انسانها بهاندازه ظرفیتشان با جهان هستی و با خداوند ارتباط برقرار میکنند. وقتی دستی بخشندهتر باشد و روحی گشادهتر، ظرفیت بیشتری برای دریافت از هستی به دست میآورد و روزهای زندگی را با موفقیت و کامیابی بیشتری پشت سر میگذارد. پس اگر کسی این مهارت زندگی را بلد باشد قطعاً به سمت آن گرایش پیدا میکند و خودش را آماده دریافت نعمتهای بیکران خداوند میکند. همه ما میخواهیم که وضع مالی بهتری داشته باشیم و این پول و ثروت هم حق طبیعی ماست. راه به دست آوردنش نیز این است که هرگز از بیپولی و تنگدستی سخن نگوییم. در عوض به نعمتهای بیکران خداوند بی اندیشیم که همهجا هست و همهجا یافت میشود. آنگاه بیاموزیم که پول را رها کنیم، دست بکشیم، هدیه بدهیم و ببخشیم. همانطور که لباس بچهها برایشان کوچک میشود ما نیز هنگامیکه افقهای زندگی را میگسترانیم میبینیم که آرمانهای پیشین برایمان کوچک شدهاند. برای همگامی با این رشد همواره باید ببخشیم و فضا ایجاد کنیم تا بتوانیم آن ثروت و کامیابی کاملی را که آرزومند تجربهاش هستیم به زندگیمان فرابخوانیم. ثروت حاصل اندیشه و عمل آگاهانه است، نتیجه اعتقاد است. باید اعتقاد داشته باشیم که من بنده خداوندی بخشنده و مهربانم. هر آنچه از آن خداوند است از آن من است تا آن را با دیگران قسمت کنم و از آن کام بجویم. ایمان داشته باشم که همه آنچه حق الهی من است هم اکنون به سویم میآید. نعمتهای خداوند نامحدود است و همهجا گسترده است تا همگان از آن سود جویند.
اما اندیشه بیشتر مردم اینگونه است که از یک طرف پول برایشان اهمیتی ندارد و آن را چرک کف دست میخوانند و از طرف دیگر برای پول درآوردن از صبح تا شب کار میکنند. این عدم هماهنگی در اندیشههایشان تلاشهایشان را خنثی و بیثمر میکند چون این اندیشه ناهماهنگ، درباره پول آنها را وادار میکند که برای هدفهای متضاد بکوشند در نتیجه ثمرهاش نیز ناهماهنگ و متضاد خواهد بود. پول معادل انرژی است و از انرژی کائنات سرشار است و باید به آن احترام بگذاریم. چون اندیشههایمان جهانمان را میسازند باید اندیشههایمان درباره پول سرشار از حقشناسی باشد تا پول هم قدر ما را بداند و به سویمان کشیده شود. این عالم غنی است و با همه سر دوستی دارد. آرزوی کائنات این است که همه ابناء بشر ثروتمند و سالم و شادمان باشند. اگر میخواهیم در زندگی خود شاهد توانگری و ثروتمند شدن باشیم باید آگاهانه و جسورانه عنان تفکر و اندیشههای خود را به دست بگیریم و آنها را بهسوی ثروتمند شدن هدایت کنیم. باید جرئت کنیم و پول را بطلبیم، باید ببخشیم و ایجاد خلأ کنیم تا پول را به سمت خود جذب کنیم. وقتی با استفاده از آنچه داریم خلأ میآفرینیم، بیشتر اوقات درمییابیم که بهاندازه کافی پول در دست داریم ولی پیش از این، بخش زیادی از آن تلف میشد. هنگامیکه بیباکانه پول موجود را به مصرف میرسانیم، میبینیم که آنچه نخست ناکافی مینمود، تکاپو میکند و اگر با جرئت به استفاده از آن ادامه دهیم و یقین داشته باشیم که همه نیازها برآورده میشوند، میبینیم که کارمان راه میافتد. بخشش نیز یکی از مواردی است که ما را به ثروت و کامیابی در زندگی نزدیک میکند. ما نعمتهای خداوند را پذیرا هستیم ولی پیش از آنکه بتوانیم برکات بیشتری دریافت کنیم، ابتدا باید سپاسگزار باشیم سپس راه برای دریافت دوباره باز خواهد شد.
نویسنده: مسافر بهرام
تنظیم و ارسال: همسفر منصوره
- تعداد بازدید از این مطلب :
1919