چهارمین جلسه از دوره ششم سری کارگاه های آموزشی عمومی کنگره ۶۰، ویژه مسافران و همسفران نمایندگی محمدی پور قم، به استادی راهنمای محترم مسافر اکبر، نگهبانی همسفر علی اکبر و دبیری مسافر سینا با دستور جلسه "رابطه معرکه گیری با یادگیری" روز پنج شنبه ششم آذر ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان، اکبر هستم، یک مسافر؛ از تمامی دوستانی که نوشتارها را مطالعه کردند سپاسگزارم. بسیار خوشحالم که در نمایندگی محمدی‌پور، در کنار رهجویان و خدمت‌گزاران نمایندگی محمدی پور قم حضور دارم و توانستم برخی از دوستان قدیمی را زیارت کنم. امیدوارم جلسه‌ای پربار و مفید داشته باشیم.
در مورد موضوع «رابطه‌ی یادگیری و معرکه‌گیری»، که در طول هفته درباره‌ی آن گفت‌وگو و مشارکت کردیم، به این نتیجه رسیدیم که این دو هیچ ارتباطی با یکدیگر ندارند یعنی زمانی که معره کیری شکل می گیرد، آموزش از میان می رود. در بسیاری از دستور جلسات، اهمیت آموزش و یادگیری به ما یادآوری می‌شود و این‌گونه تأکید دارد که باید مراقب باشیم تا آموزش و یادگیری درست و اصولی را فراگیریم؛ زیرا زمانی که آموزش‌ها به‌درستی دریافت شوند، کار و مسیر زندگی برایمان آسان‌تر خواهد شد.
ما در سراسر زندگی در گذرگاه‌هایی قرار داریم و اساساً آمده‌ایم تا از این گذرگاه‌ها و مشکلات عبور کنیم. در دل همین مشکلات و تفکرات، صبر و تعقل ما رشد می‌یابد و همین امر نقش آموزش و یادگیری و توجه به خود، افکار و اعمالمان را بسیار حائز اهمیت می‌سازد تا خدایی نکرده دچار اشتباه نشویم؛ زیرا گاه یک اشتباه می‌تواند ما را چندین سال به عقب براند.
کاری که انجام می‌دهیم، سفری که در مسیر کنگره پیش می‌رود، و جریان‌هایی که برایمان اتفاق می‌افتد، چه در بخش مسافران و چه همسفران، بسیار بااهمیت و ارزشمند است. این مرحله و این برگ از هزاران برگ زندگی‌مان اهمیت ویژه‌ای دارد. ما سختی‌های بسیاری را پشت سر گذاشته‌ایم تا به این نقطه رسیده‌ایم. برخی از آن دوران سخت را هنوز به یاد داریم و برخی را به خواست خداوند از یاد برده‌ایم. در کتاب ۶۰ درجه زیر صفر عبارتی وجود دارد که برایم بسیار جالب بود و می‌گوید:
«به آنچه در گذشته از طریق نیروهای تخریبی یا شیطان بر هستیِ گذشته‌ی شما روا داشته‌اند…»
یعنی تسلط نیروهای اهریمنی برای جلوگیری از رشد دانش و آگاهی. اگر اشتباه نکنم مقصود آن است که نیروهای منفی و شیطانی مانع بالا رفتن دانایی ما می‌شوند تا در جهل و نابخردی باقی بمانیم. زمانی که دانایی ما رشد کند، بسیاری از مسائل و مشکلات برایمان حل خواهد شد.
در نماز می‌خوانیم: «السلام علینا و علی عباد الله الصالحین»؛ یعنی سلام بر همه‌ی بندگان صالح خداوند. این دستور جلسه نیز می‌خواهد پیام مهمی را به ما برساند، هوشیار باشیم و قدر آموزش‌هایی را که در کنگره ۶۰ دریافت می‌کنیم، بدانیم. این آموزش‌های بی‌نظیر در طول تاریخ بی‌همتا هستند.
اگر به دستاوردهای جناب مهندس نگاهی گذرا بیندازیم، درمی‌یابیم که درمان اعتیاد موضوعی کوچک نیست، بلکه معجزه‌ای است که جهانیان در حل آن درمانده‌اند. لژیون جونز، درمان سیگار، D.SAP، همگی دستاوردهایی ارزشمند و شگفت‌انگیز هستند. به‌طور مثال، در روش دژاکام و لژیون جونز اگر وزن شخصی کم باشد، زیاد می‌شود و اگر زیاد باشد، کاهش می‌یابد؛ این پدیده بسیار حیرت‌انگیز است.
در کلام الهی آمده است:
«خداوند فرستاده‌ای را از میان خودشان برانگیخت که نشانه‌ها را برایشان بیان کرد، تزکیه کردن را آموخت و از حکمت گفت؛ برای کسانی که در گمراهی آشکار بودند.»
وقتی به این آیه نگاه می‌کنیم، درمی‌یابیم که این دانشمند و محقق بزرگ، مهندس حسین دژاکام، چه کار عظیم و ارزشمندی انجام داده است؛ زیرا زندگی کردن را آموزش می‌دهد، زندگی‌ای سرشار از صلح و آرامش. بنابراین بر من واجب و ضروری است که به آموزش‌ها دقت کنم تا خدای نکرده اشتباهی سبب عقب‌ماندگی من نشود.
همچنین کسانی که در این سیستم خدمت می‌کنند، با لبخندی به تازه‌واردان و با ابراز محبت و عشق به سایرین، در مسیر تکامل خود گام‌های بلندی برمی‌دارند. به یاد دارم که آقای خدامی در یکی از جلسات لژیون فرمودند: «اگر به سخنان آقای مهندس گوش دهیم و به آن‌ها عمل کنیم، اگر بتوانیم مراقب رفتار، گفتار و کردار خود باشیم، گویی که چندین دوره از حیات را پیش‌تر می‌رویم.»
نکته‌ی مهم این است که باید به دانسته‌های خود عمل کنیم. اگر صندوق عقب ماشین من مملو از کتاب باشد، همه‌ی وادی‌ها و کتاب ۶۰ درجه را از حفظ بدانم، اما هیچ‌کدام را در عمل به‌کار نگیرم، هیچ فایده‌ای نخواهد داشت. شاید نتوانیم به یک دانشمند و عالم کامل تبدیل شویم؛ اما همان‌طور که جناب مهندس فرموده‌اند، کسی که بخواهد در کنگره به حد مطلوب برسد، حداقل صد سال زمان نیاز دارد. با این وجود، باید در حد توان و وسع خود دانسته‌ها را به مرحله‌ی عمل درآوریم. قبل از هر رفتار یا گفتار، درباره‌ی آن و پیامدش تفکر کنیم تا گرفتار دسیسه‌های شیطان نشویم؛ زیرا معرکه‌گیری ذهن را آشفته و پریشان می‌سازد و مانع درک آموزش‌های ناب کنگره می‌شود.
وقتی ذهن دچار معرکه‌گیری شود، به گفتارهای منفی مانند غیبت و رفتارهای ضد ارزشی سوق پیدا می‌کند. غیبت عملی بسیار زشت است که در قرآن به خوردن گوشت مردار تشبیه شده است، زیرا انسان را به‌شدت گرفتار می‌سازد. امیدوارم هیچ‌گاه اسیر و درگیر معرکه‌گیری نشویم. با این‌حال جای امیدواری فراوان است؛ زیرا آموزش‌های کنگره ۶۰ نسبت به گذشته بسیار رشد و ارتقا یافته‌اند.
امروزه نور آموزش‌های کاربردی کنگره ۶۰ گسترده‌تر شده و تاریکی‌ها را کمتر کرده است. دستور جلسه‌ی «رابطه‌ی معرکه‌گیری با یادگیری» بار دیگر به ما یادآور می‌شود که باید هوشیارتر باشیم و مراقبت کنیم تا درگیر معرکه‌گیری نشویم؛ زیرا جز راهی که کنگره ۶۰ پیش روی ما گذاشته است، راه دیگری برای درمان قطعی اعتیاد وجود ندارد؛ راهی که در نهایت به زندگی در آرامش و آسایش ختم می‌شود.
از اینکه به سخنان من گوش دادید صمیمانه سپاسگزارم.
گروه خبری مسافران نمایندگی محمدی‌پور قم
- تعداد بازدید از این مطلب :
169