جهان هستی و فرمانروایی قدرت مطلق، از روز الست بر مبنای عدالت بوده است و اگر خارج از این بود، همهچیز فرومیریخت. اگر زندگی برای انسان و سایر موجودات را از آغاز تولد بگیریم، به مسائل زیادی برمیخوریم که در ظاهر و باطن تناقض دارند. زندگی شبیه به یک بازی است که این بازی از روز الست بوده است. در جهان هستی هیچچیز بهطرف بینظمی حرکت نمیکند، همهچیز در هستی در جایگاه خود قرار دارد، از کوچکترین تا بزرگترین موجود و به سیستم خودش ادامه میدهد. در هر جایگاه و مقامی قرار داریم بر مبنای عدالت است، حرکت هستی بهسوی نظم و کمال است. زمانی که دانایی و شعور انسان بالاتر میرود، برحسب شرایط زمانی، مکانی و موقعیتش قوانین اجتماع را تغییر میدهد، حذف میکند و یا قوانین جدید وضع میکند. مثلاً در چندین هزار سال پیش شراب مصرف میشد و هیچ منعی برای استفاده از آن نبود، ولی باگذشت زمان، موقعی که تخریبهای آن بهعنوان ماده خمر مشخص شد، خوردن آن منع شد و دین اسلام آن را حرام کرد. قوانین زندگی همیشه بودهاند، حتی قبل از خلق انسان، در ادیان مختلف و کتابهای پیامبران مثل تورات، انجیل، زبور و حتی زمان حضرت سلیمان قوانین بودهاند و تا به کلامالله رسیده که کاملترین است. بعضی مواقع ما چیزی را ندیده یا نشنیدهایم و آن را انکار میکنیم، حتی کتاب خدا را میخوانیم و عمل نمیکنیم، دروغ میگوییم، رشوه میگیریم، حسد میورزیم و...
ما انسانها عادت داریم اتفاقات و تصویرهایی را که رخ میدهد، از یک زاویه میبینیم و در یک لحظه هزاران فکر بد به ذهنمان خطور میکند، کافر میشویم و عدل خداوند را زیر سؤال میبریم، تصور میکنیم اینجا به ما اجحاف شده است، خداوند به ما ظلم کرده و هر چه بلا هست به سر ما میآید. باید بدانیم اینها همه رشتههایی است که خود تنیدهایم، اکنون داریم محصول آن را برداشت میکنیم و خود ما بهتر از همه میدانیم که چه عدالتی بر ما اجرا میشود. اگر برای تغییر خودمان اقدام کردیم، حتماً نتیجه میگیریم و کسی که این کار را نکند خودش باید عواقبش را تحمل کند. هر چه بکاریم، همان را درو میکنیم.زندگی مثل یک کتاب است که خود ما آن را مینویسیم و اکنون در حال نوشتن آن هستیم، هیچکس نمیداند ما کجای این کتاب هستیم، جایی که الآن در آن هستیم، فقط یک صفحه از این کتاب است، صفحات قبلی مربوط به قبل از تولد است، صفحات بعدی مربوط به بعد از تولد است و به آینده ربط دارد. کدرهایی که ما درگذشته انجام دادهایم، نامهی پیشین و یا تقدیر ماست که حد و حدود و جایگاه فعلی ما را مشخص میکند و مفهوم عدالت همین است. البته تفکر هم مهم است که یکی از محورهای مهم زندگی است. آنچه بلا و مصیبت بر ما وارد میشود، مقصر اصلی خودمان هستیم که خودمان با دستهای خودمان مهیا کردهایم، چه در صفحات قبلی، چه صفحه کنونی و یا صفحات بعدی. در این سی دی از پیامبر بزرگ دیگری به نام ایوب یادشده است، او در همه امور و بلاها صبر پیشه کرد، در ابتدا اموالش را از دست داد، سپس فرزندانش را و پسازآن سلامتی خود را از دست داد، اما همیشه بندهی مخلص خداوند بود و هیچوقت ناشکری نکرد و لب به اعتراض بازننمود، همسر وفادار ایوب در سفر تلخ و شیرین زندگی هرگز او را رها نکرد، همیشه در کنار همسرش بود و به او خدمت میکرد، نتیجهی این صبر رسیدن به جایگاه بالاتر بوده است. گاهی انسان وقتی در جایگاههای خاص و بالاتری قرار میگیرد، سختیهای زیادتری را متحمل میشود که باعث سازندگی و پیشرفت و عزت بیشتر او میشود. هر چه داناتر، مسئولیتها سنگینتر میشود. کسی که نمیداند و به خطا یا اشتباه خودآگاه نیست مسئولیت کمتری دارد. هیچوقت دیگران را قضاوت نکنیم که مثلاً فلانی حتماً گناه بزرگی مرتکب شده است که خودش یا خانوادهاش دچار این بیماری یا این مشکل شده است، شاید خداوند او را در سختی قرار داده تا به کمال و ارتقا برسد. شناخت عدالت کار آسانی نیست، همانطور که در نزد خداوند انسانها بر اساس ایمانشان طبقهبندی میشوند، در کنگره هم با توجه به کارهای خدمتی و ارزشی که بدون هیچ چشمداشتی انجام میدهند، جایگاه به دست میآورند، باید خودمان فکر کنیم تا بتوانیم مسائلمان را حل کنیم و با حل مشکلاتمان جایگاههای بالاتر را به دست آوریم. این فرآیندی هست که باید طی شود و به اذن خداوند است.
تنظیم و ارسال: همسفران شعبه امین گلی
- تعداد بازدید از این مطلب :
964