انسان‌ها در هر جایگاه و قدرتی باشند باید مثل آینه عمل کنند

کنگره نباید برای هیچ‌کدام از ما هدف باشد؛ بلکه باید ابزار و وسیله‌ای باشد، برای این‌که ما را به اهدافمان برساند؛ همچنین باید در کسب دانش و علم کوشا باشیم، اگر تحصیلات پائینی داریم ادامه تحصیل بدهیم و دائماً در حال آموزش و ارتقاء خودمان باشیم. اگر بخواهیم در مسائل مادی و معنوی توفیق پیدا کنیم؛ باید کارها را با صداقت انجام دهیم تا الگوی مناسبی باشیم. نیاز ما در دل دیگران و نیاز دیگران در دل ما نهادینه شده و از فرد به جمع و از جمع به فرد است. آموزش و فراگیری جهان‌بینی تأثیر مستقیمی روی زندگی ما دارد و باعث می‌شود مسیر ما باز شده و زندگی ما دچار تحول شود.

حس، مسئله بسیار مهمی است؛ باید در خدمت کردن حس ما درست باشد اگر بخواهیم بدانیم حسمان خوب یا بد است؛ باید با خودمان صادق و رو راست باشیم. اگر از موفقیت دیگران خوشحال نشدیم بلکه از شکست دیگران خوشحال می‌شویم؛ باید بدانیم که از نظر حسی و درونی در وضعیت مطلوبی قرار نداریم. وقتی حس و حال ما خراب باشد، دنبال این هستیم که رنج خود را کمتر کنیم و همه تلاشمان این است که در هیچ چیزی آخر نبوده و در مقابل آن در چرخه شادی حتماً اول باشیم.

خدمت کردن و روبه‌رو شدن با ترس‌ها، تزکیه حس، شناسایی ناخالصی‌های خودمان باعث می‌شوند که به خودمان برسیم. هر انسانی که بخواهد دلش صاف باشد؛ باید شفا پیدا کند، چون انسانی که دلش صاف شده و شفا پیدا کرده هر چیزی که بخواهد از جانب هستی به او داده می‌شود؛ بنابراین انسان باید خودش را بشناسد؛ چون که نمی‌داند حسود است، کینه‌‌ای است، پذیرش ندارد، نصف راه، فهمیدن موضوع است. مثل صورت مسئله اعتیاد که نصف راه درمان اعتیاد را مشخص کرد و بعد درمان و تزکیه است؛ پس پالایش زمانی اتفاق می‌افتد که انسان ناخالصی‌های خودش را بداند و با خودش صادق باشد، بعد از آن روبه‌رو شدن است که زمان می‌برد.

همین که انسان موضوع را فهمید، بازی‌اش در آگاهی است. می‌فهمد چرا این‌جا این اتفاق افتاد! دیگر کسی را متهم نمی‌کند. ما باید مثل مکانیکی باشیم که وقتی ماشینش به مشکل برخورد، بگردد و اشکال را پیدا کند نه این‌که به زمین و آسمان ناسزا بگوید که چرا مشکل برایم به‌وجود آمده است؟ همیشه نیروهای منفی به‌دنبال تبدیل کردن علم به اطلاعات‌ هستند؛ ولی نیروهای مثبت به‌دنبال تبدیل اطلاعات به علم، آگاهی و خوب کردن حال دیگران هستند؛ باید از تمرکز و چک کردن دیگران پرهیز کرده و در خودمان اشکال را پیدا کنیم و به حساب خودمان رسیدگی کرده و ظرفیت کسب کنیم.

در یک موضوع ممکن است شما به شکست منتهی بشوید و راه پیشرفت بسته باشد؛ ولی راه برای شخص دیگری باز باشد و در آن توفیق پیدا کند؛ نباید حسادت کنیم، رشک ببریم و وقتی آن شخص می‌آید از ما کمک می‌خواهد، راه درست را به او نشان می‌دهيم و به او کمک می‌کنیم و یاد می‌دهیم که آدرس عوضی نرود و زمانی‌که رسید، خوشحال می‌شویم، ادای خوب بودن در نمی‌آوریم که این موضوع خود احترام است.

موقعی که ظرف به ما داده شد، کائنات که انتهایی ندارد همه چیز به ما می‌بخشد و همه چیز به ما داده می‌شود. به هر انسانی جایگاه‌هایی و قدرتی داده می‌شود و اگر مثل یک آینه عمل کند و بازتاب‌ها را انجام بدهد، همه چیز برای خودش هم روشن می‌شود؛ ولی وقتی ظرفیت ندارد مثل جسم سیاه عمل می‌کند. جسم سیاه، نور را جذب کرده و آن را به حرارت تبدیل می‌کند؛ یعنی در مقابل علم و دانش مثل جسم سیاه عمل می‌کند و چیزی از خودش منعکس نمی‌کند؛ چون ظرفیتش پیدا نشده؛ ولی ظرف که ساخته بشود. مثل آینه می‌شود و نتایج خوبی را هم برای خود و هم دیگران به دنبال دارد. می‌توانیم با دادن اطلاعات و آدرس درست به دیگران کمک کنیم و خیرخواه باشیم اگر در صراط مستقیم قدم برداریم برای ما خیر و خوبی‌ها اتفاق می‌افتد.   

منبع: سی دی احترام (استاد امین)
نویسنده: راهنما همسفر میترا
رابط خبری: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر میترا (لژیون اول)
ویرایش و ارسال: همسفر رخساره نگهبان سایت
همسفران نمایندگی تخت‌جمشید شیراز