مسابقه مقاله نویسی؛ بخشش و گلریزان در کنگره 60

سلام دوستان امین هستم یک مسافر
طبیعت آموزگار بزرگی است. بسیاری از مفاهیم انسانی، تربیتی و معرفتی را می‌توان از رفتار طبیعت الگو گرفت. یکی از این الگوها، هرس کردن درختان باغ میوه است که شباهت‌های عمیقی با «گلریزان» در کنگره ۶۰ دارد جایی که انسان برای رهایی و شکوفایی خود و دیگران، بخشش را تمرین می‌کند. این دو مفهوم یکی در باغ، یکی در اجتماع در ظاهر جدا هستند، اما در عمق، پیام مشترکی دارند.
حذف اضافات برای رسیدن به تعادل و رشد. هرس کردن درختان باغ میوه؛ هنر رشد از طریق حذف ،هرس کردن در باغبانی یک کار ضروری است. باغبان شاخه‌های خشک، بیمار، اضافه و مزاحم را می‌برد تا درخت بتواند انرژی خود را صرف رشد سالم کند،باردهی بیشتر، شاخه‌های تازه و قوی تولید کند واز بیماری و فرسایش در امان بماند. اگر درخت هرس نشود،پُر شاخ ‌و برگ می‌شود اما کم‌بارو به‌جای میوه سالم، انرژی‌اش صرف بخش‌های بلااستفاده می‌شود. در نگاه نمادین، هرس کردن یعنی: پاک‌سازی، سبک‌سازی، هدایت صحیح و فراهم کردن مسیر رشد.
گلریزان در کنگره ۶۰؛ هرس درونی انسان
گلریزان در کنگره ۶۰ فقط یک مراسم کمک مالی نیست؛ بلکه فرآیند پالایش درونی انسان است. در گلریزان، فرد بخشی از اضافات خوداز جنس وابستگی به مال، ترس از کم شدن، خودخواهی یا حتی شرم گذشته را کنار می‌گذارد و چیزی نو در او می‌روید بخشندگی ، مسئولیت‌پذیری ، آرامش ،احساس تعلق ، رهایی از وابستگی‌های کهنه درواقع گلریزان یک هرس معنوی و روانی است. انسان با دادن، سبک می‌شود و رشد می‌کند، همان‌طور که درخت با رها کردن شاخه‌های اضافه، جان می‌گیرد. هرس باعث می‌شود درخت سال بعد بار بیشتر و بهتری بدهد. گلریزان نیز باعث می‌شود فرد سلامت روحی و اجتماعی خود را ترمیم و آماده خدمت، محبت و رهایی دیگران شود. این همان قانون بنیادین هستی است که کنگره ۶۰ بر آن تأکید دارد. ارتباط عمیق با قانون "بده تا بگیری"
نتیجه‌ مگیریم هرس کردن درختان و گلریزان دو جلوه از یک حقیقت هستند
یکی در باغ اتفاق می‌افتد و دیگری در باغ انسانیت هر دو با یک هدف انجام می‌شوند.
رشد، باردهی، سلامتی و ایجاد توانِ شکوفایی. همان‌طور که باغ بدون هرس تبدیل به جنگلی بی‌ثمر می‌شود انسان بدون عشق ، بخشش و خدمت نیز در تاریکی‌های گذشته غرق می‌ماند. نگاه باغبانی به انسان، یکی از زیباترین نگاه‌های تربیتی است. وقتی از هرس کردن درختان باغ سخن می‌گوییم، درواقع از ایجاد تعادل، رشد، تربیت صحیح و فراهم کردن شرایط شکوفایی صحبت می‌کنیم.
هرس و گلریزان هر دو پیام مشترکی دارند:
اگر می‌خواهیم باغ انسانیت زیبا و بارور باشد، باید با عشق، آگاهی و بخشش از آن مراقبت کنیم.