«اگر بنایی آباد باشد، اما ساکنین آن خراب باشند، آن بنا هم کمکم رو به نابودی میرود؛ اما ساکنین آباد میتوانند در بناهای خراب و ویرانهها آنها را احیا نمایند». گلریزان را خدمت آقای مهندس، خانواده محترمشان و همه اعضای کنگره۶۰ تبریک عرض میکنم. خدا را شاکر و سپاسگزارم که از طرف برادر عزیزم، راه کنگره برای من باز شد و خداوند مرا دعوت کرد و پذیرفت. روز اول که وارد کنگره شدم، فکر میکردم برای برادرم آمدهام؛ اما با گذشت زمان و آموزشهای راهنمای عزیزم، توانستم راه درست را پیدا کنم. راهی که در آن نور هست و من میبینم کجا راه بدی و ضد ارزشی است و کجا راه ارزشی و خوبی هاست. من متوجه شدم و انتخاب کردم که به راه خوبیها، یعنی صراط مستقیم بروم. حالا تزکیه و پالایش از درون و بیرون را شروع کردهام. کنگره ۶۰ هر بدی که داشتم از من گرفت و یکی یکی جای آن به من خوبی داد: آسایش و آرامش، صلح و دوستی، آگاهی و دانش، و مسئولیتپذیری را به من آموخت. حتی طرز صحبت کردن با دیگران را هم یاد گرفتم.
هیچ کلاسی برای من باز نبود که از آن آموزش بگیرم، اما به جای این همه دانش و خوبیها، من چه چیزی به کنگره دادم؟ فقط دو بار سردار شدم و انشاالله امسال هم سردار میشوم؛ تصویری از دنوری نیز در ذهن خود ترسیم کردهام اگر خداوند اجازه بدهد. من خیلی راحت این راه را پیدا کردم، اما آقای مهندس و خانوادهاش چند سال خودشان را اذیت کردند تا این راه پیدا شود و ابتدا روی خودشان و خانوادهشان این تجربه را به دست آوردند و سپس آن را به کشور خود منتقل کردند. انشاالله این دانش را ذرهذره به خارج از کشور هم منتقل خواهند کرد. ساکنان خوب ویرانهها را تبدیل به آبادانی میکنند؛ پس ما در همه جا نقش کلیدی داریم. میتوانیم خانوادهامان را تبدیل به بهترین یا بدترین کنیم. ساکنین کنگره هم به فکر خودشان هستند، هم خود را درمان میکنند و هم به دیگران کمک میکنند و این بستگی دارد به این که علم و دانش را در کنگره آموزش دیدهاند. هیچ کجا این علم و دانش وجود ندارد و دو مسئله هست که برای در صراط مستقیم باشیم: پیروی از قوانین الهی و داشتن قلبی بزرگ؛ دلی بزرگ داشته باشیم. تا بتوانیم ببخشیم و گذشت کنیم.
بفهمیم که هر انسانی بیمار است و مشکل دارد. باید انسانها را بشناسیم و بپذیریم. قلب بزرگ کسی دارد که اگر کسی بدی کرد، او را میبخشد، چون آن فرد نادانیاش را به نمایش گذاشته است. وقتی برای ما مشکلی پیش میآید، نباید زانوی غم بغل کنیم. انسان آگاه میگوید: «این مشکل را چگونه میتوانم حل کنم و چه نتیجهای از این مشکلات بگیرم؛ چه درسی از آن بگیرم که دیگر این مشکل پیش نیاید. سیستم کنگره ۶۰ هیچ مشکل مالی نداشته و همیشه پسانداز هم داشته است. برخی میگویند ما خوب شدیم و میخواهیم برویم؛ برخی دیگر میگویند نه، ما میخواهیم کمک کنیم، ما خوب شدیم و میخواهیم دیگران هم خوب شوند. وعده خداوند دروغ نیست؛ وقتی ببخشیم، خدا به مال ما خیر و برکت میدهد. آقای مهندس یک هفته را به نام لژیون مالی برنامهریزی کردند و بعد از آن لژیون مالی سالی یک بار تشکیل شد. با برنامهریزی میتوانیم جشن گلریزان بگیریم و کمک مالی کنیم تا همه انسانها مثل ما به رهایی برسند و خانوادههایشان بازگردند. خواسته من این است که بتوانم یک خدمتگذار در کنگره۶۰ باشم و به انسانها خدمت کنم.
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیونسوم)
رابطخبری: همسفر محبوبه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیونسوم)
عکاس: همسفر سهیلا رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون دوم)
یرایش و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر منصوره (لژیون هفتم)
همسفران نمایندگی صادق قم
- تعداد بازدید از این مطلب :
25