برای تغییر صفت گذشته باید حس و موج گیرنده و فرستنده را تغییر داد

وادی دهم: صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون انسان جاری است

چقدر این وادی زیبا و عظیم است و چه بار معنای سحرآمیزی دارد ، بله ،صفت گذشته در انسان صادق نیست چون جاری است.

اگر به اطرافمان و یا به هستی بنگریم می بینیم هیچ چیز ثابتی وجود ندارد و همه چیز در حرکت و تغییر و تبدیل است.پس حیات و زندگی همیشه جاری و در حرکت است هر چیز از نقطه ای به نقطه دیگر تغییر می کند ..در واقع جذابیت زندگی در همین تغییرات است.

انسان مانند رودخانه ، جاری است.رودخانه ای که در مسیرش پر از سنگ ریزه و صخره است.در این مسیر به شوق دریا با تمام قدرتش تمام سنگ ریزه ها را جا به جا می کند و با ابهت از کنار صخره های بزرگ عبور می کند تا به هدفش که رسیدن به دریا است ، برسد.‌‌

با این تمثیل در می یابیم چنانچه انسانی صفت زشت و ناپسندیده ای  با خود حمل می کند و یا در نقطه ای از ظلمت و تاریکی قرار گرفته باشد ، به دلیل همین جاری بودنش می تواند حرکت کند ، برگردد و آغاز خوبی داشته باشد و درهای رحمت خداوند را به روی خود بگشاید.ولی برخی چنان این صفات در آنها نیرومند شده و قدرت درونیشان را گرفته که قادر به دیدن و شنیدن انوار و اصوات الهی نمی باشند.

پس برای تغییر صفت گذشته باید حس و موج گیرنده و فرستنده را تغییر داد.

دنیایی که ما در آن زندگی می کنیم دنیای اضداد است و هر چیز در آن بر مبنای ضدش قابل رویت و شناخت است..مگر نه آنکه برای رسیدن به هدف باید چیزهایی را به دست آورد و چیزهایی را هم از دست داد، پس برای رسیدن به روشنایی ها باید تاریکی ها را تجربه کنیم ، همان گونه برای رسیدن به عشق هم باید نفرت ها را از قلب زدود و پاک کرد و این قانونی برگشت ناپذیر است.

بطور کلی این وادی با مفهوم زیبایش به ما می آموزد ،  انسان با قدرت اختیاری که دارد می تواند حرکت و مسیرش را مشخص کند و بداند دیگران در مسیر زندگی او هیچ نقشی ندارند و تعیین کننده اصلی خودش می باشد؛ نه در زمان صعودش منیت داشته باشد و نه هنگام سقوط نا امید شود.بداند و امیدوار باشد که راه بازگشت ، در هر شرایطی که باشد وجود دارد و هر روزش آغازی دوباره است برای استفاده از فرصت ها و جبران گذشته.

پس ای انسان بدان که خدا در همه حال با تو است و نابود شدنی نیستی ، فقط از حلقه ای به حلقه دیگر یا از شکلی به شکل دیگر در می آیی.

به این امید که همواره در حرکت و تغییر باشیم تا هم خود زندگی کنیم و هم به دیگران زندگی ببخشیم.

نگارش: مسافر علیرضا لژیون ششم

گروه خبری نمایندگی محمدی پور قم