موضوع: «وادی دهم (صفت گذشته در انسان؛ صادق نیست، چون جاری است.)»
فهرست:
۱- مقدمه
۲- مفهوم اصلی وادی دهم
۳- شمشیر دو‌لبه
۴- مسیر تکامل و فرآیند تغییر صفات
5- نقش حس، تفکر و ایمان سالم
6- نقش نور و صوت در تغییر صفات
7- ایمان، عمل و عشق سالم
8- نتیجه‌گیری
مقدمه:
کنگره۶۰، یکی از قوانین بنیادین هستی برای انسان را بیان می‌کند، صفت گذشته در انسان، صادق نیست؛ چون جاری است. این وادی، نویدبخش امکان تغییر و تحول درونی است و انسان را از جبر سرنوشت‌محوری رها می‌سازد. این قانون زیبا و سحرآمیز، رحمت، لطف و بخشندگی خداوند را به نمایش می‌گذارد و خطوط اختیار زندگی را به زیباترین شکل به‌دست خود انسان می‌سپارد. وادی دهم؛ در‌حالی‌که امید به بازگشت و صعود را در دل‌ها زنده می‌کند، هشدار سقوط و بازگشت به تاریکی را نیز در بر‌دارد؛ از این‌‌رو به‌سان شمشیری برنده توصیف شده‌است.
مفهوم اصلی وادی دهم:
صفت، ویژگی یا خاصیت هر‌چیز است؛ در‌حالی‌که صفت در جمادات، مثل سیاهی زغال ثابت است، انسان به‌دلیل جاری‌بودن از این قاعده مستثنی است و مانند رودخانه‌ای می‌باشد که مدام در‌حال حرکت و تغییر است، هر‌لحظه می‌تواند صفات گذشته خود را تغییر دهد و عوض نماید. این جاری‌بودن در کل هستی صادق است؛ شب و روز، فصل‌ها و گردش آسمان‌ها و زمین، همگی در حرکت و تغییر هستند.
صادق‌نبودن صفت گذشته به این معنا است که هیچ انسانی مجبور نیست یک صفت زشت یا خوب را برای همیشه و جاودانه در خود حفظ کند یا تا ابد در جهنم بماند. گناهکارترین انسان نیز می‌تواند صفات زشت خود را تغییر دهد و بازگشت نماید.
شمشیر دو‌لبه:
امید: اگر انسان در پایین‌ترین نقطه جهنم نیز قرار داشته باشد، می‌تواند با خواستن و استفاده از اختیار کامل که موهبت الهی است، صفات خود را تغییر داده و به‌سمت نور و آرامش حرکت کند. این قانون می‌آموزد که پایان هر‌نقطه، می‌تواند سرآغاز خط دیگری باشد.
هشدار: اگر انسان امروز در جایگاه خوب و ارزشی قرار داشته باشد، در‌صورت غفلت و تغییر افکار و کردار، صفت نیک او می‌تواند به صفت زشت تبدیل شده و او را از بهشت به طبقات زیرین جهنم فرو‌کشد؛ زیرا انسان جاری است.
مسیر تکامل و فرآیند تغییر صفات:
مسیر تکامل در هستی و زندگی انسان یک روند ثابت نیست؛ بلکه شامل تغییر، تبدیل و در‌نهایت ترخیص است. هستی و ماورای آن در حرکت دائمی هستند؛ انسان نیز در این حرکت، با انتخاب‌هایش، مسیر و سرنوشت خود را رقم می‌زند.
بزرگترین معجزه حیات، خود حیات است. هدف از آفرینش انسان، چند صباحی زندگی در این جهان خاکی نیست. وجود‌داشتن، زندگی، حیات، فضا، مکان و زمان همگی از ضروریات هستند. در این حیات، انسان با اضداد، غم، شادی، عشق و اندوه مواجه می‌شود تا بتواند به رشد و تکامل برسد.
تغییر صفات گذشته، یک‌شبه و ناگهانی اتفاق نمی‌افتد؛ بلکه نیازمند زمان، آموزش و فرآیند تدریجی است و برای تغییر صفات، لازم است حس انسان تغییر کند.
نقش حس، تفکر و ایمان سالم:
برای تغییر حس در جهت ارزش‌ها، تنها یک راه وجود دارد و آن، تزکیه و پالایش نفس است که اولین قدم برای این پالایش، تفکر سالم است.
تفکر سالم: برای شروع تغییر، ابتدا باید تفکر انسان درست و سالم باشد که منظور از تفکر سالم و سازنده، تفکری دور از قضاوت‌ها و پیش‌داوری‌های مخرب است. تفکر سالم، فرد را به‌سمت ارزش‌ها و دور‌شدن از ضدارزش‌ها هدایت می‌کند. تفکر ناسالم؛ مانند تفکر مصرف مواد، انتقام، دروغ و... حس و عمل فرد را آلوده کرده و او را به‌سمت تاریکی و تخریب می‌کشاند.
ایمان سالم: با تفکر سالم، ایمان سالم شکل می‌گیرد. ایمان سالم، تجلی نور یا صفات خداوند در انسان است که فرد نسبت به کل هستی، انسان‌ها، حیوانات، گیاهان و... مهربان و بخشنده است.
عمل سالم: فعلی که در پرتو ایمان سالم انجام می‌شود، عمل سالم است.
حس سالم: انجام عمل سالم، حس سالم را آشکار می‌سازد.
در این فرآیند، انسان با کسب آگاهی و دانش از دروازه‌های پنج حس خود عبور کرده و به حس ششم می‌رسد و به صدای حق، گوش می‌دهد که این همان قلب یا دل است و جایگاه حس می‌باشد.
نقش نور و صوت در تغییر صفات:
نور: خداوند نور زمین و آسمان‌ها می‌باشد و نور لطیف‌ترین چیزی است که ما فقط می‌توانیم طیفی از آن را ببینیم. نور و صفات نیکو، مفید و سازنده هستند و می‌توانند صفات زشت را به صفات زیبا تبدیل کنند؛ اگر انسان با دید سالم در پرتو تفکر و ایمان سالم به هستی نگاه کند، نور و آگاهی‌های مثبت را جذب کرده و صفاتش به‌سمت نیکی تغییر می‌کند. دیدن و تمرکز بر ضدارزش‌ها، جذب تاریکی و تقویت صفات زشت را به‌دنبال دارد.
صوت: در هستی، اصوات پیام‌هایی را منتقل می‌کنند و با دریافت صوت‌های ناخالص و آلوده مانند غیبت، دروغ، تهمت و... انسان جذب تاریکی می‌شود. با گوش‌دادن به نیایش حق تعالی، انسان از باده الهی مستان شده و در مسیر صعود قرار می‌گیرد.
ایمان، عمل و عشق سالم:
وادی دهم اهمیت ایمان، عمل و حس سالم را برای رسیدن به عشق سالم نشان می‌دهد.
ایمان سالم: اعتقاد راسخ به موضوعی، شخصی و یا هر‌چیز دیگر می‌باشد.
عشق سالم: عشقی که ناگهانی و با شور و هیجان به‌وجود نمی‌آید؛ بلکه ذره‌ذره پدیدار می‌گردد و مبنای آن، تفکر سالم است. عشق سالم؛ یعنی نسبت به تمام اجزای هستی؛ مانند کوه، سنگ، حیوانات، آدم بد و… مهربان و بخشنده باشید؛ چون بدی انسان‌ها از جهل و نادانی و یا نیاز آن‌ها سرچشمه می‌گیرد و باید به آن‌ها کمک کرد.
نتیجه‌گیری:
وادی دهم، قانونی است که به انسان می‌آموزد، فارغ از هر صفت و جایگاهی که در گذشته داشته، می‌تواند به‌دلیل جاری‌بودن، سرنوشت خود را تغییر دهد. این وادی بزرگترین موهبت الهی؛ یعنی اختیار را یادآوری می‌کند. انسان با تفکر سالم، تزکیه، پالایش و با حرکت از ایمان سالم به عمل و حس سالم و در‌نهایت به عشق سالم می‌رسد، آن‌گاه می‌تواند صفات ناپسند خود را به صفات نیکو تبدیل کند و از اعماق تاریکی به اوج روشنایی صعود نماید. همان‌گونه که گفته شد، راه نجات همیشه هست؛ زیرا صفت گذشته در انسان؛ صادق نیست، چون جاری است.
منابع: کتاب عشق، چهارده وادی برای رسیدن به خود و سی‌دی‌های وادی دهم بخش ۱، ۲ و۳
نویسنده: رابط خبری همسفر فرزانه رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون دوم)
ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون دوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی وکیلی یزد
- تعداد بازدید از این مطلب :
128