باید افکار خود را از قوه به فعل تبدیل کنیم

نکاتی از وادی هفتم؛

در وادی یک تا چهار بر روی تفکر تمرکز کردیم. در وادی پنجم یافتیم که باید افکار و اندیشه های خود را به فعل در بیاوریم و در وادی ششم بود که فرمانروایی عقل را به رسمیت شناختیم. حال در این وادی، در مرحله ای قرار داریم که عقل بایستی با نیروهایی خود، بعضی از مجهولات را کشف نماید تا راه درست را به ما نشان بدهد، انسان های مصمّم و با اراده ی زیادی بوده اند که در اثرِ انتخابِ راه غلط وسایل نابودی خود و دیگران را فراهم نموده اند.

کسانی که راه را پیدا نکرده اند، بی اراده نبوده اند اما جسم، روان و تفکّر آن ها به دلیل پیدا نکردن راهِ حل برای مشکلشان، از تعادل طبیعی خارج شده بود. لذا یافتن راه، یکی از مهم ترین و اصلی ترین مسئله ها می باشد.

معنای واژه های زیر به این شرح اند:

راز: مطلب پوشیده و پنهان، سِرّ

رمز: راز نهفته، علامت مخصوص که از آن چیزی یا مطلبی درک شود. امر یا مطلب غیرمفهوم که برای حل آن، کلید لازم باشد.

کشف: آشکار ساختن، پیدا کردن

حقیقت: حق، اصل و منتهای هر چیز، راستی، درستی.

برای کشف حقیقت ما نیازمندیم تا رمز و راز آن را بگشاییم، که در اینجا رمزِ آن می شود؛ پیدا کردن راه یا مسیر حرکت، و راز آن؛ یعنی آنچه برداشت می نماید. در وادی هفتم انسان ها به دو گروه کم خردان و خردمندان تقسیم شده اند.

گروه اول کم خردان: یعنی کسانی که اول حرف می زنند و بعد تفکر می کنند و قبل از بررسی و تفکر شروع به انجام کار می کنند و مرتباً باید عذرخواهی کنند و بگویند منظوری نداشتم و تقصیر من نبود و ... 

یا بعضی وقت ها فکر می کنیم بهترین راه، کوتاه ترین راه و ارزان ترین راه است. به خیال خود می خواهیم کسی پیدا شود تا با خواندن یک ورد یا قرص و یا یک انرژی خاص مشکلات ما را حل کند.

گروه بعدی خردمندان: از نشانه های افراد خردمند این است که همیشه قبل از سخن گفتن، اول فکر می کنند چون می دانند سخن گفتن، خود به نوعی تعیین مسیر است.

فرد خردمند می داند که بهترین و ماندگارترین گنج، گنج درون خودش است.

می داند برای یافتن هر راهی، اول باید تفکر و بررسی کند، تا صراط مستقیم را پیدا کند و صراط مستقیم راهی است که انسان را به مقصد راستین می رساند. تمامی پیامبران و امامان همه می خواستند صراط مستقیم را به انسان نشان بدهند، یعنی همان یافتن راه؛ تا انسان به مقصد نیکویی که همانا صلح، آرامش، آسایش، درستی و محبت است رهسپار گردد.

از نشانه های صراط مستقیم، رسیدن به هدف و مقصد با وضعیت مناسب است.

گاهی عکس العمل نشان ندادن هم خود، عکس العمل می باشد. بروز عکس العمل ما نسبت به اتفاقات گویی راهی است که ما یافته ایم و پای در درون آن می گذاریم تا به مقصد برسیم. فرد خردمند می داند برای رسیدن به هر چیزی باید بهایش را بپردازد و چیزی به نام معجزه فقط خود اوست، انسانی که حرکت میکند، تلاش می کند و همه چیز را در درون خود می یابد نه در بیرون، می تواند معجزه کند. انسان خردمند از تجربیات دیگران استفاده می کند و نمی خواهد که همه چیز را خودش تجربه کند و در واقع برای خودش الگوهایی در نظر می گیرد و مثل آنها عمل می نماید.

درکل انسان خردمند همیشه به دنبال بهترین راه است که آن هم راهی نیست جز صراط مستقیم.

نگارش: مسافر شمس رهجوی مسافر سیروس

ویرایش و ارسال: مسافر شروین رهجوی مسافر وحدت