ما همسفران برای آموزش و صبر به کنگره آمدیم

هفته همسفر را به همه همسفران تبریک می‌گویم.وقتی‌که وارد کنگره شدم دیدم که چه جای خوبی است و چه نمونه‌های عینی وجود دارد که به رهایی رسیده‌اند. خیلی خوشحال شدم و گفتم که مسافرم خودش می‌آید و به رهایی می‌رسد.چند جلسه‌ای آمدم و به خاطر بچه کوچکم پیش خودم گفتم دیگر لازم نیست که من بروم؛ ولی مسافرم خواستند که بیایم و من هم قبول کردم که از ایشان تشکر می‌کنم.آمدم و چقدر هم به نفع خودم شد. ان‌شاءالله که بتوانم از این به بعد هم بیایم و استفاده کنم .

وقتی‌که با کنگره آشنا شدم و آمدم فکر می‌کردم هم‌سفر بودن چیز مهمی نیست و خیلی مهم نیست من حضورداشته باشم؛ ولی وقتی که خودم آمدم و آموزش دیدم، سی دی گوش کردم، با جهان‌بینی آشنا شدم خودم را از یکسری مسائل بیرون آوردم.امیدوارم در کنار آموزش خودم  و مسافرم یک آینده بهتری برای خانواده‌مان بسازیم .از آقای مهندس و خانواده محترمشان تشکر می‌کنم که مثل یک نور به زندگی من گرما و روشنایی دادند . هفته همسفر مبارک .

از روزی که به کنگره آمدم تقریباً هشت سالی می‌شود. قبل از اینکه همسفر بشوم جهان‌بینی ضعیفی داشتم.همسفربودن؛ یعنی اطلاعات گرفتن، آموزش گرفتن و خیلی خوشحال هستم که این آموزش‌ها را گرفته‌ام .مسافر من مدتی به کنگره نیامد، یک روز منزل بودم و روز همسفر بود و هر کاری کردم که به کنگره نیایم نتوانستم. وقتی‌که آمدم و دیدم که مسافرم نیست از همان لحظه اول تا آخر گریه کردم، نمی‌توانستم آرام باشم. با خودم می‌گفتم چرا همه مسافران هستند و مسافر من‌بعد از چهار سال رها کرد و رفت . خیلی سخت گذشت. آن روز آرزو کردم سال بعد مسافرم بیاید و دوباره بتواند سفر کند و آرزو کردم هیچ همسفری در جشن همسفر، بدون مسافرش نباشد و اگر همسفری هست مسافرش هم در کنار او باشد.

هفته همسفر را تبریک می‌گویم .من از آنهایی بودم که وقتی به کنگره آمدم فکر می‌کردم فقط به خاطر مسافرم آمده‌ام. مسافرم کمی کوتاهی کرد و سفرش طولانی شد و من متوجه شدم که به خاطر خودم آمده‌ام .آقای امین در سی دی نقش همسفر فرموده‌اند: همسفر نباید کاری کند که مسافری که لب دره است به ته دره بیفتد.من هم سعی کرده‌ام با مسافرم کاری نداشته باشم. دعا کنید که مسافرم بتواند ادامه سفر بدهد.

هفته همسفر را به همه همسفران تبریک می‌گویم خصوصاً همسفران شعبه شادآباد .همسفر بودن خیلی مسئولیت بزرگی است و اوایل این را درک نمی‌کردم و این درک به‌مرورزمان برایم به وجود آمد . به فرمایش آقای خدامی:  ما باید مرهمی باشیم برای مسافران، نه اینکه روی زخمشان هم نمک بپاشیم. خانم آنی بزرگ می‌فرمایند:  ما اینجا باید آموزش بگیریم، صبر کنیم و استقامت داشته باشیم تا بتوانیم به مسافرمان کمک کنیم. اگر به کنگره می‌آییم و فقط آموزش‌ها را بگیریم و اینها را کاربردی نکنیم، هیچ کمکی به حال مسافر نمی‌کنیم؛ پس باید روی خودمان تمرکز کنیم تا بتوانیم اول به خودمان و بعد به مسافرمان کمک کنیم

به‌نوبه خودم این هفته پرشگون را به همه همسفران کنگره 60 تبریک می‌گویم، به‌خصوص به کمک راهنمایم خانم منیره . من در جشن همسفر وارد کنگره شدم و راهنمایم به من گفتند که یک روزی می‌رسد خدا را شکر می کنی که با یک مصرف‌کننده زندگی کرده ای .این حرف آن روز برایم خنده‌دار بود؛ چون برداشت من نسبت به آن صحبت اشتباه بود؛ ولی چند سالی که گذشت و به رهایی که رسیدیم و حرکت مسافرم را هم می‌دیدم، آن موقع معنی آن حرف را فهمیدم و واقعاً خدا را شکر کردم که با یک مصرف‌کننده زندگی کرده‌ام .این سفر سختی زیاد داشت؛ ولی درس‌های بزرگی هم گرفتم، درس‌هایی که بتوانم راحت‌تر گلیمم را از آب بیرون بکشم . خدا را شکر می‌کنم که مسافرم خوب حرکت کرد و در این راه مرا هم خیلی یاری کرد و از ایشان تشکر می‌کنم.

 

تهیه و تایپ : همسفر اکرم کرمی لژیون پنجم
ویراستاری : همسفر الهام لژیون یکم
عکاس : همسفر فاطمه ربی لژیون دهم
ارسال: همسفر مریم