بایستی مراقب معرکه گیری بود

سیزدهمین جلسه از دوره پنجم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی محمدی پور قم، با استادی مسافر منصور، نگهبانی مسافر محمدرضا و دبیری مسافر  رضا، با دستور جلسه "رابطه یادگیری با معرکه گیری" روز سه‌شنبه چهارم آذر ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد جلسه:

سلام، دوستان. منصور هستم، یک مسافر.
در آغاز، خداوند را شاکرم بابت حال خوش امروز و سپس از جناب مهندس، ایجنت محترم و راهنمای گرامی‌ام سپاسگزارم که همواره از ایشان انرژی فراوان دریافت می‌کنم. ان‌شاءالله نور خدمتشان به زندگی‌هایشان بازگردد.
همان‌گونه که می‌دانیم، دستور جلسه امروز پیرامون موضوع معرکه‌گیری است. پیش از ورود به کنگره، من نیز دچار این مسئله بودم؛ اما پس از آمدن به این مکان مقدس، آموزش دیدم و یاد گرفتم.
کنگره ۶۰ محلی برای آموزش و یادگیری است ــ برای تمامی سطوح: از راهنما گرفته تا مسافر سفر اول و سفر دوم. همگی ما در حال آموزش و فراگیری هستیم. از استاد سردار، در کتاب عبور از منطقه ۶۰ درجه زیر صفر، سخنی آمده است که بسیار زیباست و خدمتتان عرض می‌کنم:
«باید بدانیم همگی ما برای خدمت و آموزش پا به حیات گذاشته‌ایم؛ ابتدا آموزش، سپس خدمت کردن به‌درستی.»

راهنمایم، آقای هادی، به من می‌گوید: «منصور، اگر می‌خواهی خدمتی انجام دهی، آن را به‌درستی انجام بده.»
بنابراین، ما به کنگره 60 آمده‌ایم تا بیاموزیم. حال این پرسش پیش می‌آید که آموزش و یادگیری چه ارتباطی با معرکه‌گیری دارند؟ در مسیر کنگره ۶۰، کسانی که در حال یادگیری نباشند از مسیر خارج می‌شوند. در کنگره ۶۰، آن کسی که آرام و بدون دغدغه، اضطراب و ترس، چشمان خود را برای خواب می‌بندد، یعنی در درونش آرامش جریان دارد.

زمانی که به تازه‌وارد گفته می‌شود تا دو ماه هیچ قضاوتی نکند و او گوش به فرمان نمی‌دهد، پس از مدتی از کنگره 60 فاصله می‌گیرد. کسی که در کنگره 60 ماندگار می‌شود، قوانین را فراگرفته و قضاوتی نمی‌کند. وقتی راهنما می‌فرماید که «دو یا سه ماه قضاوت نکن»، باید فرمان‌بردار بود. من به هر سفر اولی توصیه می کنم که به هر سخن و گفتاری توجه نکند و فقط گوش به فرمان راهنمای خود باشد.

ما نیک می‌دانیم که آموزش‌های کنگره 60 پایدارند. زمانی که سفر اولی گوش به فرمان راهنمای خود باشد، به‌موقع سی‌دی‌هایش را بنویسد، داروی خود را طبق میزان توصیه‌شده‌ی راهنما و در زمان مناسب مصرف کند، پس از مدتی می‌بیند که مسیر طبیعی زندگی و کسب‌وکار خود را پیموده و سرانجام به رهایی رسیده است.

همان‌گونه که جناب مهندس فرموده‌اند: «ساکنین خراب، بناهای آباد را به ویرانی می‌کشانند.» و این همان معرکه‌گیری است که ممکن است در سفر اول گریبان‌گیر مسافران شود. در مقابل نیز فرموده‌اند: «ساکنین آباد حتی می‌توانند بناهای خراب و ویران را آباد کنند.» آنان به‌تدریج خرابه‌ها را به آبادانی تبدیل می‌کنند.

نمونه‌ی دیگر معرکه‌گیری ممکن است به این شکل نمایان شود که سفر اولی با خود بگوید: «من پس از مدتی، خودم به راهکار مصرف داروی OT رسیده‌ام و دیگر نیازی به راهنمایی ندارم.» اما باید تأکید کرد نه تنها سفر اولی، بلکه همه‌ی اعضای کنگره ۶۰ به آموزش‌های ناب آن نیازمندند؛ زیرا بدون این آموزش‌ها رسیدن به سرمنزل مقصود ممکن نیست.

من خود، زمانی که کنگره ۶۰ تعطیل بود، همواره دعا می‌کردم که دوباره بتوانم به کنگره بازگردم و از آموزش‌های آن بهره‌مند شوم. حتی پس از سفر دوم، زمانی که در ذهنم می‌گذشت شاید همه چیز را آموخته‌ام و دیگر نیازی به آمدن ندارم، دریافتم که این‌گونه نیست. اعضای کنگره ۶۰ با آموزش و خدمت، دانایی و آگاهی خویش را روزبه‌روز ارتقا و رشد می‌دهند.

در پایان عرض می‌کنم: پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگری است.
امیدوارم همگی ما به دور از هرگونه معرکه‌گیری باشیم و در کنگره ۶۰ ثابت‌قدم و ماندگار باقی بمانیم.
با آرزوی حالی خوش برای همه‌ی شما عزیزان، از اینکه به سخنان من گوش سپردید، سپاسگزارم.

گروه خبری مسافران نمایندگی محمدی پور قم