کنگره یک مجموعه کامل

 پنجمین جلسه از دوره یکم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی دکتر علیرضا (مبارکه)، با استادی پهلوان محترم مسافر فرشاد، نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر یحیی دستور جلسه: «گلریزان » روز یکشنبه 20 آبان ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان فرشاد هستم یک مسافر، انجام‌ها انجام می‌گیرد در حرکت‌ها هیچ تردیدی به خود راه ندهید. از آقای مهندس که بستر کنگره را برای ما فراهم نموده است که تمام صفات خوب را آموزش بگیرم قدردانی می‌کنم و از دبیر و نگهبان و خزانه دار لژیون سردار سپاسگذارم و از ایجنت محترم و کلیه راهنمایان عزیز و از کلیه پهلوانان محترم شعبه تشکر می‌کنم که به من اجازه خدمت در این جایگاه را دادند. همه ما فلسفه جشن گلریزان را می‌دانیم در ایران باستان بوده و به مرور زمان به دست فراموشی سپرده شده است. آقای مهندس می‌فرمایند که اگر ما به همدیگر کمک نکنیم حاکم ظالم بر شما می‌‌گمارند. ما اگر به گذشته نگاه کنیم زندگی‌ها خیلی سخت بود و در قدیم ارباب و رعیتی بود. اما خودمان الان یک ارباب و خان هستیم. ارباب فقط یک اسب داشت ولی ما همه چیز داریم.
خانه و ماشین و اموال دیگر. در گلریزان‌ها دست دردمندان و فقرا را نمی‌گیریم و کمک نمی‌کنیم. می‌گویند: از نقطه به سخن و از سخن به عمل بروید. ما باید در مسیر ارزشها حرکت کنیم. گلریزان شاید فقط در زندان‌ها باشد ولی ما که مصرف کننده بودیم گلریزان بر همه واجب است. در کنگره بخشیدن یعنی اینکه من رها شده‌ام. یکسری انسان بخشیده‌اند تا من رها شوم. پس من هم باید ببخشم تا دیگران هم بتوانند درمان شوند و رها شوند. ما در سفر اول یاد گرفتیم که از مواد خود را کم کنیم و ببخشیم تا به درمان و رهایی برسیم. آیا کسی که وارد سفر دوم شد لزوماً در مسیر ارزشها قرار دارد؟ خیر، تا یاد نگیریم آموزش‌ها را کاربردی کنیم و بخشیدن و عضو لژیون سردار نشویم به هیچ نتیجه‌ای نمی‌رسیم. افرادی می‌آیند و درمان می‌‌شوند ولی عضو لژیون سردار نمی‌شوند اینها حال خوشی ندارند.

عضو لژیون سردار شدن به من حال خوشی می‌دهد که شخصی که نیست این حال خوش را هرگز تجربه نمی‌کند. ما باید در کنگره بخشش را یاد بگیریم تا به حال خوش برسیم. ما فراموش کردیم که چرا و برای چی آمده‌ایم انسان یک جایی خودش را گم کرده است و انسان اشرف مخلوقات است و باید یاد بگیرد که ببخشد و ما باید از هستی آموزش بگیریم. خانه‌ای که آباد می‌‌شود برای کائنات و خداوند است. هستی به ما می‌بخشد و پس ما هم باید بخشیدن را یاد بگیریم. در کنگره ما باید اول به خودشناسی برسیم. فقیر با گدا فرق دارد فقیر واقعاً ندارد. خیلی از ما مال جمع می‌کنیم ولی فقیر هستیم و از ثروت خود هیچ لذتی نمی‌بریم.
مال و ثروتی که دارید از آن لذت ببرید و خرج کردن لذت می‌برید و در قبال آن به ما چیزی داده خواهد شد. در کنگره ما به دنبال معنویات هستیم و مهندس می فرماید که ما نباید در قبال کمک کردن به کنگره توقعی داشته باشیم. اگر واقعاً تغییر کرده‌ای، یعنی صفات درونی‌ات دگرگون شده است. چه چیزی جز کنگره۶۰ تو را تغییر داده؟ بعضی افراد می‌گویند: من می‌روم بیمارستان، دانشگاه یا هر جای دیگر کمک می‌کنم: اما حقیقت این است که کنگره یک مجموعه کامل است، مثل دانشگاه کنگره۶۰ که انسان‌ها را از تاریکی و ظلمت بیرون می‌آورد. در ساختمانی که برای خانم‌های مسافر در حال ساخت است، می‌بینم که حتی کوچک‌ترین کمک‌ها به‌ درستی و مطلوب استفاده می‌شود. کارگری که اصلاً کنگره را نمی‌شناسد، نزد من آمد و گفت: می‌دانم این کار برای خیریه است و من سه روز در ماه دست‌مزد نمی‌گیرم. در قرآن آمده است: پس آن کنید که فرمان است. وادی نهم نیز همین را می‌گوید، یعنی تا بخشنده نباشی، نمی‌توانی به وادی چهاردهم، یعنی محبت، مهربانی و عشق برسی.
باید صفت‌ها را تغییر داد، فرمان را اجرا کرد و حرکت نمود. در هر وادی، بخشی از بخشندگی مطرح می‌شود و اگر به معنای آن پی ببریم، مسیر روشن‌تر خواهد شد. در سخنان دبیر پارسال اشاره شد که برخی ثروتمند می‌شوند و ثروتمند می‌میرند، اما بی‌آبرو: زیرا تنها به جمع مال پرداخته‌اند. برخی مال را نگه می‌دارند، اما در نهایت می‌میرند. مال متعلق به این دنیاست و کسی نمی‌تواند آن را با خود ببرد. آنچه باقی می‌ماند، افکار و اعمال انسان است. حرکت کنگره از یک زیرزمین آغاز شد و امروز به صدها شعبه رسیده است. هزینه‌ها و امکانات آن نیز با کمک اعضای کنگره تامین می‌شود. این نشان می‌دهد که ما باید قدر فرصت‌ها را بدانیم و از آن‌ها بهره ببریم. استاد امین در سی‌دی هرس درختان را می‌زنند تا درخت پاک شود. انسان نیز همین‌گونه است، باید خود را پاک کند تا ثمره زندگی‌اش بهتر شود. نباید دیگران را قضاوت کنیم که چرا نتوانستند یا چرا نداده‌اند. هر کس شرایط خاص خود را دارد، کمک در کنگره اختیاری است. تمام مبالغ در خزانه کنگره ذخیره می‌شود و به نام هیچ شخصی نیست.

پس نباید ترسید. زیرا این راه، صراط مستقیم است. اگر در گلریزان امروز کمک کردی، نیروهای منفی آرام ‌آرام از تو دور می‌شوند. البته آن‌ها دوباره می‌آیند، اما تو قوی‌تر شده‌ای و دیگر نیروهای کوچک نمی‌توانند وارد زندگی‌ات شوند. بخشندگی تمرینی است برای قوی شدن. کسی که یک میلیون از دست می‌دهد و آرامش ندارد، ما در کنگره با کمک کردن در این مسیر یاد می‌گیریم چگونه مشکلات را تحمل کنیم. مال، امانتی است در دست ما. باید از آن ببخشیم، زیرا سهم دیگران در مال ما نهاده شده است. اگر ببخشی، دوباره به تو داده می‌شود، چون تقسیم‌کننده خوبی هستی. باید قدر این روز را بدانیم. فهمیدن بخشندگی یک چیز است، اما عمل کردن به آن چیز دیگری است. همه می‌دانیم بخشندگی خوب است، اما بخشیدن در زمانِ نداشتن، لذت بیشتری دارد. از بهترین‌ها ببخشید، امتحان کنید، خواهید دید که لذت‌بخش است.
ما‌ هم درست است هفته گلریزان داریم، عمل سالم یاد گرفتیم، چه عملی عملی سالم است؟ عملی که نتیجه بدهد از اقامجتبی بسیار سپاسگزارم زمانی‌که اول سفر آمدم نگهبان لژیون سردار بود به همه می‌گفت نترس برو بکش برو شش میلیون تومان را بکش اگر نداشتی من می‌دهم چون باور داشت جور می‌شود چون باور و ایمان داشت خیلی‌ها باور داریم اما انجام نمی‌دهیم. آقای مهندس می‌فرمایند: ما برای باور خالی ارزشی قائل نیستیم ، آقا حسن رفت پیش آقای مهندس برای پهلوانی اجازه نمی‎داد یک کلمه به مهندس گفت شما تضمین می‌کنید من فردا باشم ، هیچ‌ کس نمی‌تواند تضمین کند فردا باشد یا نه؟  اگر سرداری به ذهنت خطور کرده برو بکش، کنگره برای کسی کیسه ندوخته است، اما اگر نکردی ضرر می‌کنی کنگره نیازی به کسی ندارد، یکسری‌ها می‌آیند روی این صندلی‌ها چرت می‌زنند.

چرا می‌گوییم کنگره جایی است امن؟ چون اینجا امن است امنیت داری که راحت چرت می‌زنی، این فکر را هم نداشته باشیم که ما در‌حق کنگره لطف می‌کنیم نه این وظیفه ماست. تنها چیزی که در وصیت نامه من می‌آید همین پهلوانی درکنگره است چند سال است کلی چیز خریده‌ام و فروخته‌ام هیچکدام یادم نیست جز پهلوانی درکنگره و  این را با خودم می‌برم و همیشه جز اموال خودم حسابش کردم‌. ‌همه تاریکی بودیم و یکسری جاها را تجربه کردیم‌، اما اکنون دیگر تجربه تاریکی ندارم چون در  مسیر هستم‌،‌ برگردیم به گذشته همه ‌‌ما در تاریکی بودیم، سعی کنیم در کنگره فرصت‌ها را از دست ندهیم‌،‌ این یک بازی است اما بعضی از بازی‌ها را باید حتماً در آن شرکت کرد، در حد توان انجام دهیم. از یکسری خواسته‌های معقول می‌توان دست کشید در لژیون سردار شرکت کنید ‌و‌ لذتش را ببرید، این درخت را بکارید و آبیاری کنید حتی شاید خود ما نتوانیم از سایه این درخت استفاده کنیم بگذارید دیگران استفاده کنند، دیگران چه کسانی هستند؟ فامیل‌، همشهری‌،‌هم وطن. سعی کنید در این حرکت شرکت کنید برای دانشگاه، برای تحقیقات، چون یقین دارم روش DST مهندس درباره سرطان قطعاً اجرائی خواهد شد و خیلی‌ ها را نجات خواهد داد، هیچکس بی مشکل نیست همه ما مشکل داریم همه در حد  شرایط و ظرفیت‌مان مشکل داریم.

تایپ: مسافر احمد و همسفر پیمان و مسافر حسین از لژیون اول
عکس: مسافر مهدی
تنظیم و ارسال; مسافر حسین