پیامدهای خطرناک معرکه‌گیری پنهان

هشتمین جلسه از دور سیزدهم سری کارگاههای آموزشی ، خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی گوجان با استادی مسافر سیف الله ، نگهبانی مسافر یاسر و دبیری مسافر اسماعیل با دستور جلسه: «رابطه ی یادگیری و معرکه گیری» روز یکشنبه  02 آذر ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود .

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان؛ سیف‌الله هستم، یک مسافر. سلام و ادب و احترام دارم خدمت همه عزیزان. خداوند را شاکر و سپاسگزارم که در کنار شما حضور دارم و از تک‌تک شما عزیزان آموزش می‌گیرم. همچنین از مهندس و خانواده محترم ایشان قدردانی می‌کنم که بستری فراهم کرده‌اند تا ما بدون نگرانی در مسیر درمان و تعادل قرار بگیریم. اگر امروز حال خوبی دارم و اگر به تعادل رسیده‌ام، همه به سبب آموزش‌هایی است که دریافت کرده‌ام. همان‌طور که دبیر محترم فرمودند، موضوع جلسه این هفته «رابطه یادگیری با معرکه‌گیری» است.

فلسفه وجودی ما برای قدم گذاشتن در مسیر حیات، در دو چیز خلاصه می‌شود: آموزش‌دیدن و خدمت‌کردن. هر عضو کنگره باید این دو ویژگی را در خود داشته باشد؛ یعنی هم در مسیر آموزش قرار بگیرد و هم خدمت انجام دهد. اگر این دو ویژگی در فردی پررنگ و آشکار باشد، نتیجه می‌گیریم که در مسیر درست حرکت می‌کند و حرکت او مفید و مؤثر است. اما اگر این دو مشخصه در کسی کمرنگ باشد، حرکت او پایدار و ماندگار نخواهد بود. در کنگره، اگر کسی در حال یادگیری و خدمت نباشد، به‌محض اینکه از مسیر خارج شود، از سمت دیگر وارد مسائل منفی و حاشیه‌ای می‌شود. در هر اجتماعی که انسان‌ها کنار یکدیگر قرار می‌گیرند، ممکن است مسائل حاشیه‌ای به‌وجود بیاید؛ کنگره ۶۰ نیز از این قاعده مستثنی نیست.

نمی‌توان ادعا کرد که همه اعضا کاملاً به دور از حاشیه‌اند؛ چنین چیزی امکان‌پذیر نیست. اما معمولاً افرادی دچار این مسائل می‌شوند که نیروی خود را صرف آموزش، یادگیری و خدمت نمی‌کنند. این افراد به‌صورت خودکار جذب حاشیه شده و به غیبت، تهمت، نقد نابجا و حتی تجسس در امور دیگران گرفتار می‌شوند و در نهایت به سمت معرکه‌گیری می‌روند. معرکه‌گیری هم می‌تواند در صور آشکار نمود پیدا کند و هم در صور پنهان. در صور آشکار کمتر دیده می‌شود، زیرا موجب تشنج و درگیری خواهد شد؛ اما در صور پنهان—یعنی در ذهن، فکر و اندیشه شخص به‌راحتی می‌تواند شکل بگیرد و فرد را از مسیر آموزش و حتی درمان خارج کرده و در نهایت او را از کنگره بیرون ببرد. چنین فردی بیرون از کنگره به‌سرعت جذب کسانی می‌شود که خود در همان تفکرات منفی غوطه‌ورند. تجربه نشان داده است که کسانی که در چرخه آموزش و خدمت قرار دارند، به‌ندرت دچار مسائل حاشیه‌ای می‌شوند.

در کنگره ما دو گروه داریم: بازیگران؛ کسانی که آموزش می‌بینند و خدمت می‌کنند. نشانه این مسیر، تغییرات واضح در تفکر، اندیشه و جهان‌بینی آنهاست. این افراد نیروی خود را بر رشد فردی و عملکرد خود متمرکز می‌کنند و کاری به دیگران ندارند. تماشاچیان؛ کسانی که فقط نظاره‌گر خدمت دیگران‌اند. این افراد نه در چرخه آموزش قرار می‌گیرند و نه خدمتی انجام می‌دهند؛ بنابراین هیچ تغییری در تفکر و جهان‌بینی‌شان ایجاد نمی‌شود. دوربین نگاهشان را از خود برمی‌دارند و روی دیگران می‌گذارند، و این یکی از بدترین وضعیت‌هایی است که یک انسان ممکن است به آن گرفتار شود. در نهایت می‌توان گفت هرگاه از آموزش و خدمت فاصله بگیریم، به‌طور قطع به سمت معرکه‌گیری کشیده می‌شویم و از مسیر خارج می‌گردیم. یادگیری و معرکه‌گیری هرگز در کنار هم جمع نمی‌شوند، زیرا ذهن ما جایگاه پذیرش هر دو را ندارد؛ یا جای آموزش، یادگیری و خدمت است،یا جای حاشیه و نق‌زدن.اگر بتوانیم با مثلث دانایی تفکر، آموزش و تجربه بر مثلث جهالت ترس، منیت و ناامیدی غلبه کنیم، مسیر برایمان روشن خواهد شد.

با اجازه نگهبان محترم، چون این جلسه مربوط به «خدمت لژیون سردار» است، لازم می‌دانم از تمامی خدمتگزارانی که برای برگزاری این جشن چه در بخش مسافران و چه همسفران زحمت کشیدند، صمیمانه تشکر کنم؛ از ایجنت‌ محترم، مرزبانان عزیز، راهنمایان گرامی، اعضای لژیون سردار و تمام اعضای نمایندگی که به‌صورت مادی و معنوی در برگزاری این جشن نقش داشتند. نکته‌ای که با اجازه ایجنت محترم لازم است عرض کنم، این است که خدمت مالی تا عدد ۳۱۴ ادامه دارد؛ یعنی پایان جشن گلریزان به‌معنای پایان خدمت مالی نیست.

دوستانی که به هر دلیلی نتوانستند در روز جشن شرکت کنند، اکنون می‌توانند در قالب لژیون سردار، دنور یا پهلوان، خدمت مالی خود را انجام دهند تا ان‌شاءالله خیر و برکت آن شامل خانواده‌هایشان شود. همچنین دوستانی که تعهد مالی داده‌اند، خواهش می‌کنم در انجام تعهد خود کوتاهی نکنند. اگر می‌توانند هر هفته پرداخت کنند و اگر نه، حداقل هر ماه اقدام کنند؛ زیرا ساختمان جدیدی که در کنار ساختمان فعلی قرار دارد، واقعاً نیازمند بودجه است و این بودجه فقط باید توسط خود ما تأمین شود؛ کمکی از جایی دریافت نمی‌شود.

امروز ضروری است دوستانی که توانایی دارند، هرچه زودتر تعهدات خود را عملی کنند تا بتوانیم ساختمان را هرچه سریع‌تر به سرانجام برسانیم. در پایان، دست در دست هم دهیم به مهر تا بتوانیم این ساختمان را کامل کنیم. از اینکه به صحبت‌های من گوش دادید، سپاسگزارم. خودتان را به افتخار مهندس تشویق بفرمایید.

نگارش، ویرایش، تنظیم و ارسال: مرزبان خبری مسافر ابوالقاسم