کنگره سراسر آموزش است

دومین جلسه از دوره دوازدهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی جهانبین شهرکرد؛ به استادی مسافر افشین، نگهبانی مسافر مجتبی و دبیری مسافر کاظم، با دستور جلسه «نقش سی‌دی و نوشتن آن در آموزش» در تاریخ ۲۷ آبان ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد :

سلام دوستان، افشین هستم یک مسافر.

قبل از هر چیز شاکر و سپاسگزار خداوند هستم، چرا که در این مکان حضور دارم و دیگر در کوچه‌ پس‌ کوچه‌های اعتیاد به دنبال ساقی نیستم. از ایجنت محترم آقا محمدجواد و راهنمای عزیزم آقا کیانوش سپاسگزارم که فرصت خدمت کردن و آموزش گرفتن را به من دادند.  

موضوع دستور جلسه «نقش سی‌دی و نوشتن آن در آموزش» می‌باشد. سی‌دی در اصل واسطه و پلی است بین ما و جناب مهندس؛ چرا که به دلیل عدم دسترسی مستقیم به ایشان، از این طریق می‌توانیم از آموزش‌ها برخوردار شویم. در ابتدا سخنان جناب مهندس بر روی نوار ضبط و سپس تکثیر می‌شد و در اختیار مسافران قرار می‌گرفت. اولین شخصی که نوارها را به دقت گوش داده و می‌نوشتند، جناب آقای حکیمی بودند. با گذر زمان، سی‌دی جایگزین نوار شد و آقای امیر قدیری تا سال ۱۳۹۷ مسئول سی‌دی بودند تا اینکه اپلیکیشن دژاکام راه‌اندازی و جایگزین سی‌دی شد.  

در سفر اول که وارد لژیون شدم، موضوع برای من نامفهوم بود و چیزی جز سر و صدا و همهمه متوجه نمی‌شدم و حال خوشی نداشتم. اولین مکتوبی که نوشتم، سی‌دی «وظایف رهجو» بود. همان‌جا ذهنم اندکی خاموش و آرام شد و متوجه شدم وظیفه‌ام در برابر راهنما، لژیون و سایر اعضا چیست. گاهی دیده می‌شود دو نفر همزمان سفر خود را آغاز می‌کنند. آن شخصی که سی‌دی می‌نویسد و فرمانبردارتر است، سفر آرام‌تر و زیباتری دارد و خودش هم رو به راه‌تر است. ظرف دو تا سه ماه، هم خودش و هم اطرافیان و اعضای لژیون متوجه تغییرات می‌شوند. دلیل اصلی این تغییرات در وهله اول آموزش‌ها و نوشتن آن‌هاست. در مقابل، کسی که به بهانه‌های مختلف مثل «وقت ندارم، کارم زیاد است، شیفت بودم» و هزار بهانه دیگر از نوشتن سی‌دی امتناع می‌کند، هیچ‌وقت به حال خوش نخواهد رسید و نهایتاً از سیستم کنگره خارج خواهد شد.  

وقتی وارد کنگره شدم، به خاطر تخریب ناشی از مصرف مواد، ذهنم فوق‌العاده ضعیف شده بود. ذهن شبیه فلش‌ مموری است؛ اگر بخواهیم چیزی تازه بیاموزیم باید موارد قبلی پاک شوند. برای دریافت آموزش‌ها باید ابتدا ذهن درگیر مواد را پاک و خاموش کنیم و این امر فقط با نوشتن سی‌دی امکان‌پذیر است. حافظه‌ام به واسطه‌ی چندین سال مصرف قرص‌های مختلف از جمله ترامادول و ب۲ بسیار ضعیف شده بود. آن زمان در آژانس تاکسی تلفنی کار می‌کردم و وقتی مسافری را به مقصد می‌رساندم و قرار بود دو ساعت بعد برگردم، آدرس او را فراموش می‌کردم! اما همین سی‌دی نوشتن‌ها باعث شد با نوشتن، حفظ کردن و تکرار جملات، حافظه‌ام به مرور بهتر شود و همه‌ی این‌ها به خاطر آموزش‌های کنگره بود.  

گاهی پیش می‌آید کسی می‌گوید: «من از دست خودم ناراحت هستم، خودم را نمی‌بخشم.» با ورود به کنگره و دریافت آموزش‌ها متوجه می‌شود که عملکردهای قبلی‌اش باعث وضعیت کنونی شده است. وضعیت هر انسانی در هر مقطع زندگی، نتیجه‌ی عملکردهای قبلی اوست. من پذیرفتم که عملکردهای قبلی‌ام اشتباه بوده و بازی را بلد نبودم. کسی که بخواهد در بازی برنده باشد، باید ابتدا قواعد و قوانین بازی را بلد باشد و سپس با تمام توان در مسیر حرکت کند. من پذیرفتم حرکت قبلی‌ام اشتباه بود، پس باید گذشته را رها کنم؛ البته نه به‌طور کامل، بلکه باید از گذشته درس بگیرم، تجربه و آموزش‌های لازم را بیاموزم و حرکت کنم.

قبلاً به خاطر حسرت‌های گذشته زور زیادی می‌زدم و همین انرژی زیادی از من می‌گرفت. پنجاه درصد انرژی‌ام صرف گذشته و پنجاه درصد دیگر صرف ترس از آینده می‌شد. در نتیجه از لحظه‌ی حال، که تنها چیزی بود که داشتم، غافل می‌شدم. از طریق آموزش‌های سی‌دی‌ها متوجه شدم باید به لحظه‌ی حال اهمیت بدهیم و امروز را دریابیم. در این صورت نه مضطرب گذشته خواهیم بود و نه نگران آینده. البته باید توشه‌ای برای آینده داشته باشیم، قناعت کنیم و پس‌اندازی داشته باشیم، اما در عین حال باید در همین لحظه درست زندگی کنیم و از گذشته درس بگیریم؛ چرا که فردا هم در زمان خودش دوباره لحظه‌ی حال خواهد بود. پس وظیفه‌ی من این است که امروز را درست زندگی کنم و بالطبع با این روش، هفته‌ها، ماه‌ها و سال‌های بعدی را نیز درست زندگی خواهم کرد. اصلاً از کجا معلوم است که من تا ده سال دیگر زنده باشم که از اکنون بخواهم برای آن زمان برنامه‌ریزی کنم؟ پس نباید هیچ لحظه‌ای را از دست بدهم.  

من تمام این‌ها را مدیون آموزش‌ها و سی‌دی‌های کنگره هستم. کنگره سراسر آموزش است؛ حتی کسی که آموزش می‌دهد، خودش در حال آموزش گرفتن است. بنابراین همه‌ی ما در اینجا در حال آموزش گرفتن هستیم.

از اینکه به صحبت‌های من توجه کردید، از همه شما سپاسگزارم.

نگارنده: مسافر حامد لژیون ۱۱

عکاس: مسافر عارف لژیون ۱۶

تنظیم: مسافر مهدی لژیون ۶

ارسال: مرزبان خبری مسافر وحید

نمایندگی جهانبین شهرکرد/مسافران