مکاتبات حسین و بیل؛ پاسخ بیل به مهندس

99/2/18

حسین عزیز

بابت خبر خوب بودن خودتان، خانواده تان و اعضای کنگره ۶۰ سپاسگزارم. اخبار ایران را تاجایی که میتوانم دنبال میکنم اما زمانی که مستقیما از شما میشنوم همه چیز خوب است اطمینانی دوباره حاصل میکنم.

من و ریتا خوب هستیم و همچنان تمهیدات قرنطینه خود را ادامه میدهیم. هرصبح برای مدتی کوتاه به قدم زدن میپردازیم در حالی که از دیگران اجتناب میکنیم و همچنان غذا و دیگر ملزومات را سفارش میدهیم تا بیاورند. بسیاری از ایالت ها در حال کنار گذاشتن تمهیدات فاصله گزاری اجتماعی هستند که من میترسم برای اینکار خیلی زود است. این مسئله مانند همه مسائل دیگر در این روزها رنگ و بوی سیاسی به خود گرفته است.

فکر کنم عواقب این تصمیمات این باشد که در هفته های آتی میزان مرگ و افراد مبتلا افزایش داشته باشد.

در نگاهی مثبت بگویم که فکر میکنم اجتماعات ریکاوری در ایالات متحده بخوبی در مقابل این چالش عکس العمل نشان داده اند. انتقال از جلسات حضوری به مجازی بسیار بهتر از آنچه انتظار داشتم انجام شده است. اما همچنان نگران آن دسته ای هستم که نمیتوانند این انتقال را بخاطر دسترسی خوب به اینترنت و یا راحت نبودن با این تکنولوژی به خوبی انجام دهند.

باعث تعجب نیست که شما راههای موثر و خلاقانه برای مقابله با این پاندمی می یابید. یکسال پیش چه کسی میتوانست تصور کند که D.Sap مورد چنین استفاده ای قرار بگیرد؟ آیا برای جلسات حضوری خود از تمهیدات فاصله گزاری اجتماعی خاصی استفاده میکنید؟ من در حال نوشتن مطلبی هستم درباره اینکه چطور این پاندمی آینده ریکاوری را تحت تاثیر قرار خواهد داد و اینکه چطور گروه های ریکاوری میتوانند علارغم فاصله گزاری های اجتماعی مختلف دولت ها به فعالیت خود ادامه دهند.


امیدوارم که شما نیز بتوانید نحوه پاسخ به این پاندمی را برای تاریخ نویسان آینده به نگارش درآورید.من سعی میکنم چنین کاری را برای ایالات متحده انجام دهم اما نیاز است که داستان ریکاوری اعتیاد در وضعیت پاندمی به صورت وسیع تر در سطح جهانی به نگارش درآید.

با شما موافقم که باید اجازه دهیم که این پاندمی معلم ما باشد و اگر بتوانیم اینکار را انجام دهیم از این مسئله قوی تر خارج خواهیم شد چه به عنوان افراد، خانواده ها وچه به عنوان اجتماعات ریکاوری.

حتما بیشتر درباره ایده های خود برای خلق آکادمی بین المللی که بر روی علوم انسانی، علم پزشکی، روانشناسی و فلسفه متمرکز خواهد بود بنویسید. چه نقشی برای فهمیدن درمان و ریکاوری از اعتیاد در چنین آکادمی میتوانید تصور کنید؟

این هفته به تعدادی از همکارانم مینوشتم که ما برنامه های تخصصی مطالعاتی زیادی داشتیم که شامل مطالعات اعتیاد میشد اما هیچ دانشکده یا دانشگاهی بر علم ریکاوری بلند مدت از اعتیاد برای افراد، خانواده هایشان و اجتماعات متمرکز نشده است. چنین برنامه ای رویای من است. یک چنین برنامه ای در ایالت تگزاس پیدا کرده ام که به زودی اطلاعات بیشتری درباره آن پیدا خواهم کرد.

جشن رمضان این سال چگونه به خاطر این پاندمی تغییر کرده است؟ بسیاری از مراسم مذهبی و غیر مذهبی بخاطر این ویروس به شدت در آمریکا تغییر داشته اند و همچنان نامعلوم است که چه زمانی میتوانند ادامه پیدا کنند و یا اینکه آیا برای آینده ای قابل پیش بینی تغییراتی خواهند داشت.

منتظر خواندن مقاله آنی هستم.

لطفا خوب بمانید. شما برای دنیا با ارزش هستید و باید محافظت بشوید.



دوست و برادر همیشگی
بیل
 

May 8,2019

Dear Hossein,

Thank you for the news that you, your family, and members of Congress 60 are doing well. I follow the news from Iran as best I can but am reassured when I hear that all is well directly from you.

Rita and I are well and continuing with our physical isolation measures. We get out for a short walk each morning while avoiding others and continue to have food and other staples delivered.  Many states in the U.S. are starting to relax their social distancing measures, which I fear is far too soon.  It has all become quite political now as most everything does these days.  I suspect we will begin seeing increased in cases and deaths a few weeks from now as a consequence of these decisions.

On the positive side, I think recovery communities here in the U.S. are responding to the challenges very well. The transition from face-to-face support meetings to digital support meetings has gone much better than I would have expected, but I do worry about those unable to make this transition—people lacking reliable internet access or who are not comfortable with the online technology.  

I am not surprised that you are finding creative and effective ways to respond to the pandemic. Who would have thought a year ago that D. Sap would be put to such a use? Are you using any special social distancing measures for your weekly face-to-face meetings? I am writing some now about how the pandemic will affect the future of recovery and how recovery supports can continue even within the social distancing requirements set by various governments. For future historians, I hope you will be able to chronicle how you are responding to the pandemic. I am trying to do some of that for the U.S. but there will be a need to tell the story of addiction recovery within a pandemic on a more global basis.

I agree with you that we must let the pandemic be our teacher and that, if we can do that, we will come out of this stronger as individuals, families, and as communities of recovery.

Do share more of your ideas about the creation of an international academy or university which focuses on liberal arts, medical science, psychology and philosophy. What role would you see for an emphasis on understanding addiction treatment and recovery within such an academy. I was communicating with some colleagues this week that we have had many specialized programs of studies, including addiction studies, but no college or university has focused specifically on the science of long-term addiction recovery for individuals, families, and communities. Such a program is a dream of mine. I have found one such program in the planning stage in the State of Texas that I will be getting more information about soon.

How has the celebration of Ramadan changed this year as a result of the pandemic?  Many of our religious and other rituals are being dramatically altered here in the U.S. and it remains unclear how soon they can be resumed or if they will be altered for the foreseeable future.

I look forward to reading Ani’s article when it is available.

Please stay well. You are a precious resource to the world and must be protected.

Friends and Brothers Forever,

Bill

 مترجم: احسان رنجبر