انسان برحسب آنچه میبخشد در زندگی صدچندان آن را به دست خواهد آورد. ارزش انسانها بر اساس باورها و رفتارها و افکارشان شکل میگیرد. لازم است که ارزشهای راستین خود را با دقت ارزیابی کنیم، پیشنیاز دانستهها شناخت معرفت است. کسی که خالی از معرفت باشد قطعاً نمیتواند درک کند.
معرفت دلی دریایی داشتن است. البته چرخ کنگره ۶۰ هیچوقت از حرکت بازنخواهد ایستاد، چراکه جوهرهاش از عشق است وقتی جهت راه صراط مستقیم باشد کسی جلودارش نیست، پس پرچم کنگره ۶۰ در زمین گذاشته خواهد شد ولی برداشته نخواهد شد چه باشیم ما چه نباشیم.
تنها هدف این دستور جلسه و تکرار آنها این است که ما جای خود را پیدا کنیم و راه شکرگزاری و برقراری عشق و محبت را بیاموزیم. به امید روزی که عمیق جایگاه خود را درک کنیم.
فراموش نکنیم از چه بحرانها و طوفانهای زندگی گذر کردیم و یادمان باشد کنگره مانند خورشید بدون مضایقه و بدون منت عشق بلاعوض را به انسانها داد. اگر بررسی کنیم کنگره هدف دارد، کسی که در کنگره میآید و به درمان میرسد باید متوجه باشد که همهچیز رایگان در اختیار همگان است. با این تفاوت که درگذشته خرجهای هنگفتی میکردیم و چه داشتیم و چه نداشتیم و چه اشتباهاتی میکردیم، رفتنهای ما، به کمپها، زندانها، بازرسیها، بازداشتها، طلاق و جدایی و چه چیزهایی دیگر، تنهایی برای تکتک ما اتفاق افتاده بود و همه خسته و ناامید و آخرین جایی که آمدیم کنگره ۶۰ بود.
اما متأسفانه انسانها فراموشکار و نسیان هستند! روز پیمان الست ابلیس به خداوند گفت: من ثابت میکنم که انسان فراموشکار و نسیان و ناسپاس است اما برعکس، انسانهایی که فکر میکنند به نفعشان است بیدار و هوشیارند و خودشان را به خواب میزنند و یکی از چیزهایی که انسان با خودش میآورد این است که نظم از بین میرود و انسان به آستانهی آشوب میرسد و چیزهایی را از کنگره یاد گرفتیم که دستخالی آمدیم و دستپر رفتیم.
توجه کنید: به این دستور جلسه که از ما چه میخواهد؟ دیگران کاشتند و ما خوردیم و ما میکاریم تا دیگران بخورند. سازمانهای مردمنهاد چون محورهای مختلفی شکل میگیرد. شاید اکثر انسانها فقط بانام آنها آشنایی داشته باشد ولی از نحوه کارکرد و قدرت و مانورشان چندان مطلع نباشند. درصورتیکه نبود برخی از آنها برابر است با روبهزوال رفتن جامعه.
در کنگره همهچیز را جناب مهندس اذعان میکنند و آنچه در کنگره وجود دارد تولید علم و درمان اعتیاد است و علم، کسب کردنی است. علم یعنی دانستن، خریدنی نیست، نیاز به آگاهی دانایی و معرفت دارد و تا به معرفت نرسی به علم نخواهی رسید. اگر هر سازمانی بخواهد بهخوبی اداره شود نیاز به سه پارامتر دارد. ۱-علم و دانش بروز ۲-نیروی انسانی متخصص و کارآمد ۳-منابع مالی که این سه پارامتر دیپلماسی خاص خودش را دارد.
کنگره یک سازمان مردمنهاد است و طبق قوانین در نوشتارها نوشتهشده است: کنگرهی ۶۰ تشکیلات تحقیقاتی مستقلی است که با توکل و عزم و ارادهی مردم اداره میشود و خود مجموعهی کنگرهی ۶۰ نیروهای منابع علمی و منابع مالی کنگره را تأمین میکند که مسافران و همسفران در حین سفر خود برای رهایی و درمان اعتیاد بعد از درمان برای خدمت کردن پرداخت و زکات رهایشان را آماده میکنند و بهایش را میپردازند.
کنگرهی ۶۰ مسئولیت و وظیفهی ما را مشخص کرده تا ما با کمبود جا و مکان و فضا روبرو نشویم و این توسط حامیان مردمی کنگره را دررسیدن به اهدافش یاری میکنیم و بدانید کنگره هدف دارد. در کتاب آسمانی آمده که حکمی که تذکر داده میشود را اجرا کنید. وقتی تذکر داده میشود از پیمان یا آموزش ما شروع میشود. کنگره برای پایههای مالی خود هیچوقت از بیرون، کمک نمیگیرد و تمامی کمکها از خود افراد کنگره هست. اگر هر فرد از درآمد ماهیانهی خود یک درصد به کنگره برای پایههای مالی آن ببخشد و اگر مبلغ ناچیزی هم باشد بازهم قطرهقطره زیاد میشود؛ مثلاً اگر یکمیلیون درآمد دارد یک درصد آن ده هزار تومان است و دفعهی دیگر بیشتر میشود و بیشتر انرژی تولید میشود و انرژی آن به خودمان برمیگردد بازتابش برای خود شخص است و این کار وظیفهی تکتک ما است که این کار را در اولویت زندگی خودمان قرار بدهیم تا آنجا که میتوانیم اول وجود و بعد سجود و ما هرچقدر که پرداخت کنیم جبران آن چیزی که کنگره به ما داده نخواهد شد و این کمک قطعاً به خودمان، آیندگان و به فرزندان خودمان برمیگردد. بخصوص برای دانشگاه و آکادمی که در آینده میخواهد دایر شود بازهم برای خودمان و آیندگان خودمان و فرزندان خودمان خواهد بود.
پس برای بخشیدن ازنظر معنوی باید آن چیزی را که دوستش داریم و برایمان ارزشمند است را ببخشیم؛ و هر کاری را مثبت انجام بدهیم عکسالعملش درون ما اتفاق میفتد و بازتابش به خودمان برمیگردد. ما وقتی پنجاههزار تومان در کیف خودداریم پانصد تومان اسکناس پاره را میاندازیم داخل سبد کنگره این بخشش نیست، این بیاحترامی و توهین به کنگره میشود. دستور جلسه حضور بیرونی و درونی ما را میگوید و این معیار انتخاب ما است، بنابراین یکی از زیباییهای الهی در هستی و کائنات شکرگزاری است.
امام رضا میفرماید: اگر شما یکچیز را که تعهد کنید انجام دهید من چهار چیز را به شما ضمانت میکنم و این همان کاری بوده که کنگره برای ما کرده است و چه خوب است که انجام دهیم و به حرف و کلام نباید باشد یعنی از فعل به عمل تبدیل کنیم. پایههای مالی و علمی باید از انسانهایی باشند که به درمان رسیدند و ازنظر خدمت وظیفهی خودشان را طبق حرمتهای کنگره و قوانین خداوند به اجرا دربیاورند.
بنابراین باید دانست در مقابل حرکت کنگره و این اقیانوس علم و معرفت ما قطرهای از آن را هنوز جبران نکردهایم درنتیجه باید قدر موفقیتهای خود را دانسته و از لحظههایی که داریم استفاده نماییم.
کنگره ساختاری نیست که از بین برود بلکه یک تفکر و یک اندیشه است، قطعاً این تفکر و اندیشه ادامه دارد و همیشه جاری است برای نسلهای دیگر، فرداهای دیگر و آیندگان که بر سر درگاه کنگرهی ۶۰ مانند پرچم اللهاکبر برافراشته خواهد بود که نوشتهشده جمعیت احیای انسانی.
وقتی به این کلمه تفکر کنیم و جملههای آن را بتوانیم رویش تمرکز کنیم به هر منظور دستور جلسه میرسیم که ما برای کنگره چه کردیم که توانستیم تا به امروز احیا شویم؟
کسانی که همه به حال مردگان در کنگره حضور داشتند و بعد امروز نگاهشان میکنیم میبینیم احیا شدند و سلامتی خود را از آن زمانی که بودند خیلی بهتر و بیشتر به دست آوردند. پس آن کنیم که فرمان است.
نویسنده: همسفر صدیقه آتشبار
نگارنده: همسفر رقیه و همسفر سونیا
تنظیم: کمک راهنما همسفر طاهره
- تعداد بازدید از این مطلب :
2399