حواس دیگران را پرت می‌نماید تا بتواند خود را تعریف کند.
رابطه معرکه‌گیری با یادگیری این است که از کار و رفتار کسانی که معرکه‌گیری می‌کنند و مدام دیگران را مقصر می‌دانند آموزش بگیریم؛ همان‌گونه که به لقمان گفتند: ادب از که آموختی؟ گفت: از بی ادبان.
این موضوع باعث می‌شود ما نیز در کنگره آموزش بگیریم. هدف از یادگیری و آموزش در جلسات و لژیون نیز همین است تا بتوانیم به نحوِاحسن از آموزش‌ها جهت یادگیری استفاده کنیم و از معرکه‌گیری، بیشتر و بیشتر فاصله بگیریم.
سلام دوستان فاطمه هستم همسفر جعفر
یک مسئلهٔ یادگیری داریم که فرا‌‌گیری است؛ وقتی می‌گوییم یادگیری، فقط برای مشق، امتحان و یا برای وادی‌ها نیست؛ اصولاً زندگی خودش یادگیری است؛ یعنی قضیه خلقتِ انسان و خلقتِ موجودات، همه بر پایه اصل یادگیری فراهم شده و برای تمام شئون است؛ پس یادگیری خیلی وسیع است و اگر ما هر روز در حال یادگیری باشیم، به معلومات و دانشِ ما اضافه می‌شود.
مسئلهٔ دیگر، معرکه‌گیری است که می‌تواند یک شغل هم باشد.در قدیم پهلوان‌ها و یا رمال‌ها این کار را انجام می‌دادند که در کشور به اصطلاح به آن معرکه‌گیری می‌گویند و می‌شود آن را یک عادتِ رفتاری هم تعریف کرد و یا نوعی پرخاشگری و یا فرار کردن از یکسری مسئولیت‌ها که به شخص واگذار شده است.
در این حالت شخص از زیرِکار درمی‌رود و شروع به معرکه‌گیری می‌کند که خودش را تبرئه کند؛ مثلاً یک رهجو روی برنامه‌اش نیست و گریز می‌‌زند، برای پنهان‌کردن خطاهایِ خودش شروع به معرکه‌گیری می‌کند و از همه ایراد می‌گیرد و می‌گوید: من هیچ ایرادی ندارم، ایراد از دیگران است؛ برای مثال از جامعه، کنگره و خانواده ایراد می‌گیرد و در واقع این نوعی عذاب وجدان است که شخص خودش را از همه طلب‌کار می‌داند.
سلام دوستان ربابه هستم همسفر
در مورد یادگیری و معرکه‌گیری، فضای یادگیری بسیار گسترده است وخدا را شکر که من هم توانستم با کنگره 60 آشنا شوم و با یاد گرفتن جهان‌بینی، حد و حدود متعادل بودن و اصول زندگی سالم را شناختم.
اصلِ یادگیری در این بخش بسیار مهم است. یادگیری فقط درس خواندن نیست و یا فقط حفظ کردنِ جزوه‌های امتحانی نیست و یا اینکه چطور با فرزندان و اطرافیانمان برخورد کنیم بلکه یادگیری دوری از ضدارزش‌ها هم هست.
ما در کنگره هم آموزش می‌بینیم و هم در حال یادگیری هستیم. وقتی مسافری به رهایی می‌رسد، قوانین و خدمت کردن را یاد می‌گیرد و از صفات زشت و ناپسند دوری می‌کند، شاداب و سرحال می‌شود، وظایف و مسئولیت‌های خودش را می‌پذیرد؛ یعنی آموزش دیدن و یادگیریِ آموزش‌های کنگره و قوانین و حرمت‌ها.
با برنامه‌های آموزشی کنگره پیش رفته و برای هدفش وقت می‌گذارد و به فکر پیشرفت و موفقیت خودش می‌باشد.
در مورد معرکه‌گیری، کسانی که نظم و انضباط ندارند، کسانی که نمی‌خواهند تغییر کنند و تکلیفشان با خودشان و مواد مشخص نیست، شروع می‌کنند به جبهه گرفتن و به دلیل حس‌های منفی و صفات ناپسندی که دارند، دوست ندارند پیشرفتِ دیگران را ببینند.
گاهی می‌خواهند خودشان را اثبات کنند و در مقابل تمام مشکلات بایستند و تسلیم نشوند و از تمام موانع عبور کنند. این افراد به خاطر اشتباهاتشان، بار سنگینی را به دوش می‌کشند و هیچ‌وقت اشتباهات خودشان را نمی‌پذیرند و نمی‌خواهند بپذیرند.
ما باید بدانیم، زندگی ادامه دارد و در هر مرحله‌ای، هرطوری به زندگی و شرایطِ عالمِ هستی نگاه کنیم و فکر کنیم همان می‌شود؛ یعنی اگر از زاویه خوب نگاه کنیم خوب می‌بینیم و اگر بد نگاه کنیم، بد می‌بینیم.
انسان‌هایی که غر می‌زنند و می‌خواهند خشم و غم خود را با دیگران در میان بگذارند تا خودشان را سبک کنند، شجاع و با شهامت نیستند و نمی‌خواهند هزینه و بهای اشتباهاتشان را بپردازند؛ چون کسانی هستند که از هیچ دانش و مهارتی برخوردار نیستند و مدام به چاه و چاله می‌افتند و در افکار خودشان غرق می‌شوند؛ چون ناامید هستند و از جامعه و اطرافیان قهر کرده‌اند و همیشه سرخورده هستند؛ ولی انسان‌های روشن‌فکر به حرکت دائمی و تدریجی امیدوار هستند و ارتباطشان با خداوند و مخلوقات بهتر است؛ بنابراین من نیز خدا را شکر می‌کنم که با آموزش‌های کنگره توانستم مواقعی که اشتباه می‌کنم، حاشیه‌پردازی نداشته و شروع به معرکه‌گیری نکنم. تقصیر را به گردن دیگری نیندازم و حق به جانب نباشم.
تهیه و تنظیم: همسفر نجیمه
ویراستاری: همسفر مریم کرمی
ارسالی: همسفر فاطمه
- تعداد بازدید از این مطلب :
857