هر چه بکاری همان را برداشت می‌کنی

گفت‌وگویی که پیش‌رو دارید، تلاشی برای لمس نزدیک‌تر حقیقتی است که کنگره‌۶۰ همواره به ما یادآور می‌شود، اینکه انسان موجودی جاری است و می‌تواند هر لحظه دوباره متولد شود. در این مصاحبه، همراه یکی از راهنمایان پرتلاش و دلسوز، سفری آرام اما عمیق به دلِ تغییر، آموزش و ایمان آغاز می‌کنیم، سفری که در آن تجربه‌ها، دردها، فهم‌ها و زیبایی‌های مسیر رهایی کنار هم قرار می‌گیرند. امید است این گفت‌وگو بتواند نوری باشد برای دل‌هایی که در جست‌وجوی آرامش‌اند، انگیزه‌ای برای قدم‌هایی که در مسیر خدمت و رشد برداشته می‌شود.

همسفر معصومه به همراه مسافر خود با آنتی‌ایکس تریاک وارد کنگره شدند، به روش DST و داروی OT به مدت سفر ۱۰ ماه و ۲۰ روز با راهنمایی مسافر اسماعیل و همسفر مرضیه سفر کردند، ورزش مسافر طناب‌کشی و شنا، ورزش همسفر دارت و مدت رهایی ۷ سال و ۱۲ روز می‌باشد.

«صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری است». به عنوان فردی که در جایگاه راهنما قرار دارد، چگونه توانسته‌اید این جمله را در خودتان تقویت کرده و به تغییر برسید؟

این جمله را با پذیرش تغییر در خودم تقویت کردم، یعنی فهمیدم اگر امروز حرکت کنم، از دیروزم جدا می‌شوم. با آموزش، تجربه سفر و خدمت کردن یاد گرفتم هیچ چیز ثابت نیست؛ بنابراین به‌جای درجا زدن هر روز قدمی برای بهتر شدن برداشتم.

رهجویی که وارد سفر دوم شده‌ است، برای ارتقاء خود چگونه‌ می‌تواند، این جمله از وادی دهم را که می‌گوید: «آنانی که مجذوب رحمت قدرت مطلق می‌شوند به ارتقاء می‌رسند و آنانی که فقط به سور چرانی مشغولند نصیبی ندارند»، در مسیر خود به کار گیرند و آن را درونی کند؟

رهجو باید بداند جذب رحمت خداوند شدن‌ به حرف زدن نیست، بلکه با عمل اتفاق می‌افتد، اگر آموزش‌ها را اجرا کنند، خدمت کنند و روی حال خوب تمرکز داشته باشند، ارتقاء پیدا می‌کنند؛ اما اگر فقط دنبال ظاهر و خوشی‌های سطحی باشند، چیزی نصیب فرد نخواهد شد.

با توجه به این‌که شما در جایگاه مسئول آزمون خدمت می کنید، در وادی دهم از قانونی سخن گفته شده است که همچون شمشیری برنده، هم هشدار می‌دهد و هم امید می‌بخشد. شما چگونه این قانون را برای افرادی که در مسیر آمادگی برای آزمون هستند، تبیین می‌کنید؟

این قانون می‌گوید که اگر تلاش واقعی داشته باشی، نتیجه‌اش را دریافت خواهی کرد به آن‌ها یادآوری می‌کنم که این قانون هم هشدار و هم امید است. هشدار یعنی اگر‌ تلاش نداشته باشند و منابع‌ را مطالعه نکنند، طبیعی است که نتیجه خوبی نمی‌گیرند. امید یعنی اگر آرام‌آرام و پیوسته تلاش کنند، حتماً موفق می‌شوند. این قانون مثل آینه عمل می‌کند و نشان می‌دهد، هر چه بکاری همان را برداشت می‌کنی.

مطابق با وادی دهم که می‌گوید: «دانستیم هیچ انسانی مجبور نیست، صفت زشت خود را تا ابد و جاودانه حفظ کند»، گاهی هنگام آزمون دادن برخی صفات ناپسند ممکن است در فرد بروز کند، او چگونه می‌تواند از بروز این صفات جلوگیری کرده و اجازه رشد آنها را در خود ندهد؟

وقتی فرد در شرایط آزمون قرار می‌گیرد، ممکن است صفاتی مثل استرس، عجله، ترس، عصبانیت، ناامیدی یا حتی غرور در او ظاهر شود، برای جلوگیری از این حالت‌ها، اول باید آمادگی کافی داشته باشد. دوم اینکه قبل از آزمون با نفس عمیق ذهنش را آرام کند. سوم جمله وادی دهم را به خودش یادآوری کند. «هیچ انسانی مجبور نیست صفت زشت خود را تا ابد نگه دارد». این جمله کمک می‌کند، همان لحظه مسیرش را عوض کند و در نهایت با توکل و فروتنی وارد آزمون شود تا صفات ناپسند رشد نکنند.

یک رهجو برای رسیدن به جایگاه راهنمایی باید سه مرحله تغییر، تبدیل و در نهایت ترخیص که همان قبول شدن در آزمون نهایی است را طی کند، چگونه می‌تواند این سه پارامتر را در وجود خود تقویت کند؟

تغییر به معنی قبول نقص‌ها و تصمیم برای بهتر شدن است. تبدیل یعنی در زندگی روزمره آموزش‌ها را کاربردی کنیم‌. ترخیص با استمرار، نظم، عشق به یادگیری و شرکت جدی در آزمون‌ها صورت می‌گیرد. این سه مرحله با صبر و تکرار تقویت می‌شوند.

کنگره‌۶۰ به هر فردی که در تاریکی‌ها قرار دارد با آموزش‌های خود یادآوری می‌کند که «بزرگ‌ترین معجزه حیات، خود حیات است». یک رهجو چگونه می‌تواند از فضا، مکان و زمان مشخصی که کنگره در اختیار او قرار داده است، بهترین بهره را ببرد تا این معجزه را لمس کند؟

رهجو باید بداند کنگره یک فرصت طلایی است با حضور منظم، گوش‌دادن واقعی به آموزش‌ها، نوشتن سی‌دی‌ها و اجرا کردن قوانین‌ و حرمت‌ها می‌تواند، معجزه حیات را لمس کند. کنگره نه تنها برای درمان اعتیاد؛ بلکه برای بهتر زندگی کردن است.

سه مؤلفه «نور، صوت و حس» چگونه می‌توانند به افرادی که در حال تلاش برای رسیدن به جایگاه خدمتی راهنمایی هستند، کمک کنند؟

سه مؤلفه نور، صوت و حس برای کسی که می‌خواهد به جایگاه راهنمایی برسد، مثل سه ابزار اصلی حرکت هستند. نور یعنی آگاهی. فرد بفهمد کجا قرار دارد و باید به کجا برود. صوت یعنی آموزش‌هایی که از راهنما، سی‌دی‌ها و جلسات دریافت می‌کند و مسیر برای او روشن می‌‌شود. حس یعنی نیروی درونی و انگیزه‌ای که باعث می‌شود آموزش‌ها را عملی کند. وقتی این سه مورد کنار هم قرار بگیرند، فرد قدم‌به‌قدم رشد می‌کند و می‌تواند خودش را برای جایگاه خدمتی راهنمایی آماده کند.

انسان چگونه می‌تواند، چرخه تزکیه و پالایش خویش را با تفکر سالم آغاز کرده و آن را تا رسیدن به عشق سالم ادامه دهد؟

انسان با تفکر سالم شروع می‌کند، یعنی دیدن‌حقیقت؛ همان طور که هست، سپس با عمل به آموزش، خدمت، صبر و تغییر تدریجی، کم‌کم تزکیه و پالایش شکل می‌گیرد. ادامه این مسیر اگر با صبر، آموزش و خدمت همراه باشد، انسان را به عشق سالم می‌رساند.

کلام آخر ...

کنگره ۶۰ به ما آموخت که انسان موجود جاری است و هر روز می‌تواند، بهتر از گذشته خود باشد، اگر کسی در این مسیر ثابت‌قدم بماند، نه‌تنها خود رها می‌شود؛ بلکه به جایگاه‌های خدمتی ارزشمند می‌رسد. خدمت در کنگره مسیری از ناآگاهی به آگاهی و از تاریکی به نور است. فردی که صادقانه حرکت کند، حتماً می‌رسد؛ زیرا بزرگ‌ترین معجزه حیات، خودِ حیات است.

انجام مصاحبه: همسفر ابتهال رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون چهارم)
عکاس: همسفر رقیه رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون چهارم)
ویرایش و ارسال: همسفر بهاره نگهبان سایت
همسفران نمایندگی امین قم