تجربه حسی فوق العاده

گفت‌وگویی داریم با اولین رهایی که در فضای مجازی انجام گرفت انشالله که مبارک شما باشد و طعم این شیرینی و لذت را هیچ‌گاه از یاد نبرید به‌یقین گفتنی‌های بسیاری دارید پس می‌نشینیم پای صحبت دو همسفر یک خواهر و مادر عزیزمان و حس و حالشان در آن روزبه یادماندنی.

 با سلام لطفاً به‌رسم کنگره اعلام سفر نمایید؟
همسفر فائزه: سلام دوستان فائزه هستم همسفر مسعود، با تخریب 8 سال وارد کنگره 60 شعبه بوشهر شدیم، آخرین آنتی ایکس هروئین، روش درمان DST، داروی درمان شربت OT، با کمک راهنمای مسافرم آقای حجت پور تقی، و کمک راهنمای خوب خودم خانم بتول عزیز، مدت‌زمان رهایی 8 روز، مدت‌زمان سفر 13 ماه و 21 روز
همسفر کفایت: سلام دوستان کفایت هستم همسفر مسعود، با 8 سال تخریب وارد کنگره 60 شعبه بوشهر شدیم، آخرین آنتی ایکس هروئین، روش درمان DST، داروی درمان شربت OT، با کمک راهنمای مسافرم آقای حجت پور تقی، و کمک راهنمای عزیز خودم خانم نصرت، مدت‌زمان سفر اول 13 ماه و 21 روز

 از احساس و حس و حالی که روز رهایی داشتید کمی برایمان بگوئید؟
همسفر فائزه: حس و حال من در روز رهایی مانند پرنده‌ای بود که مدتی در قفس بوده و حال آزادشده و باوجود آزادی وظیفه‌ای سنگین‌تر روی دوش او نهاده شده که قلبا او را می‌پذیرد و شروع به تلاش می‌کند برای انجام آن وظیفه به نحو احسنت.
همسفر کفایت: من در آن لحظه باوجوداینکه رهایی‌مان مجازی بود ولی حس فوق‌العاده‌ای داشتم، آن لحظه بسیار خوشحال بودم و از درگاه خداوند متعال برای آشنایی با کنگره بسیار متشکر بودم.

نقش یک همسفر در رهایی مسافر را چگونه می‌بینید؟
همسفر فائزه: می‌توان گفت که رها شدن مسافر یعنی در همان زندگی باشد، اما شیوه زندگی‌اش تغییر کرده باشد، همسفر نیز جزئی از این زندگی است که به همراه او آسیب‌دیده بوده و حال که او رهاشده هم‌سفرش نیز رها می‌شود تا دیگر جایی برای ضربه دوباره نماند.
همسفر کفایت: نقش من به عنوان یک مادر می‌تواند آرام نگه‌داشتن جو اطراف فرزندم و خانواده‌ام و فراموش کردن عوامل تخریب خودم و مسافرم باشد.

 با گرفتن دانش کنگره تفکرتان نسبت به اعتیاد چه تغییری یافته است؟
همسفر فائزه: من قبل از آشنایی با کنگره اعتیاد را مانند یک خون‌آشام غیرقابل‌کنترل تصور می‌کردم، اما حال که جزئی از کنگره شده‌ام اعتیاد را به صورت یک بیماری می‌بینم که هرچه بیشتر در عمق آن تفکر و اندیشه کنیم و به دانایی‌مان بیفزاییم، بیشتر از او دور می‌شویم.
همسفر کفایت: همیشه دلم به حال افراد معتاد می‌سوخت ولی نمی‌پذیرفتم و قابل توجیه نبودند، اما با گرفتن دانش کنگره توجه من نسبت به افراد معتاد بهتر شده است و آن‌ها را به‌عنوان یک بیمار می‌شناسم که دردشان قابل‌درمان است و هر جا از دستم بیاید به آن‌ها کمک می‌کنم و درکشان می‌کنم مخصوصاً جوانان را.

 از نگاه شما بزرگ‌ترین آفت برای یک همسفر چیست؟
همسفر فائزه: اینکه دلیلش برای به کنگره آمدن فقط مسافرش باشد و اشکالات خودش را نپذیرد و از اول سفر در انتظار رهایی باشد.
همسفر کفایت: به نظر من بزرگ‌ترین آفت برای یک همسفر اعتماد نداشتن به مسافر است.

همسفران عزیزم این روزها که فعالیت‌های کنگره در فضای مجازی انجام می‌شود آیا تأثیری در نوع عملکرد شما داشته است؟
همسفر فائزه: بله معمولاً هم‌سن‌وسالان من انجام کارهایشان به صورت مجازی را ترجیح می‌دهند و این مسئله باعث پیشرفت عملکرد من در کنگره شده است.البته این نظر من است و باید دید که خانم بتول(کمک راهنمای من)چه نظری دارد.
همسفر کفایت: به دلیل داشتن مشکل بینایی و ارتباط نداشتن در فضای مجازی متأسفانه عملکرد زیادی نمی‌توان در این زمان داشته باشم.

به‌عنوان سخن پایانی دوست دارم از اشتیاق و لذتی که روزهای برگزاری لژیون در فضای مجازی دارید برایمان بگویید؟
همسفر فائزه: چون در فضای مجازی حضور بیشتری صورت می‌گیرد و می‌توانم از مشارکت‌های بیشتری بهره ببرم، شور و شعف بیشتری نیز دارم
همسفر کفایت: با توجه به وضع موجود مجبوریم از طریق فضای مجازی باهم در ارتباط باشیم ولی من به‌نوبه خودم لذت و آرامشی که از حضور در کنگره در کنار دوستان کنگره‌ای خودم به دست می‌آورم در فضای مجازی به دلیل شرایطم به دست نمی‌آورم.

با تشکر از وقتی‌که در اختیار ما گذاشتید به امید روزی نزدیک که با در آغوش گرفتن یکدیگر احساس شادی و لذتمان را نسبت به رهایی شما و بقیه دوستان ابراز نماییم.

تهیه‌کننده: همسفر زینب