چهاردهمین جلسه از دوره بیست و هفتم کارگاههای آموزشی عمومی کنگره 60؛ نمایندگی ارتش با استادی مسافر علیرضا، نگهبانی مسافر فرهاد و دبیری مسافر علی با دستور جلسه «سیگار» شنبه 10 خرداد ماه 1399 ساعت 17 آغاز به کار کرد.
سخنان استاد:
از نگهبان و دبیر محترم تشکر میکنم که این فرصت را در اختیار من قراردادند تا خدمت کنم. در این روز اولین جلسه عمومی باید به این نکته اشاره کنم که بیماری کرونا فرصتی بود تا من قدر کنگره ۶۰ و جلسات را بیشتر بدانم و بیشتر قدردان باشم.
دستور جلسه امروز سیگار است. سیگار در تمام دنیا شناخته شده است و تمام مردم بر مضرات و خطرات سیگار آشنا هستند. نیکوتین در واقع سمی در سیگار است که میتواند از سد خونی مغز عبور و مغز را تحریک کند تا دستور به ترشح هورمونهایی مانند آدرنالین دهد. بهمرورزمان و با مصرف مداوم سیگار جایگزینی رخ میدهد یعنی مواد بیرونی جایگزین مواد درونی میشود درست مانند اعتیاد به مواد مخدر.
نیکوتین یک ماده بسیار سمی است. اگر به خاطر داشته باشید درگذشته تنباکو خالص و بدون اسانس را در آب میخیساند و بعد از مدتی از آن در قلیان استفاده میکردند، آبی که از این فرایند باقی میماند در اثر حرارت دیدن و تبخیر شدن ماده تیرهرنگ از خود بهجای میگذاشت که همان نیکوتین بود، ماده بسیار سمی و خطرناک بود تا به این اندازه که بومیان آفریقا از سم نیکوتین در دارتهای خود، برای شکار و یا دفاع از خود، استفاده میکردند این سم باعث به وجود آمدت یک شک در بدن و حتی گاهی اوقات منجر به مرگ میشد.
گفته میشود که سیگار کشیدن در فضاهای بسته ممنوع است زیرا کشیدن سیگار در فضای بسته و در اجتماعات باعث ضرر و زیان به دیگر انسانها میشود اما محققان بهتازگی کشف کردند که حتی در فضای باز نیز، سموم سیگار که با چشم دیده نمیشوند در هوا پخششده و به موی سر یا لباس افراد دیگر میچسبند و تأثیر خود را میگذارند و این اتفاق برای افرادی که مشکلات تنفسی دارند بسیار خطرناک است. مصرف سیگار و دخانیات باعث به وجود آمدن کوتینیوم در بدن میشود و طبق تحقیقاتی که در انجامشده است، محققان به این نتیجه رسیدهاند که کودکان و بچههای که والدینشان سیگار مصرف میکنند ۷ برابر بیشتر از کودکانی که والدینشان سیگاری نیستند کوتینیوم در بدنشان موجود است.
مصرف سیگار مرا بسیار آزار میداد حتی میتوانم بگویم که مصرف سیگار بیشتر از مصرف مواد به من لطمه زد. زمانی که ازدواج کردم بهصورت سقوط آزاد مواد مخدر را ترک کرده بودم و مصرف سیگار را کم کرده بودم و تصور میکردم که با خوردن آدامس و ادوکلن زدن کسی متوجه سیگار کشیدن من نخواهد شد اما درواقع این خود من بودم که متوجه نبودم و خانواده من متوجه سیگار کشیدن من شدند و همین موضوع تبدیل به یک معضل در زندگی من شد.
همانطور که گفتم مصرف سیگار من اطرافیانم را بسیار آزار میداد و از همه بدتر جنگ روانی بود که با انکار سیگار کشیدن من به وجود میآمد و من همیشه کشیدن سیگار را انکار میکردم این موضوع به حدی آزاردهنده بود زمانی که با خانواده به مسافرت میرفتیم من فقط نگاهم به اطراف جاده بود تا جایی را پیدا کنم که بتوانم در آنجا سیگار بکشم و این موضوع تمام افکار مرا در برمیگرفت که باعث میشد من هیچ لذتی از سفر نبرم و مدام در فکر مصرف سیگار باشم.
تمام این موضوعات گذشت تا زمانی که با کنگره ۶۰ آشنا شدم. زمانی که وارد کنگره شدم مدام در فکر درمان سیگار بودم اما قانون در آن زمان این بود که حداقل باید دو ماه از سفر مسافر بگذرد و بعدازآن اقدام به درمان مصرف دخانیات کنیم. تا این دو ماه گذشت و من اقدام به درمان سیگار کردم تمام اصرار من برای درمان سیگار، غیر از آسیبهایی که به من زده بود این بود که سیگار باعث بازگشت من به مواد مخدر میشد و من از این موضوع میترسیدم که شاید مصرف سیگار درمانم را به مخاطره بیندازد و سفر مرا خراب کند اما خدا را شکر که با خواست قوی و لطف خداوند و راهنماییهای راهنمایم توانستم سیگار را نیز درمان کنم و این پرونده را برای همیشه ببندم.
همیشه تصور میکردم که کشیدن سیگار باعث آرامش میشود البته نمیتوان تأثیرات سیگار را انکار کرد اما تأثیراتش مقطعی بود و اگر سیگار کشیدن همیشه باعث آرامش میشد پس کسانی که روزی ۱ یا ۲ بسته سیگار میکشند باید آرامترین انسانها باشند اما در عمل میبینیم که اینگونه نیست سیگار شاید در ابتدا به من آرامش دهد اما زمانی که جایگزینی رخ میدهد دیگر خبری از آرامش نیست و تنها یک وابستگی است. در آخر از آقای ایمان و آقای صبوری راهنمایان درمان سیگارم تشکر میکنم و از آنها سپاسگزار هستم.
تایپ و عکس: مسافر روزبه
تهیه و تنظیم گزارش: مسافر روزبه
کنگره 60، نمایندگی ارتش
- تعداد بازدید از این مطلب :
948