بعـــد از آن شــورش که اهریمــن نمــود
|
|
آتشـــــی بـر آتـــش مـــردم فـــزود
|
اولـــیـــن بــیــمـــار از ویـــروس کـــبـــر
|
|
گسترش داد این مرض را در سپهـر
|
طاغـــیـــان را با خـــودش همـــراه کـرد
|
|
دشنـــه و خنـــجـــر درون چــاه کرد
|
بـــا ســـپـــاه پــرشـــمـــار یـــاغـــیـــان
|
|
حقـــهء پــرسودی از ســـود و زیـان
|
جـــان مـــردم را بـــه آتـــش در فکـنـــد
|
|
بـــا حســـد با بخـل و با زخم و گـزند
|
هر که همچـــون خود که خود برتر بدیـد
|
|
شـــد ســـوار مـــرکب شـــر و پلیـد
|
هر که همچون خود که فرمان مینبـرد
|
|
خـــادم دوزخ شــــد و جانش فسرد
|
هرکه همچونخود که با کین شد عجین
|
|
طعـــــم شهدش تلخ و تلخی انگبین |
او ســـلاحـــش بـــوده الـــهـــام فـجـور
|
|
ذره ذره ره گــــــشـــایـــد از صـــدور |
انـــدک انـــدک فکـــر خـود الهـــام کـرد
|
|
نامـــدارانی بـــسی گمـــنــام کـــرد |
با سپـــاهش گـفـت او از چپ و راسـت
|
|
شش جهت جولنگهی از آن مــاست |
فـــکر بایـــد باشـــد او مســـمـــوم مــا
|
|
تـــا گـــشایـــد راه دوزخ بـــر شـــمـا |
پـــس بـتـــازیـــد درمـیـــان مـــردمـــان
|
|
طعمـــه خـــود را بجـــویید از میـــان |
گـــوی ها مـــردم در ایــن قرعـه کشی
|
|
هر که خواهد غرق باشد در خوشی |