انسان و رهایی از گذشته

آنچه کاشته اید، رشد خواهد نمود و تمامی دشتها را سبزپوش خواهد کرد؛ دیگر انسانی نخواهد ماند و مُرد. بایستی حرکت نمود و قدم ها را استوار. از بیداری تا هوشیاری، فاصله چندانی نیست؛ اما ما انسان ها بایستی صبر داشته باشیم، برای هر یک از ما قدمی تازه؛ یعنی آمیختن با روشنایی، درج است بر پیشانی عالم.

سلام دوستان محمد هستم یک مسافر، مدت تخریب 22 سال، آخرین آنتی‌ایکس مصرفی روزی 2 گرم تریاک خوراکی، مدت سفر 6 ماه و 7 روز، روش درمان DST، داروی درمان شربت OT، راهنمای درمان مسافر عباس از لژیون 2 نمایندگی شفامشهد، ورزش در کنگره شنا والیبال، TDS در حال مصرف  1 سی‌سی.

برداشت در باب دستور جلسه هفته " وادی دهم "

تنها انسان است که حق دارد در گذشتهٔ خویش باقی نماند. این «ترکِ مکان» که در مسیر آموزش و تغییر تجربه می‌کنیم، در واقع جدا شدن از صفات گذشته و گام برداشتن به سوی کمال است. در فرآیند یادگیری، باید چنان رفتار کنیم که در همان مرحلهٔ نخست متوقف نمانیم؛ زیرا معیار حقیقی شاگردی و استادی در این است که انسان همیشه شاگردِ ثابت نماند، بلکه با کسب آموزش‌های صحیح، خود به مرحلهٔ آموزش‌دهندگی و استادی برسد.
مهندس در این‌باره فرمودند: هنگام سخن گفتن از «صوت» یاد می‌گیریم که حروفی چون "ب"، "س"، "چ"، "ت" به‌تنهایی معنایی ندارند؛ اما هنگامی که در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند، واژه‌ای زیبا، شعری دل‌نشین یا جمله‌ای معنادار را می‌سازند. انسان نیز همین‌گونه است—زمانی که تلاش، خشم، و درگیری‌های درونی خود را به شکل درست کنار هم بنشاند، به آهنگی هماهنگ و سازنده می‌رسد.
اگر در درون خود دچار خشم، جنگ و کشمکش باشیم، شب‌ها آسایش و خوابِ آرامی نخواهیم داشت؛ زیرا ذهنِ ما در طول روز گرفتارِ درگیری است و شب هنگام نیز پیوسته در اندیشهٔ اصلاح و ترمیم آن روز است.
آرامش درونی، نتیجهٔ رهایی از گذشته، پذیرش آموزش و رسیدن به هماهنگی با خود است.

مرزبان خبری: مسافر علی اصغر
ارسال: مسافر محمدرضا ل7