چهارمین جلسه از دوره اول کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره۶۰، نمایندگی دامغان، با استادی پهلوان همسفر زهرا، نگــهبانی ایجنت محترم، مسافر امین و دبیری مسافر پوریا با دستور جلسه "هفته گلریزان " روز پنجشنبه مورخ 1404/08/22 راس ساعت 17 آغاز بکار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
گاهی خدا میخواهد با دست تو دست دیگر بندگان را به یاری بگیرد، بدان دست دیگر تو ،در دست خداست.

خدا را شاکرم که یک بار دیگر این فرصت نصیب من شد تا این جایگاه را تجربه کنم و از شما عزیزان آموزش بگیرم.
یکی از آرزوهای من جایگاه پهلوانی بود.این را مسافران و خانواده من میدانستند، اما هیچ وقت به زبان نمیآوردم. هفته گذشته که ما در کنگره مهمان پهلوان داشتیم، موقع دعا آرزوی خودم را به زبان آوردم که خدایا قدرتی به من بده ،من را حمایت کن تا بتوانم جایگاه پهلوانی را تجربه کنم .چند روزی نگذشت که با مسافرانم تهران خدمت جناب مهندس رسیدم تا اجازه پهلوانی پسرم علی را بگیریم، به طور ناباورانه من هم برای پهلوانی از جناب مهندس کسب اجازه کردم، فکرش را نمیکردم که به این سرعت این اتفاق بیافتد و من به آرزوی خودم برسم. باید باور میکردم،من روزهای سختی را پشت سر گذاشته بودم و خداوند روزهای خوب و روشن را برای من فراهم کرده است .
بعد از موافقت جناب مهندس همه چیز برای من عوض شد ،در آسمانها سیر میکنم همه چیز قشنگتر شده بود.

کنگره چیزی که به ما یاد داد این بود که زندگی جاریست و روزهای سخت خواهد گذشت. من افتخار میکنم فرزندانی در کنگره دارم که به جایگاه پهلوانی رسیدند. من که یک روزی نگران آینده فرزندانم بودم، اما امروز به آنها افتخار میکنم که میشنوم عزیزانی میگویند ما رهجوی علی هستم، رهجوی احسان هستم.
جناب مهندس میفرمایند: بعضی ها فقط ثروتمند زندگی میکنند،جسارت بخشیدن را ندارند. من سعی کردم از آنچه دارم بهترین استفاده را کنم و چیزی را از کسی فروگذار نکنم.
ما اینجا آمدهایم، به رهایی رسیدیم و رایگان درمان شدهایم، پولی را پرداخت نکردهایم.
فکرش را کنید که اگر پیش یک روانپزشک میرفتیم چقدر باید هزینه میکردیم، یا یک سفر اولی چقدر هزینه مواد مصرفی او میشد. ما به این کنگره بدهکار هستیم و باید ادای دین کنیم.
اینطور نیست که فردی که ثروت دارد باید کمک مالی کند و آن کسی که مال زیاد ندارد چیزی را پرداخت نکند. بلکه هر شخص به میزان توان مالی خود به کنگره بدهکار است.
ما باید به آن درک و بخشش برسیم، این مالی که داریم تمامش برای ما نیست، آن قسمتی برای ماست، که بتوانیم ببخشیم. ما در قبال کنگره مسئول هستیم و باید جبران خسارت کنیم، باید با کمکهای مالی خودمان، کمک کنیم تا کنگره به اهداف خودش برسد،که همان جهانی شدن است. هدف از گلریزان این است که ما بتوانیم به بزرگترین اهداف خودمان و کنگره برسیم. آرزوی همه ما این است.

پایه و اساس جهان هستی، عشق و محبت است و این را کنگره به ما یاد داد، ما مالکی چیزی نیستیم و تنها چیزی که برای ما میماند، عشق و دوست داشتن است. ما در زمان مرگ هیچ چیز را با خودمان نمیبریم به جز عشق و محبت. بیایید کاری کنیم که بعد از مرگ از ما نام نیک باقی بماند و از ما با نیکی یاد کنند.
در آخر هم بگویم که اگر خدمتی را انجام میدهید، اگر مالی را میبخشید، منتظر نباش، که دیگران این را به زبان بیاورند و یا توقع نداشته باش که از تو تشکر کنند. این را برای خودت انجام بده، دنبال بهشت در آخرت نگردیم، بهشت همین جاست. خودمان را دست کم نگیریم، سعی کنیم بدون چشم داشت به دیگران کمک کنیم.
از اینکه به صحبتهای من گوش کردهاید از همه شما سپاسگزارم.

در ادامه رهایی ویلیام وایت پهلوان مسافر محمد از لژیون چهارم
راهنما مسافر محمد جواد

تایپ و ویرایش:مسافر رضا لژیون یکم
تصویر: مسافر محمد لژیون چهارم
- تعداد بازدید از این مطلب :
85