English Version
English

(کوه) شعری از همسفر الهه

(کوه) شعری از همسفر الهه

 

 
کوه ای نگــهبــان زمیــن
      
بر تـــو هـــزاران آفریـــن
 
ای مـنــبـــع شیریــن آب 
 
ای جـــاذب ابـــر وزیـــن
 
سر بـــر سپهـــر آسمـان
 
داری و هم پا بر زمــیــن
هـم خاضع و هم مهـربان
 

داری تو ایمـان و یقیـــن

چون‌میخ بر سطح زمـیـن
 

کوبیده ای این سرزمـین

هم محکـمـی و استـــوار
 

هم ناجی  مُلــک ثمـیــن

از زلـزلـــه، از هـــر بـــلا؛
 

هستی "مِن آیات مبین"

در سردی لیـــل و شتـــا
 
  صبر است با تو هم‌قرین
در گرمی‌و‌سوزان صیـف
 
  هستی ملایـــم آفریـــن
از بس تحـمل کـــرده ای
 
  سرما و گرمـــای حـزین

از بـــهـــر مــــا آورده ای 

  شادی بی پایان از ایــن

ای باعث ســـرزنـدگـــی 

  سازنده ی خُـــلد بــرین

زیبنده ظاهــر، استـــوار

   تو منبــع دُرّ و ثمـــیـــن

هم جایگاه هــر عـقـــاب

  حلقه زمین را تـــو نگین

آمـوزم از تـــو هر زمـــان

  ای کوه شـادی آفریـــن
 

 

سراینده: همسفر الهه صادقی

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .