سخنان استاد:
امروز دو دستور جلسه داریم اول «صورت مسئله اعتیاد» و دوم «تولد سه‌سالگی مرزبان محترم آقا مهدی.» در ابتدا شاکر خداوند متعال هستم بابت تمام نعمت‌ها و رحمت‌هایش که در هرلحظه به بنده اعطا می‌شود. بسیار خوشحالم در دوره‌ای از حیات زندگی می‌کنم که کنگره در این دوره مشغول به فعالیت است.
خبر خوش اینکه ساختمان نمایندگی عمان سامانی شروع به کار کرده؛ برای خرید این زمین افراد زیادی زحمت کشیده‌اند، از جمله این افراد دیده‌بان محترم آقای کامران و همسفر محترمشان خانم مرجان هستند. آقا اسکندر و مرزبانان دوره قبل، برای خرید این زمین زحمات بسیار زیادی را متحمل شده‌اند.
خبر بهتر اینکه در جزیره قشم زمین دانشگاه کنگره خریداری و به زودی کلنگ تأسیس دانشگاه زده خواهد شد.
اما در خصوص دستور جلسه این هفته یعنی؛ صورت مسئله اعتیاد:
در هر جایی مشکلی وجود داشته باشد ما به آن، مسئله می‌گوییم؛ یعنی یک مسئله یا مشکلی وجود دارد که ما می‌خواهیم آن را حل کنیم. پس صورت مسئله را می‌نویسیم. اعتیاد» نیز یک نوع بیماری بوده که سالیان سال است بسیاری از انسان‌ها را به کام مرگ کشانده است.
اگر دقت کنید در خصوص بیماری کرونا ما بسیار حساس هستیم، درصورتی‌که نمی‌دانیم اعتیاد سالیانه چند نفر را به کام مرگ می‌کشد. نمی‌دانیم که مصرف سیگار در دنیا سالیانه چند قربانی می‌گیرد؟! بیماری اعتیاد را بسیار ساده در نظر گرفته‌اند و هر شخصی که وارد این مقوله می‌شود برای خود نظری را ارائه می‌دهد و به همین دلیل مسئله اعتیاد یک کلاف سردرگم شد و اکثر این افراد اعتیاد را یک بیماری مرموز معرفی کردند. مرموز یعنی ما هیچ چیزی در رابطه با این بیماری نمی‌دانیم و قادر به درمان آن نیز نیستیم و این سخن افراد و اشخاصی است که حدود صدسال پیش ماهواره به آسمان فرستاده‌اند. این اشخاص بیان می‌کنند اعتیاد یک بیماری مرموز، لاعلاج و پیش رونده است، یعنی علاج یا درمانی ندارد، زمانی که اعلام می‌شود این بیماری پیش‌رونده است یعنی فقط می‌توان جلوی پیشرفت آن را گرفت و آن را کنترل کرد و متأسفانه ما نیز این مطلب را پذیرفته‌ایم.
اکثر افراد بیان می‌کنند که باید مواد مخدر را ترک کرد، آیا ما می‌توانیم یک بیماری را ترک کنیم؟
یعنی زمانی که شخصی دچار قند خون شده و به پزشک مراجعه می‌کند آیا پزشک به او می‌گوید این بیماری را ترک کن و یا اینکه درصدد درمان این بیماری برمی‌آید؟
آیا بیماری اعتیاد به‌مانند عادات رفتاری می‌ماند که ما باید آن را ترک کنیم؟
دلیل اینکه بیان می‌کنند این بیماری را ترک کن این است که؛ اصلاً اعتقادی ندارند اعتیاد یک بیماری است، در اصل این افراد تعریف اعتیاد را نمی‌دانند، به‌طورکلی این افراد نمی‌دانند اعتیاد چطور به وجود آمده و چه تخریب‌هایی در شخص مصرف‌کننده وارد کرده است. دلیل اینکه ما به خوراکی‌ها معتاد می‌شویم چیست؟
آیا ما هر روز از خوراکی‌ها و غذاها استفاده نمی‌کنیم؟ پس چرا پس از مصرف مواد مخدر، سیگار و مشروبات الکلی آن هم به مدت حدوداً یک سال انسان دچار اعتیاد می‌گردد؟
جناب مهندس می‌فرمایند: کسی که تجربه مصرف مواد مخدر را ندارد نباید وارد مقوله درمان شود و دلیل آن این است که؛ آن شخص اطلاعی از تخریب‌های وارد شده به فرد مصرف کننده ندارد.
کلیه افراد جامعه می‌گویند مواد مخدر را ترک کن ولی نمی‌داند زمانی که یک شخص مواد مخدر را ترک می‌کند چه تخریبی به جسم و روان خود وارد می‌کند فقط و فقط این افراد خواستار این هستند که اشخاص مصرف کننده دیگر مواد مخدر مصرف نکنند و هیچ‌گونه توجهی به عواقب آن ندارند. برای مثال اگر یک شهری را حدود ده یا پانزده سال بمباران کنند و به‌طور ناگهانی بمباران را قطع کنند، آیا می‌توان در آن شهر زندگی کرد؟ یا باید آن شهر را مجدداً آباد کنیم تا قابل سکونت باشد؟
جسم انسان نیز شبیه شهری می‌ماند که با مصرف مواد مخدر بمباران شده، حال اگر ما مصرف مواد را قطع کنیم آیا جسم ما سالم خواهد شد؟ و یا اینکه برای درمان جسم خود باید اقداماتی نیز انجام دهیم؟
در بیشتر مواقع ما مبحث دین و ائمه را وارد مشکلات خود می‌کنیم، برای مثال آیا تاکنون شنیده‌اید که امام هشتم ما (امام رضا ع) شخص مصرف‌کننده‌ای را شفا بدهد؟
تاکنون چنین اتفاقی رخ نداده، زیرا شخص مصرف کننده علاوه بر اینکه بیمار است در حال ارتکاب بزرگ‌ترین ضد ارزش نیز هست.
در سال 1375 جناب آقای مهندس حسین دژاکام با توجه به اینکه خود شخص مصرف کننده‌ای بوده شروع به درمان مواد مخدر می‌نماید و در سال 1376 به درمان قطعی اعتیاد با روش D.S.T" (روش تدریجی یا پله‌ای) دست پیدا می‌کند، ایشان می‌فرمایند؛ اعتیاد یک جایگزینی بوده و مسمومیت نیست. جایگزینی مواد مخدر بیرونی به‌جای مواد مخدر درونی را اعتیاد می‌نامند.
باید بدانیم بدن ما همیشه در حال ترشح مواد مخدر است، برای مثال؛ در بدن ما ماده‌ای به نام دینورفین» تولید می‌شود و زمانی که شخص گرسنه شده باشد تولید این ماده به حداقل خود می‌رسد، در این خصوص شخص گرسنه را می‌توان به شخص خمار تشبیه کرد، چون هر دوی آن‌ها نیازمند موادی خاص هستند، دلیل اینکه افراد سیگاری بعد از خوردن غذا میل به روشن کردن سیگار دارند تولید همین ماده در بدن است.
در خصوص این دستور جلسه باید بدانیم؛ هیچ کاری باعجله انجام نخواهد شد و ما باید برای حل مشکلات خود چه اعتیاد و چه مشکلات دیگر زمان را در نظر داشته و به مشکلات زمان بدهیم تا رفع شوند.
روش عاقلانه این است که من بیست سال مواد مخدر مصرف کرده‌ام، حال باید برای درمان خود حداقل یک سال را در نظر بگیرم.
ما باید افرادی شکرگزار باشیم، در غیر این صورت قانون کائنات داشته‌های ما را از ما خواهد گرفت؛ یعنی اگر ما شکرگزار چیزی نباشیم؛ آن نعمت را از دست خواهیم داد.
دستور جلسه دوم، تولد سه‌سالگی مسافر مهدی
در کنگره این تولدها شبیه میوه هستند، میوه‌ای که ثمره درخت کنگره شصت بوده و یک شخص یک سال مواد مصرف نکرده و بیماری اعتیاد را درمان کرده است.
بی‌شک مهدی عزیز یکی از سندهای بدون نقص کنگره است. ارزشمند بودن الماس برای چیست؟ الماس و زغال در یک معدن به دست می‌آیند، بنابر فرایندی که رخ می‌دهد یکی تبدیل به الماس و دیگری تبدیل به زغال می‌گردد، الماس زمانی ارزشمند خواهد بود که از دل معدن خارج شده و در دل کوه و زیر خروارها سنگ و خاک نباشد، ارزشمند بودن الماس به این است که نور و زیبایی را به انسان تقدیم می‌کند. مهدی عزیز و تمامی خدمتگزاران کنگره به‌مانند الماس هستند.
آیا من به‌عنوان یک مسافر باید وارد کنگره شوم و با استفاده از آموزش‌ها و سرویس‌های کنگره به درمان رسیده و سپس کنگره را ترک کنم؟
زمانی من الماس خوبی می‌شوم که در کنگره خدمتگزار خوبی باشم و نور را به دیگران هدیه کنم.
خدمتگزاران کنگره شصت در قسمت مسافران و همسفران به‌مانند الماسی هستند که روشنایی را به دیگران تقدیم می‌کنند.
امروز سومین سال تولد آقای مهدی است. ایشان در جایگاه مرزبانی به همراه دیگر عزیزان در حال خدمت بوده و برای اهداف کنگره تلاش می‌کنند. جناب آقای مهندس حسین دژاکام می‌فرمایند:
خدمت مرزبانی شبیه راه رفتن بر روی گدازه‌های افروخته با پای‌برهنه است. ضمن تبریک به کمک راهنمای محترم آقا صادق قهرمان و مسافر عزیز آقا مهدی از خداوند برای ایشان بهترین‌ها را خواستارم.
اعلام سفر مسافر مهدی:
سلام دوستان مهدی هستم مسافر؛ بنده با 12 سال تخریب وارد کنگره شدم، آخرین آنتی ایکس‌های مصرفی من شیره و تریاک بوده، یازده ماه و هفده روز سفر کردم به راهنمایی آقای فرزاد، رهایی از بند اعتیاد سه سال.
آرزوی مسافر مهدی:
بزرگ‌ترین نعمت سلامتی است و آرزوی سلامتی و حال خوش دارم برای تک‌تک شما عزیزان.
سخنان مسافر مهدی:
به خاطر راه‌اندازی ساختمان جدید کنگره خداوند را شکر می‌کنم و بسیار خوشحال هستم. امیدوارم که همه در گل‌ریزان امسال به جهت کمک به ساختمان شرکت کنند. با دوازده سال مصرف مواد وارد کنگره شدم که با توجه به دیسک کمر دو سال در منزل بودم و در همین دو سال تخریبم شدیدتر شد. درواقع زمانی که همه خواب بودند، من بیدار و زمانی که همه بیدار بودند من خواب بودم. درواقع من نه در مجالس عروسی شرکت داشتم و نه در مجالس عزا!
بعد از ورود به کنگره از روی احساسم آقای صادق را به‌عنوان کمک راهنما انتخاب کردم. سفرم را از همان روزهای اول با خدمت کردن شروع کردم.
با توجه به تخریب سیگار درمان سیگار را نیز در لژیون «ویلیام وایت» آغاز کردم. در این زمان مادرم از بیماری ریه رنج می‌برد که با درمان سیگار مشکل ریه او نیز حل شد و من متوجه شدم چه آسیبی به مادرم زده‌ام.
در سفر دوم نیز وارد خدمت شدم و فعلاً در جایگاه مرزبانی» مشغول به خدمت هستم. در این جایگاه فرصت آموزش فراوانی وجود دارد که سعی می‌کنم از این آموزش‌ها استفاده کنم. در پایان مدیون کنگره و آقای مهندس دژاکام هستم و امیدوارم بتوانم به انسان‌های دربند کمک نمایم.
تهیه شده در گروه وبلاگ نمایندگی عمان سامانی شهرکرد